Medenice
49°25′37″N 23°44′45″E/49,426944 23,745833 Cerkiew św. Paraskiewy w Medenicach | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Data założenia |
1395 | ||||
| Powierzchnia |
60 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3244 | ||||
| Kod pocztowy |
82161 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
| 49°25′37″N 23°44′45″E/49,426944 23,745833
| |||||
Medenice (ukr. Меденичі) – osiedle typu miejskiego w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego, założone w 1395. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Medenice. Osiedle liczy 3326 mieszkańców. Położone jest nad rzeką Letnianką.
Najstarszy dokument dotyczy pobytu króla Władysława Jagiełły. Medenice należały do księstwa halicko-wołyńskiego, w połowie XIV wieku stały się ośrodkiem dóbr samborskich w ziemi przemyskiej. Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie drohobyckim województwa lwowskiego. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków[2]. W latach 1940–1941 i 1944–1959 siedziba rejonu medenickiego.
Religia
[edytuj | edytuj kod]W połowie XVI wieku powstała rzymskokatolicka parafia ufundowana przez króla Zygmunta Augusta. Pierwszy drewniany kościół ufundowała królowa Jadwiga Andegaweńska. Drugi kościół, także drewniany, fundacji Jana III Sobieskiego zbudowano w 1689 i poświęcono w 1702.
W latach 1816–1824 wzniesiono zachowany do naszych czasów murowany kościół pw. Trójcy Przenajświętszej. Polichromie wewnątrz świątyni pochodzą z 1863. Po zniszczeniach z czasów I wojny światowej został wyremontowany w 1939. Ponownie uszkodzony wskutek ostrzału artyleryjskiego w 1944 został zamknięty przez władze radzieckie. Wtedy rozebrano dzwonnicę. W 1989 świątynię zwrócono wiernym[3]. W Medenicach powstał też klasztor sióstr salwatorianek[4].
Drewniana cerkiew św. Paraskewy została wzniesiona w 1644 i odnowiona w 1820. Stojąca obok dzwonnica została zbudowana w XVII wieku.
Urodzeni w Medenicach
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 180, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ MEDENICE. Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej (1816–1824). Lwowski obw., Drohobycki r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-05-10].
- ↑ Medenice – Ukraina » Salwatorianki - Siostry Boskiego Zbawienia [online], santes.com.pl [dostęp 2023-08-25].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fotografia
- Historia
- Medenice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 225.
