Tadeusz Hordt
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 listopada 1983 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1946 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
5 pułk piechoty Legionów |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
  
| |
Tadeusz Józef Hordt (ur. 28 sierpnia 1901 w Medenicach, zm. 18 listopada 1983 we Wrocławiu) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był długoletnim oficerem 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie[1][2][3][4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1919 roku i 793. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Na porucznika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1921 roku i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
26 marca 1931 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[6][7]. 17 grudnia 1931 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W latach 1933–1935 pełnił służbę w 59 pułku piechoty wielkopolskiej w Inowrocławiu[9]. Później został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza.
Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 60. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Do wiosny 1939 roku dowodził 4 kompanią graniczną „Olkieniki”[10].
Do mobilizacji sierpniowej 1939 roku był zastępcą dowódcy batalionu KOP „Orany”[11]. 24 sierpnia 1939 roku w Porzeczu zmobilizował i objął dowództwo I batalionu 134 pułku piechoty (rezerwowego)[12]. Na czele tego oddziału walczył w kampanii wrześniowej[13]. 10 września podczas postoju w lasach w okolicach wsi Majdan I batalion 134 pp mjr Hordta wraz z dywizyjną kompanią przeciwpancerną odparł atak zagonu pancernego i ogniem 7 dział przeciwpancernych zniszczył około 20 niemieckich czołgów[14]. 27 września 1939 roku w Tereszpolu dowodzony przez niego oddział złożył broń[15].
W latach 1939–1945 przebywał w niewoli niemieckiej, w Oflagu VII A Murnau. Po uwolnieniu z niewoli dowodził II baonem ochronnym w Niederlangen[11]. Mieszkał we Wrocławiu przy ulicy Wojszyckiej 23[16]. We wrześniu 1946 roku powrócił do kraju. Zmarł 18 listopada 1983 roku we Wrocławiu. 24 listopada 1983 roku pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim (pole 32, rząd 26(2 od p.24), grób 666)[17].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (dwukrotnie – „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[18]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 39, 655.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 138, 450.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 392.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 21, 249.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 136.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 102.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 78, 803.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 400.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 418. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 81. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 78.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 33, 936.
- ↑ a b Hordt 1945 ↓, s. 4.
- ↑ Hordt 1945 ↓, s. 6.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 184, 198, 344.
- ↑ Tadeusz Jurga i Władysław Karbowski i Armia Modlin 1939 ↓, s. 256.
- ↑ Hordt 1945 ↓, s. 14.
- ↑ Hordt 1971 ↓, s. 15.
- ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku we Wrocławiu [1].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z sierpnia 1929 roku, s. 242.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].
- Tadeusz Łaszczewski, Tadeusz Józef Hordt (1901–1983), Lubelszczyzna 1939 r. [1].
- Tadeusz Hordt: Sprawozdanie z kampanii wrześniowej 1939 r.. www.pism.co.uk, 1945, B.I.15c s. 4-14. [dostęp 2016-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)].
- Tadeusz Hordt: List do Szanownego Pana Pułkownika. www.pism.co.uk, 1971-12-15, B.I.15c s. 15. [dostęp 2016-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)].
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Majorowie piechoty Polskich Sił Zbrojnych
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 5 Pułku Piechoty Legionów
- Oficerowie 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
- Oficerowie batalionu KOP „Orany”
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Pochowani na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu
- Polacy odznaczeni Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1901
- Zmarli w 1983