Przejdź do zawartości

Lovro Kos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lovro Kos
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1999
Lublana

Klub

SSK Ilirija Lublana

Wzrost

180 cm[1]

Debiut w PŚ

31 stycznia 2021 w Willingen (39. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

25 marca 2021 w Planicy (27. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

10 lutego 2024 w Lake Placid

Rekord życiowy

236,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2021)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Tauplitz 2024 drużynowo

Lovro Kos (ur. 23 lipca 1999 w Lublanie[3]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 i Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2017 w Kanderstegu po raz pierwszy wystartował w FIS Cupie, zajmując 68. i 25. miejsce. Następnie w tym samym miesiącu zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 35. pozycję w Râșnovie[4]. W styczniu 2019 po raz pierwszy wystartował w zimowej edycji PK, zajmując 40. miejsce w Planicy. W lutym 2019 zajął 2. miejsce w konkursie Alpen Cupu w Kranju. W marcu 2019 zdobył pierwszy punkt w zawodach Pucharu Kontynentalnego dzięki zajęciu 30. miejsca w Czajkowskim[5].

W lutym i marcu 2020 regularnie zajmował miejsca w czołówce Pucharu Kontynentalnego. 16 lutego 2020 w Iron Mountain po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi, sukces ten powtarzając w marcu 2020 w Lahti, gdzie był dwukrotnie drugi. W tym czasie jeszcze czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu sezon 2019/2020 zakończył na 8. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego z dorobkiem 422 punktów[6].

W sierpniu 2020 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce. W sezonie 2020/2021 Pucharu Kontynentalnego najwyżej klasyfikowany był na 3. pozycji, w styczniowych zawodach w Innsbrucku. 31 stycznia 2021 zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W zawodach w Willingen zajął 39. miejsce. Pierwsze punkty cyklu zdobył 25 marca 2021 w Planicy dzięki zajęciu 27. pozycji[7].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

Czterokrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix 2021. Najwyżej klasyfikowany w tym cyklu był na 11. miejscu, we wrześniu w Szczuczyńsku. W tym samym miesiącu stanął na podium zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie zajął 2. i 3. lokatę[8].

W zimowej części sezonu 2021/2022 regularnie startował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Kilkukrotnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 grudnia 2021 w Wiśle, gdzie zajął 8. pozycję. 1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce w konkursie rozgrywanym w ramach 70. Turnieju Czterech Skoczni, tym samym po raz pierwszy stając na podium zawodów indywidualnych PŚ. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 28. lokatę na skoczni normalnej i 11. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Cene Prevcem, Timim Zajcem i Peterem Prevcem, zdobył srebrny medal[8]. Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 18. pozycji w klasyfikacji generalnej z 403 punktami[9].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Dwukrotnie kończył indywidualne zawody cyklu w najlepszej dziesiątce, a w najlepszym występie, w otwierającym 71. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie, zajął 7. miejsce[10]. Cały sezon ukończył na 22. pozycji w klasyfikacji generalnej z 309 punktami[9]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 17. lokatę na skoczni normalnej, a w zespole męskim, występując wraz z Žigą Jelarem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem, zdobył złoty medal[10].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 31. na dużej. 24 września 2023 zwyciężył w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal[11].

W zawodach Pucharu Świata 2023/2024 rozgrywanych w grudniu i styczniu najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, którą w tym okresie zajmował czterokrotnie. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Zajął na nich 5. lokatę indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył wspólnie z Peterem Prevcem, Domenem Prevcem i Timim Zajcem złoty medal. 10 lutego 2024 w Lake Placid odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata. Dzień później zajął na tej samej skoczni 2. miejsce. Na podium cyklu stanął w trakcie sezonu jeszcze raz: 1 marca 2024 w Lahti po raz drugi zwyciężył[11]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 9. pozycji z 792 punktami[9].

Mistrzostwa Słowenii

[edytuj | edytuj kod]

Stawał na podium mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył złoto w 2024[12], srebro zimą 2021/2022[13] i latem 2022[14] oraz brąz latem 2021[15]. W drużynie męskiej zdobył złoty medal w 2024[16], srebrny w 2022[17] i 2023[18] oraz brązowy w 2020[19] i 2021[20]. W rozgrywanych w ramach letnich mistrzostw kraju zawodach drużyn mieszanych zdobył złoty medal w 2018[21], 2019[22], 2021[23] i 2022[24] oraz srebrny w 2017[25] i 2020[26].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou 28. miejsce (K-95), 11. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou srebrny medal[a]

Starty L. Kosa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
28. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 92,0 m 229,6 pkt 45,4 pkt Ryōyū Kobayashi
11. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 135,0 m 136,5 m 268,4 pkt 27,7 pkt Marius Lindvik
2. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 134,0 m 120,0 m 934,4 pkt (234,4 pkt) 8,3 pkt Austria

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Słowenia Planica 17. miejsce (K-95)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2023 Słowenia Planica złoty medal (K-125)[b]

Starty L. Kosa na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
17. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 95,5 m 97,0 m 236,7 pkt 25,1 pkt Piotr Żyła
1.złoto 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[b] 135,0 m 131,0 m 1178,9 pkt (270,1 pkt)

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 5. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz złoty medal[c]

Starty L. Kosa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
5. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 222,0 m 210,0 m 221,0 m [d] 628,6 pkt 18,8 pkt Stefan Kraft
1.złoto 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[c] 231,0 m 208,0 m 1615,4 pkt (416,3 pkt)

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[e] 29. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-125)

Starty L. Kosa na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,0 m 92,0 m 209,8 pkt 60,5 pkt Daniel Tschofenig
31. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 124,0 m 111,3 pkt 167,8 pkt Dawid Kubacki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[9]
2020/2021 62.
2021/2022 18.
2022/2023 22.
2023/2024 9.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 10 lutego 2024 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 123,5 m 125,0 m 278,9 pkt
2. 1 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,0 m 134,0 m 262,5 pkt

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2020/2021
2021/2022 1 1
2022/2023
2023/2024 2 1 3
Suma 2 1 1 4

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 stycznia 2022 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 135,5 m 138,0 m 286,0 pkt 3. 5,2 pkt Ryōyū Kobayashi
2. 10 lutego 2024 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 123,5 m 125,0 m 278,9 pkt 1.
3. 11 lutego 2024 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 130,0 m 127,5 m 278,4 pkt 2.[f] 3,2 pkt Stefan Kraft
4. 1 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,0 m 134,0 m 262,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[27][28]
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - q 39 - - - - - 27 21 - 14
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
34 34 15 39 8 39 17 16 30 6 3 25 9 41 16 7 12 7 10 42 q 22 15 37 28 19 27 20 403
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
33 28 15 24 36 16 19 11 7 13 12 22 13 29 44 16 16 24 19 19 q 27 - 35 q 46 30 30 19 8 30 20 309
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - 30 4 dq 7 4 15 4 26 4 9 10 16 1 2 23 9 15 24 1 24 18 13 27 27 18 16 12 10 792
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[27][28]
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
- 4 1 - - 1 -
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 4 - - - 2 2
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
1 2 6 - 7 2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[9]
2020/2021 27.
2021/2022 26.
2022/2023 24.
2023/2024 16.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[9]
2021/2022 7.
2022/2023 12.
2023/2024 7.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[9]
2022 26.
2023 30.
2024 14.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[28]
2021 52.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[28]
2021 45.
2022 23.
2023 21.
2024 12.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[29]
2021 35.
2022 69.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

Źródło[27][28]
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
35 31 0
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - 21 11 21 - 18 57
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 23 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

Źródło[27][28]
2021 Czajkowskij HS140 (mikst)
2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2018/2019 115.
2019/2020 8.
2020/2021 10.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 lutego 2020 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 141,5 m 115,5 m 217,4 pkt 3. 18,1 pkt Clemens Aigner
2. 7 marca 2020 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 128,0 m 266,5 pkt 2. 4,1 pkt Clemens Leitner
3. 8 marca 2020 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 122,0 m 241,6 pkt 2. 22,4 pkt Clemens Leitner
4. 16 stycznia 2021 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,5 m 122,0 m 243,4 pkt 3. 11,9 pkt Simon Ammann

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[27][28]
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 40 - - - - - - - - - - - 30 40 1
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
40 35 49 46 - - - - - - 7 15 19 16 6 3 22 9 5 2 2 422
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
27 10 6 9 4 5 3 33 - - - 22 13 9 10 13 15 - - 374
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2019 114.
2021 22.
2022 10.
2023 12.
2024 17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 24 września 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,5 m 143,5 m 281,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 25 września 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 133,5 m 226,6 pkt 2. 9,1 pkt Timon-Pascal Kahofer
2. 26 września 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 138,5 m 261,4 pkt 3. 13,4 pkt Manuel Fettner
3. 24 września 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,5 m 143,5 m 281,2 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[27][28]
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - 35 46 - - 0
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- 46 - - 49 42 - - 46 26 - - 34 39 - - 5
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - 2 3 140
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 5 4 5 4 - - - 190
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 12 15 4 1 19 12 11 246
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 8 17 19 32 11 7 118
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[31]
2017/2018 114.
2018/2019 120.
2019/2020 23.
2022/2023 38.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 2 września 2022 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 100,0 m 106,0 m 270,5 pkt 2. 15,2 pkt Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[27][28]
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - 68 25 29 18 - - - - 64 61 - - - - - 50 - 21
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - 28 45 - - - - - - - - 18 41 - - - - 16
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - 42 11 - - - - 21 14 - - - - 5 5 10 11 - - 192
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - 2 6 - - - - - - - - - - - - 120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Cene Prevc, Timi Zajc i Peter Prevc
  2. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Žiga Jelar, Timi Zajc i Anže Lanišek
  3. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Peter Prevc, Domen Prevc i Timi Zajc
  4. Seria konkursowa została odwołana.
  5. Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  6. Ex aequo z Philippem Raimundem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Extended Start List Qualification. berkutschi.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-08].
  3. Lovro KOS. olympics.com. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  4. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  5. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  6. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-06]. (ang.).
  7. KOS Lovro - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
  8. a b KOS Lovro - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
  9. a b c d e f g KOS Lovro - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
  10. a b KOS Lovro - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-24]. (ang.).
  11. a b KOS Lovro - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
  12. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-06-12]. (słoweń.).
  13. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  14. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si, 2022-09-27. [dostęp 2023-08-24]. (słoweń.).
  15. Drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  16. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-06-12]. (słoweń.).
  17. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  18. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-08-24]. (słoweń.).
  19. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-06]. (słoweń.).
  20. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  21. Dominik Formela: Klinec i Justin letnimi mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2018-10-13. [dostęp 2019-08-19].
  22. MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-06]. (słoweń.).
  23. MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  24. Državno prvenstvo, Kranj. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-09-30]. (słoweń.).
  25. Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-08-18]. (słoweń.).
  26. MIX ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-05-29]. (słoweń.).
  27. a b c d e f g KOS Lovro - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-01]. (ang.).
  28. a b c d e f g h i Adam Kwieciński: KOS Lovro 1999.07.23 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-01].
  29. KOS Lovro - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  30. a b KOS Lovro - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  31. KOS Lovro - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]