Przejdź do zawartości

Domen Prevc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domen Prevc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1999
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Wzrost

177 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

22 listopada 2015 w Klingenthal (8. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

21 listopada 2015 w Klingenthal (2. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

22 listopada 2015 w Klingenthal (8. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

19 grudnia 2015 w Engelbergu (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

25 listopada 2016 w Ruce

Rekord życiowy

245,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (16 marca 2019)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Vikersund 2022 drużynowo
złoto Tauplitz 2024 drużynowo
srebro Oberstdorf 2018 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
srebro Râșnov 2016 indywidualnie
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Tschagguns 2015 drużynowo
srebro Tschagguns 2015 indywidualnie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Domen Prevc (ur. 4 czerwca 1999 w Kranju[1]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy złoty (2022 i 2024) oraz srebrny (2018) medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Srebrny indywidualnie i złoty w drużynie mieszanej medalista mistrzostw świata juniorów (2016), srebrny medalista indywidualny i złoty w drużynie z Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015.

Brat Petera, Cene i Niki, również uprawiających skoki narciarskie[3]. Najmłodszy z braci Prevców.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki (do 2015)

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo trenował również kombinację norweską, notując dobre wyniki w zawodach krajowych i zdobywając medale Mistrzostw Słowenii w młodszych kategoriach wiekowych. W dyscyplinie tej jednak tylko dwa razy wziął udział w oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych pod egidą FIS. 1 września 2012 wystartował w FIS Schüler Grand Prix (Gundersen HS60/6 km, kategoria do lat 14) w Oberstdorfie i zajął 8. miejsce na 42 sklasyfikowanych zawodników – w skokach uzyskał 7. rezultat, a w biegu zanotował 15. czas. 13 stycznia 2013 wystartował w konkursie Alpen Cupu (Gundersen HS109/5 km), zajmując 52. lokatę[4] – w skokach uzyskał 44. rezultat w gronie 59 sklasyfikowanych zawodników, a w biegu pokonał dwóch ze swoich rodaków (54. czas rywalizacji)[5].

W skokach narciarskich uzyskiwał znaczące rezultaty w rywalizacji w młodszych kategoriach wiekowych – między innymi w lipcu 2011 był 2. indywidualnie (kategoria do lat 13) i 1. drużynowo w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen, a w lipcu 2013 w Hinterzarten zwyciężył w zawodach FIS Youth Cup[6]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS w tej dyscyplinie wystąpił po raz pierwszy 24 lutego 2013 w Kranju, gdzie w konkursie FIS Cupu zajął 26. miejsce[7]. W lipcu 2014, również w Kranju, zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 35. i 8. pozycji. We wrześniu 2014 pierwszy w karierze stanął na podium konkursu cyklu Alpen Cup, zajmując trzecie miejsce w Tschagguns[8].

W sezonie zimowym 2014/2015 znalazł się w składzie reprezentacji Słowenii na konkursy w ramach Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015 w Tschagguns. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Finem Niko Kytösaho, natomiast w rywalizacji zespołowej zdobył złoty medal. Otrzymał również powołanie na Mistrzostwa Świata Juniorów 2015 rozgrywane w kazachskim Ałmaty. Nie wystąpił jednak w konkursie indywidualnym, a w drużynowym zajął 5. miejsce[8].

Sezon 2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie letnim 2015 Domen Prevc uczestniczył w czterech konkursach Alpen Cup i został zwycięzcą każdego z nich[9]. 6 września 2015 podczas rywalizacji na skoczni im. Andreasa Küttela oddał najdłuższy skok w historii obiektu, wynoszący 125,5 metra, lecz nie zdołał go ustać[10]. W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego dwukrotnie stawał na podium w zawodach rozgrywanych na Vogtland Arenie w Klingenthal. 3 października był 2., a dzień później po raz pierwszy w karierze został zwycięzcą zawodów tej rangi[9].

Sezon zimowy 2015/2016 był pierwszym, w którym Prevc występował w konkursach z cyklu Pucharu Świata. W listopadzie 2015 został powołany na inaugurujące go zawody w Klingenthal. W debiucie stanął na drugim stopniu podium w konkursie drużynowym oraz zajął 8. pozycję w konkursie indywidualnym. Podczas pierwszego konkursu w Engelbergu – 19 grudnia 2015 – zajął 2. miejsce i pierwszy raz stanął na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata; przegrał jedynie z bratem Peterem. Wynik ten powtórzył 30 stycznia 2016 w zawodach w Sapporo. 23 lutego zdobył srebrny medal w zawodach indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, przegrywając różnicą czterech punktów z Davidem Siegelem. Dzień później zwyciężył w drużynowym konkursie mieszanym; w drużynie męskiej zajął 5. miejsce[9].

Prevc ukończył sezon 2015/2016 Pucharu Świata na 14. miejscu z 486 punktami[11], biorąc udział w 18 konkursach (w jednym z nich nie zdobył punktów do klasyfikacji łącznej cyklu). Dwukrotnie stanął na podium i dziewięciokrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów[9].

Sezon 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

Startował w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2016. Raz zajął miejsce na podium – we wrześniu 2016 był 2. w zawodach w Wiśle[12].

25 listopada 2016 Domen Prevc odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, w inaugurujących sezon 2016/2017 zawodach w Ruce wyprzedzając Severina Freunda oraz swojego brata Petera[13]. Po zajęciu 13. miejsca w drugim konkursie w tej miejscowości utracił prowadzenie w klasyfikacji ogólnej cyklu na rzecz Freunda[14]. Odzyskał je po kolejnych zawodach, rozgrywanych 4 grudnia w Klingenthal[15]. W kolejnych tygodniach odniósł dwa dalsze zwycięstwa – w Lillehammer i Engelbergu; w drugiej z tych miejscowości stanął także na drugim stopniu podium[12].

W 65. Turnieju Czterech Skoczni zajął 9. miejsce[11]. W trakcie turnieju, po konkursie w Innsbrucku, stracił prowadzenie w Pucharze Świata na rzecz Daniela-André Tande[16]. Odzyskał je po zawodach w Bischofshofen[17], by ostatecznie je utracić po kolejnym konkursie, rozgrywanym w Wiśle 14 stycznia 2017, tym razem na rzecz Kamila Stocha[18]. Dzień później na tej samej skoczni zajął 3. miejsce, po raz ostatni w sezonie stając na podium w zawodach indywidualnych[12].

W kolejnych tygodniach osiągał gorsze wyniki, niż na początku sezonu. W lutym i marcu 2017 łącznie trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce PŚ, za każdym razem na skoczniach mamucich. Tam najwyżej klasyfikowany w tym okresie był na 5. pozycji, w Oberstdorfie, a w pozostałych zawodach na 17. lokacie, w Pjongczangu. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Wystąpił tam tylko w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 34. miejsce[12]. Po jednej z serii treningowych na dużym obiekcie, gdzie, po problemach w fazie lotu, Prevc uzyskał niespełna 80 metrów, trener reprezentacji Goran Janus wycofał go z dalszego udziału w światowym czempionacie, a zawodnik powrócił do Słowenii[19], opuszczając także konkurs Pucharu Świata w Oslo[20] (jako jedyny w sezonie[12]).

Sezon Pucharu Świata Prevc zakończył na 6. miejscu z 963 punktami. Był też 9. w Pucharze Świata w lotach 2016/2017[11].

Sezon 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]

W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 raz stanął na podium: był 3. we wrześniu w Klingenthal. Starty w zimowej części sezonu rozpoczął pod koniec grudnia, gdy zajął miejsca w trzeciej dziesiątce w zawodach Pucharu Świata 2017/2018 w Engelbergu. W cyklu startował nieregularnie, a punkty zdobył jedynie w 6 konkursach. Najlepsze wyniki osiągnął na skoczniach mamucich: w Tauplitz był 11., a w Vikersund, w ramach Raw Air 2018, zajął 4. miejsce[21]. Sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami, zaś w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2017/2018 zajął 13. miejsce[11].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Zajął tam 21. miejsce indywidualnie, zaś w zawodach drużynowych wraz z Jernejem Damjanem, Anže Semeničem i Peterem Prevcem zdobył srebrny medal. Wystartował również na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018. Zawody te zakończył na 10. pozycji indywidualnie, 4. w drużynie męskiej i 5. w zespole mieszanym[21].

Sezon 2018/2019

[edytuj | edytuj kod]

W 2018 zadebiutował w Letnim Grand Prix. W najlepszym występie w tym cyklu, 23 września 2018 w Râșnovie, zajął 19. miejsce. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od dwukrotnego zajęcia 4. pozycji w zawodach w Ruce, które odbyły się 24 i 25 listopada. W konkursach cyklu rozgrywanych w grudniu i styczniu zajmował głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce, najwyżej klasyfikowanym będąc na 13. miejscu, w zawodach w Sapporo i Oberstdorfie[22].

Znalazł się poza składem reprezentacji Słowenii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019[23]. Po powrocie do startów, w rozgrywanych w marcu 2019 zawodach Pucharu Świata, pięciokrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce zawodów indywidualnych, w tym dwa razy na podium: zwyciężył w zamykającym Raw Air 2019 konkursie w Vikersund, a w kończącym sezon konkursie w Planicy zajął 2. miejsce[22]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2018/2019 znalazł się ostatecznie na 13. miejscu z 542 punktami. W Pucharze Świata w lotach 2018/2019 był czwarty[11].

Sezon 2019/2020

[edytuj | edytuj kod]

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019 dwukrotnie zwyciężył we wrześniowych zawodach w Klingenthal. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany indywidualnie był na 4. pozycji, 1 lutego 2020 w Sapporo[24]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. lokacie z 361 punktami[11].

Sezon 2020/2021

[edytuj | edytuj kod]

Starty w sezonie 2020/2021 rozpoczął od Mistrzostw Świata Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 21. lokatę indywidualnie i 4. w drużynie. W grudniowych i styczniowych zawodach Pucharu Świata punkty zdobywał nieregularnie, lepsze wyniki osiągał w lutym i marcu. Najwyżej w zawodach cyklu znalazł się na 4. miejscu, które zajął dwukrotnie w marcowych konkursach w Planicy[25]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2020/2021 Pucharu Świata zajął 22. pozycję z 241 punktami[11]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystąpił w drużynowym konkursie mężczyzn, w którym zajął 5. miejsce[25].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu zimowego 2021/2022 nie zdobywał punktów Pucharu Świata i w styczniu 2022 przesunięty został do startów w Pucharze Kontynentalnym; był to debiut Prevca w zimowej edycji tego cyklu. W jego ramach czterokrotnie stanął na podium: w Iron Mountain dwukrotnie zwyciężył, a w Planicy był dwa razy drugi. W marcu 2022 powrócił do startów w Pucharze Świata, w którym najwyżej sklasyfikowany został na 7. miejscu, w zawodach w Planicy[26]. Sezon 2021/2022 ukończył na 44. pozycji w klasyfikacji generalnej z 60 punktami[11]. W marcu wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Zajął na nich 6. miejsce indywidualnie, a w drużynie zdobył wraz z Peterem Prevcem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem złoty medal[26].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2022 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Letniego Grand Prix, konkurs w Wiśle kończąc na 7. pozycji[27].

Regularnie występował w Pucharze Świata 2022/2023, w większości startów zdobywając punkty. Lepsze wyniki uzyskiwał w drugiej połowie sezonu – między styczniem a kwietniem 2023 siedmiokrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium, w konkursie w Bad Mitterndorf rozgrywanym 28 stycznia zajmując 3. lokatę. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, gdzie zajął 21. miejsce[27]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 18. miejscu klasyfikacji generalnej z 449 punktami, zaś w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2022/2023 zajął 5. pozycję[11].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął indywidualnie 34. miejsce na skoczni normalnej i 22. na dużej. Z kolei na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2024 indywidualnie zajął 14. lokatę, a w drużynie zdobył wraz z Lovro Kosem, Peterem Prevcem i Timim Zajcem złoty medal[28].

W Pucharze Świata 2023/2024 zajmował najczęściej miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce, lepsze wyniki osiągając w drugiej połowie sezonu. 18 lutego 2024 w Sapporo odniósł pierwsze po blisko pięcioletniej przerwie indywidualne zwycięstwo w cyklu. Poza tym jeszcze dwukrotnie stanął na podium: 17 marca w konkursie Raw Air 2024 w Vikersund był 3., a 24 marca na zakończeniu sezonu w Planicy zajął 2. pozycję[28]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 13. lokacie z 663 punktami, a w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2023/2024 zajął 5. miejsce[11].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2017 Finlandia Lahti – 34. miejsce (K-90)
2023 Słowenia Planica – 21. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf – 5. miejsce (K-120)[a]

Starty D. Prevca na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 89,0 m – 108,1 pkt 162,7 pkt Stefan Kraft
5. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[a] 129,5 m 135,0 m 1010,0 pkt (252,4 pkt) 36,6 pkt Niemcy
21. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 130,0 m 127,5 m 246,8 pkt 40,7 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2018 Niemcy Oberstdorf – 21. miejsce
2020 Słowenia Planica – 21. miejsce
2022 Norwegia Vikersund – 6. miejsce
2024 Austria Tauplitz – 14. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2018 Niemcy Oberstdorf – srebrny medal[b]
2020 Słowenia Planica – 4. miejsce[c]
2022 Norwegia Vikersund – złoty medal[d]
2024 Austria Tauplitz – złoty medal[e]

Starty D. Prevca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
21. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 179,5 m 187,5 m 192,5 m –[f] 501,1 pkt 150,8 pkt Daniel-André Tande
2.srebro 21 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[b] 214,0 m 216,0 m 1615,8 pkt (406,3 pkt) 46,4 pkt Austria
21. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 206,0 m 206,5 m 201,5 m 207,5 m 712,7 pkt 164,5 pkt Karl Geiger
4. 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[c] 211,0 m 226,0 m 1609,9 pkt (398,1 pkt) 117,8 pkt Norwegia
6. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 231,5 m 222,5 m 222,5 m 216,0 m 802,2 pkt 52,0 pkt Marius Lindvik
1.złoto 13 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[d] 222,0 m 217,0 m 1711,5 pkt (410,5 pkt) –
14. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 208,0 m 213,5 m 203,5 m –[f] 580,8 pkt 66,6 pkt Stefan Kraft
1.złoto 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[e] 232,0 m 194,0 m 1615,4 pkt (390,8 pkt) –

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2016 Rumunia Râșnov – srebrny medal
2018 Szwajcaria Kandersteg – 10. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2015 Kazachstan Ałmaty – 5. miejsce[g]
2016 Rumunia Râșnov – 5. miejsce[h], złoty medal (drużyna mieszana)[i]
2018 Szwajcaria Kandersteg – 4. miejsce[j], 5. miejsce (drużyna mieszana)[k]

Starty D. Prevca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[g] 96,5 m 96,0 m 815,3 pkt (211,9 pkt) 78,0 pkt Norwegia
2. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 95,5 m 245,0 pkt 4,0 pkt David Siegel
1. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[i] 91,0 m 95,0 m 882,8 pkt (229,4 pkt) –
5. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[h] 92,5 m 88,5 m 808,0 pkt (218,1 pkt) 58,7 pkt Niemcy
10. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,5 m 249,5 pkt 41,9 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[j] 100,5 m 97,0 m 1021,7 pkt (257,8 pkt) 46,8 pkt Niemcy
5. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. miesz.[k] 95,0 m 97,5 m 750,0 pkt (213,3 pkt) 119,3 pkt Norwegia

Igrzyska europejskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[l] – 34. miejsce (K-95), 22. miejsce (K-125)

Starty D. Prevca na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 89,0 m – 100,5 pkt 169,8 pkt Daniel Tschofenig
22. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 128,0 m 124,5 m 232,5 pkt 46,6 pkt Dawid Kubacki

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2015 Austria Tschagguns – srebrny medal

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2015 Austria Tschagguns – złoty medal[m]

Starty D. Prevca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 27 stycznia 2015 Austria Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 96,0 m 93,5 m 244,3 pkt 27,0 pkt Niko Kytösaho
1. 29 stycznia 2015 Austria Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[m] 102,5 m 103,0 m 1030,4 pkt (272,0 pkt) —

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2015/2016 14.
2016/2017 6.
2017/2018 33.
2018/2019 13.
2019/2020 19.
2020/2021 22.
2021/2022 44.
2022/2023 18.
2023/2024 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 25 listopada 2016 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 138,5 m 140,5 m 321,8 pkt –
2. 4 grudnia 2016 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 140,0 m 141,0 m 286,9 pkt –
3. 10 grudnia 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 142,5 m 141,5 m 301,2 pkt –
4. 18 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 144,0 m 141,5 m 305,9 pkt –
5. 17 marca 2019 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 241,0 m 232,5 m 454,7 pkt * RA 2019, Loty 2018/2019
6. 18 lutego 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 136,5 m 139,5 m 273,6 pkt –

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2015/2016 – 2 – 2
2016/2017 4 1 1 6
2017/2018 – – – –
2018/2019 1 1 – 2
2019/2020 – – – –
2020/2021 – – – –
2021/2022 – – – –
2022/2023 – – 1 1
2023/2024 1 1 1 3
Suma 6 5 3 14

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 2015 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 133,5 m 134,0 m 283,5 pkt 2. 13,6 pkt Peter Prevc
2. 30 stycznia 2016 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 129,5 m 134,5 m 282,8 pkt 2. 16,2 pkt Peter Prevc
3. 25 listopada 2016 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 138,5 m 140,5 m 321,8 pkt 1. –
4. 4 grudnia 2016 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 140,0 m 141,0 m 286,9 pkt 1. –
5. 10 grudnia 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 142,5 m 141,5 m 301,2 pkt 1. –
6. 17 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 137,5 m 301,6 pkt 2. 3,1 pkt Michael Hayböck
7. 18 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 144,0 m 141,5 m 305,9 pkt 1. –
8. 15 stycznia 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 130,0 m 132,0 m 270,4 pkt 3. 1,3 pkt Kamil Stoch
9. 17 marca 2019 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 241,0 m 232,5 m 454,7 pkt 1. –
10. 24 marca 2019 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 239,5 m 222,5 m 444,0 pkt 2. 20,9 pkt Ryōyū Kobayashi
11. 28 stycznia 2023 Austria Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-235 236,0 m 224,0 m 425,4 pkt 3. 15,3 pkt Halvor Egner Granerud
12. 18 lutego 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 136,5 m 139,5 m 273,6 pkt 1. –
13. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 236,5 m – 245,4 pkt 3. 10,6 pkt Stefan Kraft
14. 24 marca 2024 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 233,0 m 238,0 m 444,3 pkt 2. 43,4 pkt Daniel Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][6]
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
8 8 12 - - 2 5 27 18 23 6 38 9 2 10 29 - - - 29 15 - - - 26 4 - - - 486
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
1 13 1 1 6 2 1 26 5 25 4 5 3 9 25 5 7 50 20 17 24 - 24 8 20 17 963
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - 29 28 - 41 44 29 11 35 - - 49 - - - 4 q - 81
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- 4 4 14 14 20 18 q q - - - - 23 24 13 20 13 16 - 39 32 6 7 q 1 5 2 542
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
23 11 37 40 30 13 19 9 17 10 9 13 14 20 27 22 4 23 14 25 5 - - 27 26 50 37 361
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - 32 17 12 37 30 38 40 42 8 30 - - 22 30 17 16 - 8 4 4 241
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q q - - dq 42 q q 47 - - - - - - - - - - - - - 45 24 27 18 7 - 60
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
48 18 23 29 q 34 16 21 39 29 24 39 35 40 35 4 3 12 24 6 6 35 - 23 31 21 48 7 5 39 11 4 449
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
17 16 q 27 17 14 15 24 22 q 23 31 - 31 5 33 19 12 19 1 5 10 13 30 10 4 35 39 3 5 17 2 663
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][6]
Sezon
2015/2016 		Klingenthal HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Oslo HS134 Kuopio HS127 Planica HS225
2 4 5 1 - -
Sezon
2016/2017 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
5 3 4 - 4 5
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - - - - - 3 3
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- 4 - - 6 1 3
Sezon
2019/2020 		Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
- - 3 - -
Sezon
2020/2021 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
- - - - 4
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - 5 - 2 2
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 2 6 1 7 2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2016/2017 9.
2017/2018 13.
2018/2019 4.
2019/2020 9.
2020/2021 5.
2021/2022 17.
2022/2023 5.
2023/2024 5.

Turniej Czterech Skoczni

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2015/2016 17.
2016/2017 9.
2017/2018 37.
2019/2020 7.
2020/2021 29.
2022/2023 29.
2023/2024 31.

Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2017 24.
2018 44.
2019 18.
2020 38.
2022 44.
2023 18.
2024 10.

Willingen Five

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2019 37.
2020 11.

Planica 7

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2018 36.
2019 5.
2021 4.
2022 33.
2023 5.
2024 10.

Titisee-Neustadt Five

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2020 23.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[30]
2018 62.
2019 53.
2022 29.
2024 74.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[29][6]
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - q - - - - - - 0
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
37 28 38 37 - - dq 19 - 15
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 25 37 - - - 17 20
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
15 7 - - - 49 52
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 37 23 - - - - 45 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[31]
2021/2022 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 5 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 121,0 m 132,0 m 244,3 pkt
2. 6 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 130,0 m 131,5 m 265,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 121,0 m 132,0 m 244,3 pkt 1. –
2. 6 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 130,0 m 131,5 m 265,6 pkt 1. –
3. 26 lutego 2022 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,5 m 136,0 m 283,9 pkt 2.[n] 7,4 pkt Michael Hayböck
4. 27 lutego 2022 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 132,0 m – 145,4 pkt 2. 1,9 pkt Joacim Ødegård Bjøreng

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][6]
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - 8 5 15 7 13 1 1 23 18 9 9 2 2 - - - - - 588
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[31]
2014 70.
2015 13.
2016 11.
2017 15.
2018 66.
2019 19.
2021 69.
2022 31.
2023 14.
2024 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 4 października 2015 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,0 m 141,5 m 260,5 pkt
2. 28 września 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 136,0 m 131,5 m 261,8 pkt
3. 29 września 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 143,0 m 135,5 m 260,0 pkt
4. 23 września 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 141,0 m 132,5 m 245,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 października 2015 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,5 m 142,0 m 281,7 pkt 2. 8,4 pkt Daniel-André Tande
2. 4 października 2015 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,0 m 141,5 m 260,5 pkt 1. –
3. 24 września 2016 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 125,5 m 268,2 pkt 2. 1,4 pkt Davide Bresadola
4. 30 września 2017 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,5 m 130,0 m 242,0 pkt 3. 10,2 pkt Joachim Hauer
5. 28 września 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 136,0 m 131,5 m 261,8 pkt 1. –
6. 29 września 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 143,0 m 135,5 m 260,0 pkt 1. –
7. 23 września 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 141,0 m 132,5 m 245,1 pkt 1. –
8. 28 września 2024 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 143,0 m 130,0 m 234,1 pkt 3. 5,0 pkt Fredrik Villumstad
9. 29 września 2024 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 139,5 m 144,5 m 263,1 pkt 2. 3,8 pkt Manuel Fettner

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[29][6]
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
35 8 - - - - - - - - - - - - 32
2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
21 34 52 31 - - - - 4 30 46 39 2 1 241
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
24 30 - - - - 7 6 18 7 2 8 18 23 266
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 8 14 11 13 - - 3 12 176
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
25 21 - - - - - - - - - 16 46 31
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
24 44 - - - - - - - - - - - - 1 1 207
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - 18 21 23
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 46 22 11 9 - - - 62
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 20 23 1 8 20 16 13 197
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 3 2 140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[32]
2012/2013 220.
2013/2014 240.
2014/2015 136.
2015/2016 149.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][6]
Sezon 2012/2013
Râșnov Villach Villach Kuopio Kuopio Wisła Wisła Einsiedeln Einsiedeln Winterberg Winterberg Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane Brattleboro Brattleboro Kranj Kranj Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 26 - - 5
Sezon 2013/2014
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Brattleboro HS98 Brattleboro HS98 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 punkty
- - - - - - - 23 - - - - - - - - - - - - - - - - 8
Sezon 2014/2015
Villach HS98 Villach HS98 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Planica HS104 Planica HS104 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrbskie Jezioro HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brattleboro HS98 Brattleboro HS98 Lake Placid HS100 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 punkty
9 31 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 29
Sezon 2015/2016
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Whistler HS106 Whistler HS106 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Planica HS104 Planica HS104 Harrachov HS100 Harrachov HS100 punkty
14 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Skład zespołu: Cene Prevc, Peter Prevc, Domen Prevc i Anže Lanišek
  2. ↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Domen Prevc i Peter Prevc
  3. ↑ a b Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Bor Pavlovčič i Anže Lanišek
  4. ↑ a b Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Timi Zajc i Anže Lanišek
  5. ↑ a b Skład zespołu: Lovro Kos, Peter Prevc, Domen Prevc i Timi Zajc
  6. ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Cene Prevc, Domen Prevc, Andraž Modic i Anže Lanišek
  8. ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Tilen Bartol, Bor Pavlovčič i Domen Prevc
  9. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Bor Pavlovčič, Ema Klinec i Domen Prevc
  10. ↑ a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel i Aljaž Osterc
  11. ↑ a b Skład zespołu: Katra Komar, Domen Prevc, Jerneja Brecl i Žak Mogel
  12. ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  13. ↑ a b Skład zespołu: Tine Bogataj, Bor Pavlovčič, Urban Rogelj i Domen Prevc
  14. ↑ Ex aequo z Jakubem Wolnym

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Domen PREVC - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-06-19].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-06-19].
  3. ↑ Adrian Dworakowski: Nika Prevc: Peter to skoczek, który mnie zainspirował. skijumping.pl, 2020-12-26. [dostęp 2021-11-26].
  4. ↑ PREVC Domen - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2019-11-18]. (ang.).
  5. ↑ OPA Alpen Cup Nordic Combined 8th Alpen Cup Competition Planica (SLO) NORMAL HILL INDIVIDUAL GUNDERSEN 5KM OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com, 2013-01-13. [dostęp 2019-11-13]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: PREVC Domen 1999.06.04 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-19].
  7. ↑ PREVC Domen - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-03]. (ang.).
  8. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-03]. (ang.).
  9. ↑ a b c d PREVC Domen - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-03]. (ang.).
  10. ↑ Schanzen Einsiedeln, Einsiedeln. skisprungschanzen.com. [dostęp 2019-11-03]. (pol. • niem. • ang.).
  11. ↑ a b c d e f g h i j k l m n PREVC Domen - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-16]. (ang.).
  12. ↑ a b c d e PREVC Domen - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-11]. (ang.).
  13. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Ruce: Premierowe zwycięstwo Domena Prevca, Maciej Kot piąty!. skijumping.pl, 2016-11-25. [dostęp 2016-11-25].
  14. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Ruce: Zwycięstwo Severina Freunda, Maciej Kot ósmy. skijumping.pl, 2016-11-26. [dostęp 2019-11-06].
  15. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Klingenthal: Triumf Domena Prevca, Stoch czwarty, Kot piąty. skijumping.pl, 2016-12-04. [dostęp 2019-11-10].
  16. ↑ Adam Bucholz: TCS w Innsbrucku: Tande wygrywa i zostaje liderem cyklu, Stoch czwarty. skijumping.pl, 2017-01-04. [dostęp 2019-11-10].
  17. ↑ Adam Bucholz, Marcin Hentał: TCS w Bischofshofen: Kamil Stoch nokautuje i wygrywa TCS! Piotr Żyła trzeci w konkursie i drugi w turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-06. [dostęp 2019-11-10].
  18. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Kamil Stoch triumfuje i zostaje liderem Pucharu Świata!. skijumping.pl, 2017-01-14. [dostęp 2019-11-10].
  19. ↑ Malwina Wójciak, Bartosz Leja: Koniec mistrzostw świata dla braci Prevc, Domen: „Wyciągnę z tego naukę”. skokipolska.pl, 2017-02-28. [dostęp 2019-11-13].
  20. ↑ Tomasz Skrzypczyński: Domen Prevc nie wystartuje w Oslo. sportowefakty.wp.pl, 2017-03-09. [dostęp 2019-11-13].
  21. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-11]. (ang.).
  22. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-11]. (ang.).
  23. ↑ Piotr Bąk: Tande, Schlierenzauer i D. Prevc nie pojadą do Seefeld. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-11-11].
  24. ↑ PREVC Domen - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-09-14]. (ang.).
  25. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  26. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-11]. (ang.).
  27. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-23]. (ang.).
  28. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-16]. (ang.).
  29. ↑ a b c d e f PREVC Domen - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-19]. (ang.).
  30. ↑ PREVC Domen - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).
  31. ↑ a b PREVC Domen - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  32. ↑ PREVC Domen - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Mistrzowie Słowenii w skokach narciarskich
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Domen_Prevc&oldid=75106245”