Ustav Francuske

Ustav Francuske iz 1958. godine donesen je 4. listopada 1958. kao ustav Pete Republike. Ustav iz 1958. i danas je na snazi kao najviša pravna norma u Francuskoj, a ako se u obzir uzme ustavna povijest te zemlje, radi se o jednom od najstabilnijih francuskih ustava.

Kao pravni temelj Pete Republike, ustav iz 1958. je zamišljen kao norma koja će dokinuti krizu izazvanu nestabilnim vladama i ratom u Alžiru; njegova temeljna odlika bila je povratak snažne egzekutive u Francusku politiku. Idejni tvorci ustava bili su premijer Michel Debré, koji je bio pod utjecajem britanskog premijerskog sustava, te predsjednik Charles de Gaulle, koji je smatrao da predsjednik treba biti garancija stabilnosti. Ustav Pete Republike uvelike je inspiriran idejama što ih je de Gaulle iznio u svom govoru u Bayeuxu 1946. godine.

Preambula Ustava referira se na dva važna teksta - Deklaraciju o pravima čovjeka i građanina iz 1789. godine i preambulu Ustava iz 1946. godine. Istima je kasnije prirodana i Poveljao o okolišu iz 1946. godine.

Prema ustavu, za apriornu kontrolu ustavnosti zakona zadužen je Conseil constitutionnel.