Eriba-Marduk
| |
| król Babilonu | |
| Okres |
ok. 770 p.n.e. |
|---|---|
Eriba-Marduk (akad. Erība-Marduk, tłum. „Bóg Marduk dał mi zastępcę”[1]) – król Babilonii, wywodzący się z plemienia Bit-Jakini, które zamieszkiwało południową część kraju znaną pod nazwą Kraju Nadmorskiego; panował ok. 770 r. p.n.e. Był wybitnym przywódcą plemiennym, któremu udało się - wykorzystując słabość Asyrii po śmierci Adad-nirari III - przejąć kontrolę nad Babilonią i ogłosić się prawowitym królem Babilonu. Już jako władcy udało mu się powstrzymać najazdy plemion nomadów i przywrócić spokój i porządek w kraju. Wielu późniejszych królów babilońskich, m.in. Marduk-apla-iddina II, wywodziło swą linię genealogiczną właśnie od niego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ hasło râbu, The Assyrian Dictionary, tom 14 (R), The Oriental Institute, Chicago 1999, s. 54.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- hasło Eriba-Marduk, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 56.
| Dynastia starobabilońska (I dynastia z Babilonu) |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| I dynastia z Kraju Nadmorskiego (II dynastia z Babilonu) |
| ||||
| Dynastia kasycka (III dynastia z Babilonu) |
| ||||
| II dynastia z Isin (IV dynastia z Babilonu) |
| ||||
| II dynastia z Kraju Nadmorskiego (V dynastia z Babilonu) |
| ||||
| Dynastia z plemienia Bit-Bazi (VI dynastia z Babilonu) |
| ||||
| Dynastia elamicka (VII dynastia z Babilonu) |
| ||||
| Dynastia E (VIII i IX dynastia z Babilonu) |
| ||||
| X dynastia (asyryjska) |
| ||||
| Dynastia chaldejska (XI dynastia z Babilonu) |
| ||||
| Dynastia Achemenidów |
| ||||
| Królowie macedońscy |
| ||||
| Dynastia Seleucydów |
|
