Edmund Zalewski

Edmund Zalewski
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1883 ; Pułtusk
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1962 ; Warszawa
	Minister sprawiedliwości
Okres	od 31 grudnia 1944; do 2 maja 1945
Przynależność polityczna	Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Jan Czechowski
Następca	Henryk Świątkowski
	Minister kultury i sztuki
Okres	od 2 maja 1945; do 28 czerwca 1945
Przynależność polityczna	Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Wincenty Rzymowski
Następca	Władysław Kowalski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grób ministra Edmunda Zalewskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Edmund Zalewski (ur. 14 listopada 1883 w Pułtusku, zm. 1 stycznia 1962 w Warszawie) – polski działacz spółdzielczy i polityk.

Życiorys

Urodził się w pułtuskiej mieszczańskiej rodzinie Andrzeja (1837–1908) i Ludwiki z Henrykowskich (1848–1907). Studiował w Szkole Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, następnie odbył studia malarskie m.in. w Warszawie, Paryżu i Moskwie.

W okresie I wojny związał się z ruchem spółdzielczym. Był członkiem PPS–Frakcji Rewolucyjnej, następnie PSL „Wyzwolenie”, od 1931 Stronnictwa Ludowego, a od 1949 należał do ZSL. Podczas wojny od 1942 był w Batalionach Chłopskich.

W latach 1944–1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej. Od 31 grudnia 1944 do 2 maja 1945 był ministrem sprawiedliwości, a następnie – do 28 czerwca 1945 – ministrem kultury i sztuki w rządzie Edwarda Osóbki-Morawskiego. W latach 1945–1948 był posłem RP w Bułgarii.

Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 315-3-3)^[1].

Odznaczenia

Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)^[2]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (23 lutego 1955)^[3]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Narodowego Zasługi (Bułgaria, 1946)^[4]

Przypisy

↑ Cmentarz Stare Powązki: Maria Zgórska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-21] .
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 23 lutego 1955 r. nr 0/327 - na wniosek Naczelnego Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.
↑ Bułgarski order zasługi za współpracę polsko-bułgarską [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 350, 20 grudnia 1946, s. 2.

Bibliografia

Leksykon historii Polski z 1995.
Informacje w BIP IPN. katalog.bip.ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-22)].

[1] Cmentarz Stare Powązki: Maria Zgórska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-21] .

[2] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

[3] M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 23 lutego 1955 r. nr 0/327 - na wniosek Naczelnego Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.

[4] Bułgarski order zasługi za współpracę polsko-bułgarską [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 350, 20 grudnia 1946, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]