„Heroes”

„Heroes”
	Wykonawca albumu studyjnego
	David Bowie
Wydany	14 października 1977
Nagrywany	lipiec-sierpień 1977
Gatunek	rock, krautrock, ambient
Długość	40:19 (LP); 49:17 (CD)
Wydawnictwo	RCA
Producent	Tony Visconti, David Bowie
	Oceny
	Album of the Year 92/100; AllMusic ; Chicago Tribune ; Robert Christgau B+; Entertainment Weekly A-; NME 8/10; Pitchfork 10/10; The New Rolling Stone Album Guide ;
	Album po albumie

„Heroes” (cudzysłowy są częścią tytułu^[10]) – album Davida Bowiego wydany w 1977 roku. Stanowi drugą część berlińskiej trylogii Davida Bowiego i Briana Eno (pozostałe wydawnictwa to Low i Lodger). „Heroes” jest podobny brzmieniowo do Low, ale o mocniejszym i bardziej „instynktownym” charakterze. Tak naprawdę, jako jedyna z trzech płyt tworzących trylogię może być określana berlińską, gdyż w przeciwieństwie do pozostałych została w całości nagrana w tym mieście. Tytułowy utwór pozostaje jedną z najbardziej znanych piosenek Bowiego. Opowiada o parze kochanków spotykających się przy Murze Berlińskim. Album jest uważany przez krytyków za jeden z najlepszych w dyskografii muzyka, między innymi dzięki udziałowi w jego nagrywaniu gitarzysty Roberta Frippa (przyleciał z USA na jeden dzień, żeby uczestniczyć w sesji nagraniowej^[11]). John Lennon podczas wywiadów na temat powstawania albumu Double Fantasy z 1980 roku mówił, że jego ambicją było „...zrobienie czegoś tak dobrego jak „Heroes””^[11]^[12].

Produkcja

Album był nagrywany w studiach Hansa Records w Berlinie Zachodnim. „Heroes” był odbiciem zeitgeist epoki zimnej wojny, którą symbolizowało podzielone miasto. Współproducent Tony Visconti uważał pracę przy albumie za „...jedną z moich ostatnich wielkich przygód. Studio było położone około 500 jardów od Muru Berlińskiego. Czerwona Gwardia mogła zaglądać do okna naszej reżyserki przez potężne lornetki.”^[13]

Album „Heroes” jest pełen krautrockowych wpływów. Tytuł jest ukłonem w stronę piosenki „Hero” z płyty Neu! '75 niemieckiego zespołu Neu!^[14]. Piosenka V-2 Schneider została nazwana na cześć członka zespołu Kraftwerk – Floriana Schneidera^[15]. Zdjęcie na okładce było inspirowane Roquairolem Ericha Heckela, podobnie jak wydanego w tym samym roku albumu Iggy’ego Popa (we współpracy z Bowiem) – The Idiot^[16].

Wydanie

Album „Heroes” był reklamowany przez RCA Records następującym zdaniem: „Jest Old Wave. Jest New Wave. I jest David Bowie...”^[15] Został wydany jesienią 1977 roku i spotkał się z pozytywnym przyjęciem przez krytyków^[11]. Zarówno Melody Maker, jak i NME nazwały go albumem roku^[12]^[17]. Osiągnął trzecie miejsce na brytyjskiej liście przebojów, na której utrzymywał się przez 26 tygodni. W Stanach Zjednoczonych był mniej popularny, jego najwyższą pozycją była 35.

Wiele z piosenek zawartych na albumie było granych przez Bowiego na koncertach i znalazło się następnie na albumie koncertowym z 1978 roku – Stage. Philip Glass zaadaptował niektóre z nich do swojej „Heroes” Symphony, stanowiącą parę z wcześniejszą Low Symphony. Utwór tytułowy był wykorzystywany przez wielu artystów, podczas gdy „The Secret Life of Arabia” był wykonywany przez Billy’ego Mackenziego w 1982 roku na albumie grupy B.E.F. (British Electric Foundation) (wczesna inkarnacja Heaven 17) zatytułowanym Music of Quality and Distinction.

Lista utworów

Tekst do wszystkich utworów napisał David Bowie. Jeśli nie jest zaznaczone inaczej, muzyka jest również jego dziełem.

1.	„Beauty and the Beast”	3:32

2.	„Joe the Lion”	3:05

3.	„Heroes” (Bowie, Brian Eno)	6:07

4.	„Sons of the Silent Age”	3:15

5.	„Blackout”	3:50

6.	„V-2 Schneider”	3:10

7.	„Sense of Doubt”	3:57

8.	„Moss Garden” (Bowie, Eno)	5:03

9.	„Neuköln” (Bowie, Eno)	4:34

10.	„The Secret Life of Arabia” (Bowie, Eno, Carlos Alomar)	3:46

		40:19

Wznowienia

Album był dwukrotnie wznawiany i wydawany na płycie kompaktowej. Po raz pierwszy w 1991 przez Rykodisc (zawierał dwa bonusowe utwory). Po raz drugi w 1999 roku przez EMI (ze zremasterowanym dźwiękiem, bez utworów bonusowych).

Utwory bonusowe z 1991 roku

1.	„Abdulmajid” (poprzednio niewydany utwór, nagrany w latach 1976–1979)	3:40

2.	„Joe the Lion” (zremiksowana wersja w roku 1991)	5:18

		08:58

Muzycy

David Bowie – śpiew, instrumenty klawiszowe, gitary, saksofon, koto, chórki
Carlos Alomar – gitara rytmiczna
Dennis Davis – instrumenty perkusyjne
George Murray – gitara basowa
Brian Eno – syntezatory, instrumenty klawiszowe, gitary
Robert Fripp – gitara prowadząca
Tony Visconti – chórki
Antonia Maass – chórki

Listy przebojów

Album

Rok	Lista	Pozycja
1977	UK Albums Chart	3
1977	Billboard Pop Albums	35

Singel

Rok	Singel	Lista	Pozycja
1977	Heroes	UK Singles Chart	24
1978	Beauty and the Beast	UK Singles Chart	39

Uwagi

↑ Dot. wznowienia z 1999 (Virgin).

Przypisy

↑ ^a ^b David Bowie – „Heroes”. Discogs. [dostęp 2020-11-29]. (ang.).
↑ David Bowie – "Heroes". Album of the Year. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
↑ Stephen Thomas Erlewine: Heroes – David Bowie. AllMusic. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
↑ Greg Kot: BOWIE`S MANY FACES ARE PROFILED ON COMPACT DISC. Chicago Tribune. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
↑ Robert Christgau: David Bowie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
↑ Ira Robbins: Heroes. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
↑ Dele Fadele: DAVID BOWIE – Station To Station/Low/Heroes/Stage. NME. [dostęp 2023-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-08-17)]. (ang.).
↑ Ryan Dombal: "Heroes": David Bowie. Pitchfork. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 96. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
↑ NME interview in 1977 with Charles Shaar Murray. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.
↑ ^a ^b ^c Nicholas Pegg (2000). The Complete David Bowie: s. 307-309.
↑ ^a ^b Christopher Sandford (1996, 1997). Loving the Alien: s. 182-193.
↑ David Buckley (1999) Strange Fascination – David Bowie: The Definitive Story: s. 320-325.
↑ Mat Snow (2007). „Making Heroes”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 69.
↑ ^a ^b Roy Carr i Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: s. 91-92.
↑ UNCUT interview in 1999. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.
↑ Ian Gittens (2007). „Art Decade”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 70-73.

Linki zewnętrzne

Okładka

[9] Dot. wznowienia z 1999 (Virgin).

[Discogs-1] David Bowie – „Heroes”. Discogs. [dostęp 2020-11-29]. (ang.).

[2] David Bowie – "Heroes". Album of the Year. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).

[3] Stephen Thomas Erlewine: Heroes – David Bowie. AllMusic. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).

[4] Greg Kot: BOWIE`S MANY FACES ARE PROFILED ON COMPACT DISC. Chicago Tribune. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

[5] Robert Christgau: David Bowie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

[6] Ira Robbins: Heroes. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).

[7] Dele Fadele: DAVID BOWIE – Station To Station/Low/Heroes/Stage. NME. [dostęp 2023-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-08-17)]. (ang.).

[8] Ryan Dombal: "Heroes": David Bowie. Pitchfork. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).

[10] (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 96. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).

[11] NME interview in 1977 with Charles Shaar Murray. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.

[The_Complete_David_Bowie-12] Nicholas Pegg (2000). The Complete David Bowie: s. 307-309.

[Loving_the_Alien-13] Christopher Sandford (1996, 1997). Loving the Alien: s. 182-193.

[Strange_Fascination-14] David Buckley (1999) Strange Fascination – David Bowie: The Definitive Story: s. 320-325.

[15] Mat Snow (2007). „Making Heroes”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 69.

[Bowie:_An_Illustrated_Record-16] Roy Carr i Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: s. 91-92.

[17] UNCUT interview in 1999. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.

[18] Ian Gittens (2007). „Art Decade”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 70-73.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Albumy studyjne	David Bowie David Bowie The Man Who Sold the World Hunky Dory The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars Aladdin Sane Pin Ups Diamond Dogs Young Americans Station to Station Low „Heroes” Lodger Scary Monsters (and Super Creeps) Let’s Dance Tonight Never Let Me Down Tin Machine Tin Machine II Black Tie White Noise The Buddha of Suburbia 1.Outside Earthling 'hours...' Heathen Reality The Next Day Blackstar
Albumy koncertowe	David Live Stage Ziggy Stardust: The Motion Picture Tin Machine Live: Oy Vey, Baby Santa Monica '72 Live Santa Monica '72 Glass Spider Live VH1 Storytellers A Reality Tour
Minialbumy	Don't Be Fooled By the Name David Bowie in Bertolt Brecht's Baal The Mannish Boys/Davy Jones and the Lower Third Live EP (Live at Fashion Rocks) Space Oddity The Next Day Extra
Kompilacje	The World of David Bowie Images 1966–1967 Best Deluxe In the Beginning Vol.2 Changesonebowie Starting Point Rock Concert Chameleon La Grande Storia Del Rock Profile The Best of Bowie Another Face Changestwobowie Fashions Bowie Rare Superstar Golden Years A Second Face Prime Cuts Die Weisse Serie – Extra Ausgabe Love You till Tuesday Fame and Fashion David Bowie: The Collection Sound + Vision Starman Changesbowie Rock Reflections David Bowie Early On (1964–1966) The Singles Collection The Gospel According to David Bowie Rarest One Bowie London Boy The Deram Anthology 1966–1968 The Best of David Bowie 1969/1974 The Best of David Bowie 1974/1979 Rarest Series Bowie at the Beeb All Saints Best of Bowie Club Bowie Musical Storyland The Collection The Platinum Collection The Best of David Bowie 1980/1987 iSelect Zeit! 77-79 Nothing Has Changed Five Years (1969–1973) Who Can I Be Now? (1974–1976)
Single