Suplikacja
Suplikacja (łac. supplicatio, „błaganie, prośba”) – śpiew chóralny o melodii chorałowej w poezji liturgicznej; katolicka pieśń błagalna[1][2]. Suplikacja ma charakter błagalny, śpiewana jest w okresach klęsk żywiołowych oraz nieszczęść[2].
Najbardziej znana pieśń suplikacyjna zaczyna się od słów: Święty Boże, święty mocny, jej następne słowa stanowią fragmenty litanii do Wszystkich Świętych[1][2].
W poezji suplikacje są błagalnymi prośbami bohaterów antycznych (np. prośba Priama o wydanie zwłok Hektora (Iliada), także Hymny Jana Kasprowicza)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c bryk.pl, Suplikacje
- ↑ a b c Suplikacja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-03-15].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Suplikacje – Święty Boże, Święty Mocny, zmiłuj się nad nami!
- Niedziela Wrocławska, Czym jest suplikacja
- Opiekun – dwutygodnik diecezji kaliskiej, Suplikacje „Święty Boże” w polskiej tradycji
- Śpiewnik Siedleckiego, Hymny i suplikacje
- Głos Ojca Pio, Suplikacja do ojca Pio w czasie epidemii koronawirusa