pokoj

pokoj (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pokój (pomieszczenie)

(1.2) pokój (stan)

(1.3) spokój

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pokoj	pokoje
dopełniacz	pokoje	pokojů
celownik	pokoji	pokojům
biernik	pokoj	pokoje
wołacz	pokoji	pokoje
miejscownik	pokoji	pokojích
narzędnik	pokojem	pokoji

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pokoj (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoczynek

(1.2) spokój

(1.3) pokój

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) teleso v stave pokoja → ciało w stanie spoczynku • deň pracovného pokoja → dzień wolny od pracy

(1.2) nočný pokoj

(1.3) čas pokoja

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokojnosť ż

przym. pokojový, pokojný

przysł. pokojne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: