Architectuur

Architectuur is de kunsttak die zo ongeveer alles behelst dat met bouwwerken te maken heeft. Zodra iets gebouwd, of wordende gebouwd, of wordende aangevraagd om te mogen bouwen is, hoort het onder architectuur. De kunsttak, die deel uitmaakt van de Zeven Vrije Kunsten, wordt onderverdeeld in drie grote klassen: dierlijke architectuur, menselijke architectuur en goddelijke architectuur.

Dierlijke architectuur

Niet alle onduidelijke architectuur is noodzakelijk elite-architectuur: insiders weten dat dit gebouw in Bilbao een (vrij nutteloze) lift herbergt.

Wespennesten, termietenheuvels en spinnenwebben: het zijn allemaal voorbeelden van dierlijke architectuur. De beestjes hebben er een groot deel van hun actief leven in gestopt, ontelbaren hebben het leven gelaten tijdens de constructie: de bouwsels worden dan ook goed bewaakt. Zowat alledierlijke architectuur staat ten dienste van dierlijke huisvesting: sierbouwwerken en vervoersinfrastructuur treft men in dierlijke architectuur weinig aan.

Appreciatie

Op een paar gedreven dierenliefhebbers na, zijn er weinig mensen te vinden die respect opbrengen voor dierlijke architectuur: wespennesten worden verwijderd door de brandweer, termietenheuvels worden met bulldozers met de grond gelijk gemaakt, en spinnenwebben worden akelig gevonden.

Bedrieglijke mengvormen (1)

Architectuur die bedoeld is om dieren te huisvesten zonder dat ze daar zelf inspraak in gehad hebben (bijenkasten, slangenpaviljoenen en apenrotsen) wordt door kenners niet als dierlijke architectuur beschouwd, omdat ze niet door, maar uitsluitend voor dieren gemaakt is. En wel door mensen, wat ons naadloos bij de volgende categorie brengt: menselijke architectuur.

Menselijke architectuur

Door mensen gepleegde bouwwerken worden op hun beurt nog eens opgesplitst in twee categorieën: volksarchitectuur en elite-architectuur.

Volksarchitectuur

Wanneer een mens

• iets eigenhandig bouwt omdat hij het absoluut nodig heeft;
• ervoor zorgt dat het bouwwerk precies daarvoor kan dienen, zonder meer;
• zich niet om esthetische canons bekommert;
• zich bedient van de kennis die hij van zijn voorouders heeft opgedaan,

dan pleegt hij volksarchitectuur. Hoe beschaafder zijn omgeving, hoe strenger de regelgeving inzake architectuur, en hoe strafbaarder het plegen van volksarchitectuur wordt. Volksarchitectuur kenmerkt zich door de afwezigheid van

• symmetrie;
• evenwicht;
• elegantie;
• dure versierselen;
• enorme afmetingen,

en door de aanwezigheid van een zekere schattigheid. Dit verschijnsel noemt men ook wel "couleur locale".

Elite-architectuur

Elite-architectuur meet zichzelf soms allures van goddelijke architectuur aan, door de locatie van bouwwerken niet te beperken tot de planeet Aarde. De populaire en jaarlijks tientallen (schatrijke) bezoekers trekkende Death Star is daarvan een voorbeeld.

Wanneer een mens

• niets bouwt, maar het laat bouwen, en niet noodzakelijk omdat hij het absoluut nodig heeft;
• ervoor zorgt dat de functie van het bouwwerk niet meteen duidelijk is;
• zich meer om esthetische canons dan om functionaliteit bekommert;
• vertrouwt op de kennis van allerlei vakmensen,

dan laat hij elite-architectuur plegen. De eigenlijke daders zijn de "architect", die het bouwwerk "tekent", en de aannemer, die de tekening in een tastbaar object omzet. De opdrachtgever wordt met een elitair woord "bouwheer" genoemd, want onderscheid moet er zijn. Elite-architectuur kenmerkt zich door de aanwezigheid van

• symmetrie;
• evenwicht;
• elegantie;
• dure versierselen;
• enorme afmetingen,

en door de afwezigheid van een zekere schattigheid. Dit verschijnsel noemt men ook wel "stijl". Het oudste voorbeeld van elite-architectuur is de nog steeds bijzonder onduidelijke stenen constructie Cairn de Barnenez in het Franse Bretagne: men meent te weten dat het bouwwerk zo'n kleine 7.000 geleden daar gezet werd in opdracht van een rijk geworden menhirhouwer, die in de XXste eeuw een populair strippersonage zou inspireren. De onduidelijkheid is verder zo groot, dat de naam zelf van het monument de radeloosheid der historici verraad: "cairn" betekent immer gewoon "hoop stenen".

Bedrieglijke mengvormen (2)

Architectuur die bedoeld is om één of meer goden te vereren (kerken, tempels en offeraltaren) wordt door kenners niet als goddelijke architectuur beschouwd, omdat ze niet door, maar uitsluitend voor goden gemaakt is. En wel door mensen, wat ons haast naadloos bij de volgende categorie brengt: goddelijke architectuur.

Goddelijke architectuur

Het stadhuis van Perpi (of dat van Figui) in Absurdistan, wordt als enige bouwwerk unaniem, ook door atheïsten, als een voorbeeld van goddelijke architectuur beschouwd.

Welke bouwsels al dan niet als voortbrengselen van goddelijke architectuur kunnen beschouwd worden, is totaal ondergeschikt aan de respectieve betrokken religies, en atheïsten hebben bovendien de neiging om geen enkele constructie als een goddelijk artefact te beschouwen.

Megalomanie

Een in alle religies terugkerende eigenschap van goddelijke architectuur is grootheidswaanzin: aan goden toegeschreven bouwsels zijn bijzonder groot. Het allergrootste ervan, heel populair in enigszins goed georganiseerde godsdiensten, is het heelal, ook wel universum geheten. Geen architect, dierlijk of menselijk, die daarmee kan wedijveren, alleen... er is nog steeds geen afdoende bewijs gevonden dat de constructie van het heelal onomstootbaar aan een architect of bouwmeester, hij weze goddelijk, menselijk, dierlijk, plantaardig of mineraal toewijst.

Verscheidenheid

Terwijl zowel dierlijke als menselijke architectuur voornamelijk geassocieerd wordt met anorganische, grotendeels inerte bouwsels, omvat goddelijke architectuur ook levende organismen, wat natuurlijk elke zichzelf respecterende architect jaloers maakt. Wanner zo iemand dan eens boven zijn theewater wordt aangetroffen, kan men hem wel eens horen beweren dat architectuur eens strikter zou mogen omschreven worden. Wees dan lief, en stuur de gefrustreerde architect naar deze pagina, waar van zulke omschrijving tenminste werk wordt gemaakt.

Constructiefouten

Eveneens kenmerkend voor goddelijke architectuur zijn de talloze constructiefouten, die een werkbij haar leven en een architect zijn carrière zouden kosten, alle verhoudingen in acht genomen. De talloze, op een grotendeels nog mysterieuze wijze wél functionerende artefacten wegen volgens specialisten (doorgaans en toevallig niet religieus aangelegd) niet op tegen de nóg tallozere en niet te onderschatten defecten, zoals aardbevingen, zwarte gaten en het niet opnieuw aangroeien van geamputeerde ledematen.

Zie ook

• Breestraat

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 9 mei 2016
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.