tenor

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tenor	tenor
Îzafe	tenora	tenorên
Çemandî	tenorê	tenoran
Nîşandera çemandî	wê tenorê	wan tenoran
Bangkirin	tenorê	tenorino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tenorek	tenorin
Îzafe	tenoreke	tenorine
Çemandî	tenorekê	tenorinan

tenor mê

1. (muzîk) Dengê muzîkê yê ji bassoyê bilindtir lê ji altoyê nizmtir.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesa/ê bi wî dengî distire, stranbêj.
   • Stranbêja kolombî (bi eslê xwe ji Lubnanê ye) Shakira dê roja yekşemiyê li Berlînê beriya maça Fransa û Îtalyayê derkeve yarîgehê (saheyê) û stranan bêje.

     Li gor berpirsiyarên FIFAyê, piştî Shakirayê tenorê spanî Placido Domingo jî dê di navbira maçê de derkeve [û bistre]. — (Netkurd.com, 7/2006)

Bide ber

• tenore
• tenûr

Têkildar

• kontratenor

Jê

• tenorî
• tenorîtî
• tenortî

Etîmolojî

Ji latînî tenor (“hilgir”) ji tenere (“hilgirtin”)

Werger

• Almanî: Tenor → de m
• Fînî: tenori → fi
• Fransî: ténor → fr
• holendî tenor
• Îngilîzî: tenor → en
• Îtalî: tenore → it
• Tirkî: tenor → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• (brîtanî)  IPA: /tɛnə(ɹ)/
• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (KY)^ⓘ
• Hevdeng: tenner
• Deng (Fransa (Saint-Barthélemy-d'Anjou))^ⓘ

Navdêr

tenor (jimarbar û nejimarbar, forma pirjimar tenors)

1. şopewerî, nawerok, stranbêjê dengbilind, baw, dengbilindî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• tenour (kevnare)