Saltar ao contido

Teatro Principal de Pontevedra

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Teatro Principal
Fachada principal na rúa Paio Gómez Chariño
Edificio
TipoTeatro
EstiloNeoclásico
EnderezoRúa Paio Gómez Chariño, 6
LocalizaciónPontevedra
Coordenadas42°25′57″N 8°38′47″O / 42.432433, -8.6462578333333
PropietarioConcello de Pontevedra
Construción
Inicio1864
Construción1878
Remate1878
Remodelación1987
Dimensións
Plantas3 (planta baixa, 2 andares)
Equipo
Arquitecto(s)Faustino Flores (1878)
José Miyer Caridad (reconstrución 1987)
[ editar datos en Wikidata ]

O Teatro Principal de Pontevedra é un centro de representación escénica localizado no casco antigo de Pontevedra.

Localización

[editar | editar a fonte]

O Teatro Principal está situado no mesmo bloque que o Liceo Casino, sendo lindeiro con este. A súa fachada principal dá á rúa Paio Gómez Chariño e as súas fachadas laterais ás rúas Don Filiberto e Duque de Tetuán.

Historia

[editar | editar a fonte]

O soar onde está desde o século XIX o Teatro Principal estivo ocupado pola igrexa de San Bartolomeu o Vello até mediados do século XIX. Esta construción, de finais da Idade Media, xa estaba en mal estado a finais do século XVIII. En 1769 propúxose o seu derrubamento, ao que se opuxo o padre Frei Martín Sarmiento, derrubamento levado a cabo finalmente en 1844.[1][2]

Logo de varios anos como praza aberta (a praza de Tetuán), en 1864 construíuse un Liceo Casino (obra de Domingo Lareu) e o Teatro Principal (obra de Faustino Flores), que pertencía ao Liceo Casino[3] e que foi inaugurado o 2 de agosto de 1878.[4] O teatro era de uso exclusivo dos socios do Liceo Casino e, de feito, a entrada ao teatro facíase pola fachada principal do Liceo Casino.[5] O teatro inaugurouse coa compañía de Miguel Cepillo, que interpretou O escravo da súa culpa de Juan Antonio Cavestany.[6]

Manuel Becerra comprou o edificio nunha poxa xudicial en 1892.[7] Este edificio acolleu en abril de 1897 a primeira proxección cinematográfica de Pontevedra[8], e en decembro de 1900 a primeira audición de fonógrafo con bucina.[6] O teatro acolleu concertos de artistas de renome como o violinista Manuel Quiroga Losada e o pianista Arthur Rubinstein.[5] En 1942 o teatro pasou a ser propiedade de Dolores Vázquez.[7] A mediados do século XX o teatro funcionaba case exclusivamente como cinema.

O 14 de abril de 1980 un incendio destruíu os dous edificios, aínda que os muros e as paredes mestras seguiron en pé.[9] O 22 de agosto de 1983 o concello adquiriu as ruínas do teatro, e o 9 de xaneiro de 1984 convocouse un concurso público para a súa reconstrución.[10]

O edificio actual, inaugurado o 3 de xaneiro de 1987, é obra do arquitecto José Miyer Caridad, que gañou o concurso de anteproxecto.[11]

Descrición

[editar | editar a fonte]

A fachada do teatro é neoclásica. Ten ventás e portas simétricas con marcos de granito, e as do primeiro piso teñen tornachoivas.[12] A entrada principal termina nun frontón cun arco oco no seu interior. En xullo de 2015 restaurouse a fachada do teatro cos muros de pedra branca cos que se deseñou o edificio no século XIX.[13]

O teatro distribúese en cinco andares e dous sotos, nos cales alberga dúas salas de exposicións e un auditorio cunha capacidade total de 434 persoas.[14][15] O seu escenario, que ocupa 52 metros cadrados, está dotado dunha plataforma móbil.

O espazo conta cun falso teito que contribúe a mellorar a acústica, así coma a agochar a instalación da iluminación. O seu estilo decorativo buscou combinar aspecto dos teatros do século XIX cun interior máis actual.[16]

Galería

[editar | editar a fonte]
  • Fachada lateral norte coas súas pilastras clásicas
    Fachada lateral norte coas súas pilastras clásicas
  • Fachada iluminada á noite
    Fachada iluminada á noite
  • Fachada principal
    Fachada principal
  • Fachada en branco e negro
    Fachada en branco e negro
  • Fachada sur co despacho de billetes (á esquerda)
    Fachada sur co despacho de billetes (á esquerda)
  • Entrada
    Entrada
  • Escenario
    Escenario
  • Fachada
    Fachada
  • Fachada norte
    Fachada norte

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Crónicas de San Bartolomé 'O Vello'". Diario de Pontevedra (en castelán). 7 de xaneiro de 2018. 
  2. ↑ "Hallan restos de la iglesia de San Bartolomé el Viejo bajo las ruinas del Liceo Casino". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de novembro de 2018. 
  3. ↑ "La sociedad más antigua de Pontevedra". Diario de Pontevedra (en castelán). 13 de setembro de 2018. 
  4. ↑ "En el Teatro Principal podrán entrar todos menos el agua". La Voz de Galicia (en castelán). 27 de xuño de 2015. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "Una solución práctica de la arquitectura tradicional". Faro (en castelán). 27 de xuño de 2015. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Nieto, Remigio, 1980, Guía Monumental ilustrada de Pontevedra, Pontevedra, Asociación de Comerciantes de la calle Manuel Quiroga, p. 28.
  7. ↑ 7,0 7,1 "El Teatro Principal, una propiedad muy codiciada". Faro (en castelán). 6 de decembro de 2020. 
  8. ↑ López Piñeiro, C. A. (1998). O nacemento dunha cidade. A implantación do cine en Pontevedra. Deputación de Pontevedra. p. 12-14. 
  9. ↑ "El Concello compra las ruinas del Teatro Principal". La Voz de Galicia (en castelán). 1 de xullo de 2017. 
  10. ↑ "El arquitecto Miyar Caridad diseña el nuevo Teatro Principal". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de xullo de 2018. 
  11. ↑ "El fuego que revolucionó la cultura local". Diario de Pontevedra (en castelán). 15 de abril de 2021. 
  12. ↑ Fontoira Surís, Rafael, 2009, Pontevedra Monumental, Pontevedra, Deputación de Pontevedra, p. 412.
  13. ↑ "El Teatro Principal estrena imagen". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de xullo de 2015. 
  14. ↑ "¿Cuáles son los teatros más importantes de España?". Europa Press (en castelán). 14 de novembro de 2016. 
  15. ↑ "Pontevedra retomará a programación cultural o 25 de maio con aforamentos reducidos". Diario de Pontevedra. 3 de maio de 2020. 
  16. ↑ "El Teatro Principal de Pontevedra en el cupón de la ONCE". ONCE (en castelán). 13 de febreiro de 2020. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Pontevedra recupera su Teatro Principal Pontevedra: Concello de Pontevedra, 1985.
  • Fontoira Surís, Rafael (2009): Pontevedra monumental. Pontevedra: Deputación de Pontevedra. p. 412. ISBN 8484573273.
  • Nieto, Remigio (1980) : Guía monumental ilustrada de Pontevedra. Pontevedra: Asociación de Comerciantes de la Calle Manuel Quiroga, Pontevedra. p. 28.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teatro_Principal_de_Pontevedra&oldid=6600173»