Nacionalismo armenio
O nacionalismo armenio é un movemento político que ten a súa orixe no nacionalismo romántico de Mikayel Chamchian (1738–1823) e polo xeral defínese pola creación dunha Armenia unida, libre e independente, formulada pola Causa Armenia (armenio: Հայ Դատ, [hɑj dɑt] ou Hye Dat). O espertar nacional armenio desenvolveuse na década de 1880 no contexto do xurdimento de nacionalismos baixo o Imperio Otomán. A Armenia rusa seguiuno con causas significativas. A Igrexa apostólica armenia é unha gran defensora do nacionalismo armenio, con líderes como Khrimian Hayrik, quen dedicou a súa vida ao campesiñado. O estabelecemento da moderna Armenia (1991) e un tecido social armenio cada vez máis complexo diminuíron gradualmente a influencia política de Hay Dat e desviárono cara a un nacionalismo armenio moderno baseado no nacionalismo liberal. Por outra banda, a diáspora armenia ten unha clase de nacionalismo baseado na ameaza da asimilación por enriba das vantaxes económicas.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Eduard L. Danielian, "The Historical Background to the Armenian State Political Doctrine," 279-286 in Nicholas Wade, Armenian Perspectives (Surrey, UK, 1997)
- Ronald Grigor Suny, Looking toward Ararat: Armenia in modern history, Indiana University Press, 1993, ISBN 978-0-253-20773-9.
- Astourian S.H., 'In search of their forefathers: National identity and the historiography and politics of Armenian and Azerbaijani ethnogeneses' in : Schwartz D.V., Panossian R. (eds.), Nationalism and history: the politics of nation building in post-Soviet Armenia, Azerbaijan and Georgia, University of Toronto Centre for Russian and East European Studies (1994), pp- 41-94.