Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 3877

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 11h 46m 07.8s, +47° 29′ 41″

NGC 3877
Εικόνα του NGC 3877 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΜεγάλη Άρκτος
Ορθή Αναφορά11h 46m 07.8s[1]
Απόκλιση+47° 29′ 41″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.002987[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα895 ± 4 km/s[1]
Απόσταση50.5 ± 4.2 Mly
(15.5 ± 1.3 Mpc)[2]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΟμάδα γαλαξιών Μ109
Φαινόμενο μέγεθος (V)12.1[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSc[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)4'.4 × 0'.8[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 6745, PGC 36699[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 3877 είναι σπειροειδής γαλαξίας, τύπου Sc σύμφωνα με το σχήμα μορφολογικής ταξινόμησης των γαλαξιών, τον οποίο ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 5 Φεβρουαρίου 1788.[3] Οπτικά βρίσκεται κάτω από τον αστέρα Χι Μεγάλης Άρκτου στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου.[3][4] Ανήκει επίσης στην Ομάδα γαλαξιών Μ109.

Ο μοναδικός υπερκαινοφανής που έχει ανακαλυφθεί εντός του γαλαξία αυτού είναι ο Τύπου IIn SN 1998S.[3][5]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 3877. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006. 
  2. «Distance Results for NGC 3877». NASA/IPAC Extragalactic Database. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2010. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 3877». SEDS, the Students for the Exploration and Development of Space. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2010. 
  4. «WikiSky DSS2 image of Chi Ursae Majoris». Wikisky. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2010. 
  5. «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for SN 1998S. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3877 στο Wikimedia Commons