bihanaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan bihan hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

bihanaat /biãˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : bihanaet) (displegadur)
I.verb gwan

1. Dont da vezañ bihanoc'h ; koazhañ
   • He c'halon, avat, o vihanaat hag ar goanag o koazhañ en he c'hreiz : marnaoniek, skuizh-divi, evel eur baourez... — (Roparz Hemon, An Aotrou BIMBOCHET e BREIZH, Skridoù Breizh, eil emb. 1942, p. 68.)
   • [...], ez aemp d'an douar da gerc'hat dour ha da chaseal, evit kaout peadra d'evañ ha da zibriñ, rak bihanaat a rae buan hon evaj hag hor boued. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 11.)
   • Ur fiñv a reas lost ar chazh, bihanaat a reas e zaoulagad. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 12.)
2. (dre skeudenn-lavar) Dont da gaout nebeutoc'h a nerzh, a bouez, a dalvoudegezh

Troioù-lavar

• bihanaat e galon

II.verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ bihanoc'h
2. (dre skeudenn-lavar) Lakaat da vezañ disteroc'h, gwanoc'h ; digreskiñ, nebeutaat

Gerioù enepster

• brasaat
• kreskiñ

Troioù-lavar

• bihanaat a ober un dra bennak, bihanaat da ober un dra bennak : ober un dra bennak nebeutoc'h eget a-raok

Troidigezhioù

• galleg : (s')amenuiser ^(fr)
• galleg : diminuer ^(fr)
• galleg : rapetisser ^(fr)
• galleg : se serrer ^(fr) (en parlant du cœur)