Hindenburg LZ 129
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Hindenburg LZ 129 | |||
---|---|---|---|
rigid airship (en) | |||
Información | |||
Fabricante | Luftschiffbau Zeppelin (es) | ||
Nomáu por | Paul von Hindenburg | ||
Propietariu/a |
| ||
Historia | |||
Primer vuelu | 5 marzu 1936 | ||
Carauterístiques | |||
Eslora | 245 metros | ||
Anchor | 41,2 metros | ||
Altor | 44,7 metros | ||
Velocidá | 135 km/h | ||
El LZ 129 Hindenburg foi un dirixible alemán tipu zeppelin, destruyíu por causa de una quema cuando aterrizaba en Nueva Jersey el 6 de mayu de 1937. L'accidente causó la muerte de 36 persones (alredor d'un terciu de les persones a bordu). Foi llargamente cubiertu pelos medios de la dómina y supunxo el fin de los dirixibles como mediu de tresporte.
El Hindenburg
[editar | editar la fonte]El LZ 129 Hindenburg y el so ximielgu'l LZ 130 Graf Zeppelin II fueron los dos mayores dirixibles construyíos, y les aeronaves más grandes enxamás construyíes. El Hindenburg foi nomáu n'honor del Presidente d'Alemaña Paul von Hindenburg. Yera un nuevu diseñu, dafechu construyíu de duraluminio: 245 m de llargu, 41 m de diámetru, 16 bolses (14 d'hidróxenu y dos balones d'aire) con una capacidá de 200 000 m³ de gas, con un emburrie útil de 112,1 t (1099 MN), gracies a cuatro motores diésel Daimler-Benz DB 602 de 1200 CV (890 kW). Algamaba una velocidá máxima de 135 km/h.
El Hindenburg yera más llargu que trés Boeing 747 xuntos. Orixinalmente, tenía capacidá pa 50 pasaxeros —siendo aumentada hasta 72 en 1937—, y una tripulación de 61 persones. Por razones aerodinámiques, les dependencies de los pasaxeros atopábense dientro de la estructura del dirixible, y non en góndoles. Foi cubiertu con tela d'algodón, barnizada con óxidu de fierro y acetato-butirato de celulosa trescaláu de polvu d'aluminiu (el polvu d'aluminiu y l'óxidu de fierro formen un amiestu llamáu «termita» que ye bien inflamable). Fabricáu por Luftschiffbau Zeppelin en 1935 con un costu de 500 000 llibres, fixo'l so primer vuelu'l 4 de marzu de 1936.
Nun primer momentu, pretendió enllenase el Hindenburg con heliu, pero un embargu del exércitu d'Estaos Xuníos sobre esti elementu obligó a los alemanes a camudar el diseñu pa pasar a usar hidróxenu altamente inflamable y fuertemente esplosivu. A pesar de que la densidá del hidróxenu ye la metá de la del heliu, el so emburrie malapenes aumentó nun 10 %. Gracies a esta pequeña medría, nel iviernu de 1936 aumentóse la so capacidá añadiendo otres 10 cabines de pasaxeros. Nueve d'elles disponíen de dos cames, y la postrera de cuatro. Tamién se retiró un pianu p'aforrar pesu.
Los alemanes teníen una gran esperiencia na manipulación del hidróxenu de manera segura, ensin sufrir nunca un accidente rellacionáu cola alta reactividá del gas. Aun así, y pa mayor seguridá, tratóse la envoltura del dirixible por que nun atropara eletricidá estática, evitando d'esta miente que saltaren chispes. Los inxenieros alemanes teníen tanto enfotu na so capacidá pa remanar hidróxenu con seguridá, qu'incluyeron nel Hindenburg una sala pa fumadores.
Primeros vuelos con ésitu
[editar | editar la fonte]La primer dómina del Hindenburg venía respondida por polos numberosos llogros del so predecesor, Graf Zeppelin, que yá aquel día volara un millón de milles (1 609 344 km). Mientres 1936, nel so primer añu d'usu comercial, el Hindenburg voló 308.323 quilómetros, tresportando 2798 pasaxeros y 160 t de carga y corréu. Crució 17 vegaes l'océanu Atlánticu, 10 de les cualos a EE. UU., y los siete restantes a Brasil. En xunetu del mesmu añu, batió un récor al cruciar dos veces l'océanu en 5 díes, 19 h y 51 min, col boxeador Max Schmeling como pasaxeru, dempués de ganar a Joe Louis.
El réxime nazi apoderar de la imaxe del Hindenburg como una muestra del grandor del poderíu alemán. El 1 d'agostu de 1936, mientres la inauguración de los Xuegos Olímpicos de Berlín, el dirixible sobrevoló'l estadiu olímpicu momentos antes de l'apaición d'Adolf Hitler.
L'últimu vuelu del Hindenburg
[editar | editar la fonte]L'accidente
[editar | editar la fonte]El 6 de mayu de 1937, en cruciando l'Atlánticu, el Hindenburg averar a la base d'amarre na Estación Aeronaval de Lakehurst (Nueva Jersey), dempués d'esperar delles hores a que'l tiempu tormentosu dexára-y les maniobres d'atraque.
A les 19:25, mientres el Hindenburg yá llargara los amarres y averábase a la torre, reparar a popa un rellumu de fueu de San Telmo, que son chispes estenses y inermes d'eletricidá estática (había una nube llétrica y l'aire taba cargáu llétricamente). De secute, prendióse fueu na parte cimera de la popa, estendiéndose casi instantáneamente por tol dirixible mientres la estructura cayía amodo sobre los pasaxeros que saltaben dende un altor de 15 m y marinos qu'ayudaben nes maniobres. Quedó destruyíu por completu en menos de 40 s y la so cadarma permaneció llargu tiempu nel suelu hasta que foi vendíu como chatarra.
A pesar de lo atanante del desastre, de les 97 persones qu'había a bordu solo 35 morrieron, la mayoría d'elles quemaes o estrapaes so la estructura. En concretu, 13 de los 36 pasaxeros, y 22 de les 61 persones que formaben el serviciu de tripulación morrieron nel accidente. Munchos de los tripulantes y pasaxeros salváronse gracies a el frayatu de los depósitos d'agua que cayó sobre ellos, salvándolos de les llapaes.
Recién investigaciones suxirieron que'l fueu, anque causáu principalmente pol hidróxenu del dirixible, pudo habese vistu favorecíu pola composición del revestimiento. Esto collaboraría a acelerar el fueu, pudiendo algamar específicamente temperatures d'hasta 3000 °C.
Tres el desastre y posterior investigación, Adolf Hitler ordenó terminar cola flota de dirixibles comerciales. El veteranu LZ-127 Graf Zeppelin foi desguazáu, pero'l LZ-130 Graf Zeppelin II, acabándose la so construcción entá a pesar del fatal accidente de la so aeronave ximielga (pol cual nunca llegó a realizar nengún serviciu de tresporte de pasaxeros), foi usáu de volao antes de la so retirada del serviciu, como plataforma pa la investigación secreta de los esperimentales sistemes de radar ingleses que resultó infructuosa.
Cobertoria mediática
[editar | editar la fonte]El desastre ye recordáu pola estraordinaria cobertoria mediática, al traviés de películes, semeyes, y especialmente, de la narración radiofónica de Herbert Morrison dende'l llugar del accidente. La presencia de tantos periodistes deber al anunciáu primer vuelo tresatlánticu pa pasaxeros que llegaba a suelu estauxunidense naquel añu. La narración de Morrison nun foi espublizada hasta a otru día. Aun así, convirtióse llueu nuna de les más recordaes de la hestoria, cola memorable espresión «¡Oh, la humanidá!» («Oh, the humanity!»), que dende entós quedó amestada a l'alcordanza del desastre. Estes pallabres de Morrison hai qu'asitiales nel contestu de la producción. El periodista refiriérase enantes a tola xente ellí presente como «masa d'humanidá». Usó la frase cuando vio que'l dirixible amburando diba cayer sobre aquelles persones.
La gran cobertoria mediática del accidente tuvo una gran repercusión nel futuru de los dirixibles pa pasaxeros. Les múltiples imáxenes del accidente dieron la vuelta al mundu, acabando col enfotu que se tenía nesti tresporte.
Referencies culturales
[editar | editar la fonte]- El primer álbum del grupu británicu Led Zeppelin lleva na so portada una imaxe del desastre.
- En 1975 estrénase la película Hindenburg, basada nos fechos acaecíos el día del desastre, entemeciéndolos con una trama de ficción qu'esplica la esplosión de l'aeronave como un atentáu.
- El 2011 fíxose otra película Hindenburg, l'últimu vuelu narrando la verdadera causa del fueu.
- El xuegu Cuphead del 2017 tien un xefe llamáu Hilda Berg, quien na batalla tresformar nun dirixible. Según el creadores del xuegu, el so nome ye una clara referencia a esti acontecimientu.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Videu del viaxe del Hindenburg, incluyendo l'accidente
- Videu del accidente cola narración d'Herbert Morrison
- Llista completa de pasaxeros y tripulación
- Investigación del FBI sobre'l desastre
- Páxina de la empresa Zeppelin, entá n'activu (n'inglés)