Saltar al conteníu

Christine Lagarde

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Christine Lagarde
Presidente del Banco Central Europeo (es) Traducir

1r payares 2019 -
Mario Draghi
Director Gerente del Fondo Monetario Internacional (es) Traducir

5 xunetu 2011 - 12 setiembre 2019
Ministro de Economía, Finanzas e Industria de Francia (es) Traducir

14 payares 2010 - 29 xunu 2011
Christine Lagarde - François Baroin
miembro del consejo directivo (es) Traducir Instituto de estudios politicos de Aix-en-provence, Francia (es) Traducir

2010 -
Ministro de Economía, Finanzas e Industria de Francia (es) Traducir

19 xunu 2007 - 14 payares 2010
Jean-Louis Borloo - Christine Lagarde
Minister of Agriculture and Fisheries (en) Traducir

18 mayu 2007 - 18 xunu 2007
Dominique Bussereau - Michel Barnier
presidenta Baker McKenzie (en) Traducir

ochobre 1999 -
aprendiza

Vida
Nacimientu IX Distritu de París1 de xineru de 1956[1] (68 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Residencia Le Havre
Bethesda (es) Traducir
Familia
Casada con Q113585479 Traducir [2]
Wilfried Lagarde (en) Traducir (1982 – div. década de 1990)
Xavier Giocanti (2020 – )
Fíos/es 3[3]
Estudios
Estudios Liceo François-Ier (es) Traducir
Universidá de París Nanterre maestría : inglés, derechu
Instituto de estudios politicos de Aix-en-provence (es) Traducir maestría
Holton-Arms School (en) Traducir
Q125840365 Traducir
École des beaux-arts d'Avignon (en) Traducir
Llingües falaes francés[4]
inglés[5]
Oficiu
Oficiu economista, abogada, diplomática, política, banqueradeportista
Emplegadores Baker McKenzie (en) Traducir  (1981 –  2005)
Premios
Creencies
Partíu políticu Unión por un Movimiento Popular (es) Traducir
IMDb nm1756660
Cambiar los datos en Wikidata

Christine Lagarde (1 de xineru de 1956IX Distritu de París)[14] ye una abogada y política francesa, direutora xerente del Fondu Monetariu Internacional (FMI) dende'l 5 de xunetu de 2011. Lagarde ocupó primeramente cargos nel gobiernu francés: ministra d'Agricultura y Pesca, ministra de Comerciu y ministra d'Economía, Finances ya Industria nel gobiernu de Dominique de Villepin. Foi la primer muyer ministra d'Asuntos Económicos del G8 y ye la primer muyer en dirixir el FMI.[15] Ta considerada como una gran abogada na defensa y competencia del trabayu que fizo historia al ser la primer muyer que presidió'l bufete Baker & McKenzie. El 16 de payares de 2009, The Financial Times nomar como una de les meyores ministres de Finances de la Eurozona.[16] Esi mesmu añu, Forbes catalogar como la decimoséptima muyer más poderosa del mundu.[17] El 28 de xunu de 2011 foi escoyida como la oncena persona que dirixiría'l FMI mientres los próximos cinco años.[15][18][19]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Fía d'un profesor d'inglés de la Facultá de Rouen llamáu Robert Lallouette y de una maestra llamada Nicole, Christine Lagarde graduar nel Lycée François I (Le Havre) en 1974. Recibió una beca pa estudiar nuna institución femenina estauxunidense: la Holton-Arms School (Maryland). Dempués graduóse na Facultá de Derechu de la Universidá de París X Nanterre (Francia) y consiguió un máster en Ciencies polítiques nel Institutu d'estudios políticos de Aix-en-provence. Llegó a trabayar como pasante nel Capitoliu de los Estaos Xuníos, esautamente como asistente del congresista William Cohen.[20]

Na so adolescencia foi miembru del equipu nacional de natación sincronizada.[21] Ella ta divorciada y tien dos fíos, Pierre-Henri Lagarde (nacíu en 1986) y Thomas Lagarde (nacíu en 1988). Dende 2006, la so pareya foi l'empresariu Xavier Giocanti de Marsella. Ye vexetariana y enxamás toma alcohol.[22][23][24] Los sos hobbies son la yoga, bucéu, natación y xardinería.

Carrera profesional

[editar | editar la fonte]

Lagarde xunir a Baker & McKenzie, una gran firma internacional d'abogaos con sede en Chicago, en 1981. Remanó los principales casos de antimonopolio y casos llaborales, fíxose socia en namái seis años y foi nomada ‘’cabeza’’ de la empresa n'Europa Occidental. Xunir al comité executivu en 1995 y foi escoyida presidenta de la compañía n'ochobre de 1999, siendo la primer muyer n'ocupar esi cargu.[25][26][27]

En 2004, Lagarde convertir en presidente del comité estratéxicu global.[28]

El so interés personal nos asuntos europeos llevar a abrir el Centru de Derechu Européu, una oficina de Baker & McKenzie en Bruxeles dedicada puramente a la práutica del derechu de la Xunión Europea.

Carrera ministerial

[editar | editar la fonte]

Como Ministra de Comerciu de Francia ente 2005 y mayu de 2007, Lagarde priorizó l'apertura de nuevos mercaos pa los productos del país, centrándose nel sector de la teunoloxía. El 18 de mayu de 2007, foi treslladada al Ministeriu d'Agricultura como parte del gobiernu de François Fillon,[29] al mes siguiente xunir a gabinete de François Fillon nel Ministeriu d'Economía, Industria y Emplegu,[30] pa convertise na primer muyer al cargu de la política económica en Francia.

Lagarde n'actu eleutoral de la UMP xunto col dirixente Patrick Devedjian, el 18 de febreru de 2011

Lagarde atopar so investigación por resoluciones tomaes con Bernard Tapie ensin permisu xudicial y l'autorización de pagos bien grandes con fondos del Crédit Lyonnais, que yeren de propiedá pública.[31] Lagarde, dixo que'l 28 de xunu 2011, que se sentía "absolutamente sele" pola situación llegal.[18] El 27 d'agostu de 2014 Largarde, desempeñando'l cargu de direutora xerente del Fondu Monetariu Internacional foi puesta so investigación formal en Francia pol so presuntu papel nun casu de fraude políticu, el llamáu 'casu Tapie.[32]

Fondu Monetariu Internacional

[editar | editar la fonte]

En mayu de 2011, Lagarde foi mentada como una posible socesora de Dominique Strauss-Kahn como Direutora Xeneral del Fondu Monetariu Internacional. La so candidatura recibió'l sofitu de los gobiernos d'Estaos Xuníos, Rusia, República Popular de China China, Reinu Xuníu, Alemaña ya India.[33][34][35][36][37]

El 25 de mayu de 2011, Lagarde anunció oficialmente la so candidatura pa ser la nueva Direutora Xerente del Fondu Monetariu Internacional (FMI) en sustitución de Dominique Strauss-Kahn en casu de dimisión.[38]

El 28 de xunu de 2011, la xunta del Fondu Monetariu Internacional escoyó a Lagarde como'l so próximu direutor xerente y presidente por un mandatu de cinco años, empezando'l 5 de xunetu de 2011.[15][18][33] Agustín Carstens tamién foi consideráu pal puestu. El Conseyu Executivu del FMI emponderó a los dos candidatos, asina calificaos, pero decidir por Lagarde por consensu.[15] Carstens sería'l primera non européu que fuera escoyíu como xefe del FMI. La so candidatura foi sofitada polos gobiernos d'América Llatina, según España, Canadá y Australia.[33]

El so nomamientu llega metanes la intensificación de la crisis de la delda soberana Europea, especialmente en Grecia, cola medrana inminente d'incumplimientu de pagos. Los Estaos Xuníossobremanera, sofitó'l so nomamientu expedito a la lluz de la fraxilidá de la situación económica d'Europa.[39]

Alistair Darling (izquierda) con Lagarde y Timothy Geithner (derecha) en 2009.

Timothy Geithner , el Secretariu de l'Ayalga de los Estaos Xuníos dixo de Lagarde «tien un talentu escepcional y una amplia esperiencia, va apurrir un lideralgu bien pervalible pa esta institución, indispensable nun momentu críticu pa la economía global».[33] Nicolas Sarkozy referir a la designación de Lagarde como «una victoria pa Francia».

Puntos de vista

[editar | editar la fonte]

En xunetu de 2010, Lagarde dixo a la cadena de noticies PBS que'l proyeutu de préstamos del FMI yera «un plan masivu, totalmente inesperáu, totalmente contraproducente tratáu, yá que nun taba previstu nel tratáu que se debe faer un programa de rescate, como lo fiximos». Tamién dixo, «tuvimos un trillón de dólares sobre la mesa pa faer frente a cualquier ataque de mercáu qu'afecte a cualquier país, asina se tratara de Grecia, España, Portugal, o cualquier país dientro de la zona euru». Con al respective de la economía francesa, señaló qu'amás d'estímulu al curtiu plazu, «tenemos que, bien decididamente, amenorgar el nuesu déficit y amenorgar la nuesa delda».[40]

En declaraciones públiques realizaes darréu dempués del so nomamientu, Lagarde dixo que'l FMI y la UE esixen midíes d'austeridá a Grecia como requisitu previu pa l'ayuda adicional. Amestó amás: "Si tengo un mensaxe esta nueche sobre Grecia, seria ye un llamáu a la oposición política griega pa sofitar al partíu que ta anguaño nel poder nun espíritu d'unidá nacional".[33]

Investigación sobre supuestu abusu de poder

[editar | editar la fonte]

El 3 d'agostu de 2011, una corte francesa ordenó una investigación a Lagarde pol so rol nun arbitraxe valoráu en €403 millones en favor del empresariu Bernard Tapie. El 24 de mayu, depués de dos díes d'interrogatorios na Cour de Justice de la Rèpublique (Corte de Xusticia de La Républica), a Lagarde apurrióse-y l'estatus de "testigu asistíu", lo que significa qu'ella nun ye suxetu d'investigación nel casu. Nun informe de prensa de xunu del 2013, Stéphane Richard el CEO de France Telecom y antiguu asesor de Lagarde mientres ella yera ministra de Finances, declaró qu'él tamién ta siendo formalmente investigáu nel casu, por ser informáu sobre l'aprobación del arbitraxe que benefició a Tapie primero que ésti asocediera.

N'agostu del 2014, la Corte de Xusticia de la República anunció qu'empecipiara una investigación formal por neglixencia escontra Lagarde, pol so rol nel arbitraxe del casu Tapie.[41] Según los testimonios, nel xuiciu señalaron que como ministra, actuó favoreciendo al empresariu amigu de Nicolas Sarkozy, Bernard Tapie, con 403 millones euros de fondos públicos.[42]

N'avientu de 2016, la xusticia gala llibera de pena dalguna a Lagarde, ya inclusive de que la condena figure nel so historial penal, dada la so estatura política internacional y que los fechos que lu acusen asocedieron en plena crisis mundial, cuando yera ministra d'Economía, Finances, Industria y Emplegu nel Gobiernu de Nicolas Sarkozy.[43]

Apaición en cine

[editar | editar la fonte]

Lagarde foi entrevistada nel documental Inside Job (2010), que más tarde ganó'l Premiu Óscar al Meyor Documental.

Lagarde foi interpretada pola actriz Laila Robins nel 2011 pa la película To big to fail de la cadena HBO, que se basa nel popular llibru homónimu escritu pol periodista de The New York Times Andrew Ross Sorkin. Lagarde, qu'actúa como ministra de Facienda francesa, tien una escena notable al criticar al so homólogu estauxunidense Hank Paulson.[44]


Predecesor:
François Loos

Ministra delegada de Comerciu Esterior de Francia

2005-2007
Socesora:
Anne-Marie Idrac
Predecesor:
Dominique Bussereau

Ministra d'Agricultura y Pesca de Francia

2007
Socesor:
Michel Barnier
Predecesor:
Jean-Louis Borloo

Ministra d'Economía, Finances ya Industria de Francia

2007-2011
Socesor:
François Baroin
Predecesor:
John Lipsky
Direutora xerente del FMI
2011-actualidá
Socesor:
Nel cargu

.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm1756660. Data de consulta: 14 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. Espublizáu en: The Daily Telegraph, . URL de la referencia: https://www.telegraph.co.uk/finance/financialcrisis/9291965/The-disarming-charm-of-Christine-Lagarde.html, .
  3. «Der Spiegel» (alemán). Spiegel-Verlag Rudolf Augstein GmbH & Co. KG.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. Afirmao en: CONOR.SI. Identificador CONOR.SI: 262227299.
  6. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20130521061453/http://ec.europa.eu/economy_finance/bef2011/speakers/christine-lagarde/index.html.
  7. «RIA Novosti». Rossiya Segodnya. Consultáu'l 25 payares 2021.
  8. URL de la referencia: https://www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
  9. URL de la referencia: https://news.abidjan.net/articles/448345/distinction-christine-lagarde-faite-grand-officier-de-lordre-national-ivoirien.
  10. URL de la referencia: https://www.umontreal.ca/recteur/anciens-recteurs/allocutions-guy-breton/nouvelle/news/detail/News/ludem-remet-un-doctorat-honoris-causa-a-christine-lagarde/. Data de consulta: 25 payares 2021.
  11. Identificador NOR: PRER2104806D.
  12. URL de la referencia: https://time.com/collection/100-most-influential-people-2022/6177775/christine-lagarde/.
  13. URL de la referencia: https://www.uliege.be/cms/c_17641938/fr/uliege-portraits-des-docteurs-honoris-causa-facultaires-2023.
  14. Gaël Tchakaloff (3 d'ochobre de 2003). «Christine Lagarde El plus américaine des Françaises» (francés). Le nouvel Economiste. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-28. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 «El FMI escueye a Christine Lagarde como direutora xerente de la institución». FMI (28 de xunu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. «Comunicáu de Prensa N° 11/259»
  16. De Ralph, Atkins; Whiffin Andrés y periodistes FT. «FT ranking de los ministros de Finances». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/3f36c9c4-d2d0-11de-af63-00144feabdc0.html?nclick_check=1. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 
  17. «Les 10 muyeres más poderoses» (inglés). Revista Forbes (19 d'agostu de 2009). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  18. 18,0 18,1 18,2 «Lagarde gana máximu cargu del FMI» (inglés). Reuters (28 de xunu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  19. «Lagarte Profile» (inglés). BBC (3 de xunetu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  20. Alessandra Galloni, David Gauthier-Villars (25 de mayu de 2011). «La francesa Lagarte busca'l cargu más altu del FMI» (inglés). The Wall Street Journal. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  21. «-Lagarde-la llave-facts.html Christine Lagarde: los fechos clave». Daily Telegraph. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  22. Republique française: Biographie Archiváu 2011-07-20 en Wayback Machine (en francés).
  23. Paris Match: Xavier Giocanti, Le mari de… Christine Lagarde, 26 de xunetu 2010 (en francés)
  24. Gala.fr: Christine Lagarde (en francés)
  25. Baker & McKenzie, historia de la firma (N'inglés) Archiváu 2016-06-03 en Wayback Machine Baker & McKenzie ,llográu'l 5 de xunetu 2011
  26. Los xugadores globales: Christine Lagarde (n'inglés)
  27. Perfil executivu de Christine Lagarde Bloomberg Businessweek Llográu'l 5 de xunetu de 2011
  28. Ministeriu d'Economía (Francia). «Biografía de Christine Lagarde» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 1 d'avientu de 2008. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  29. «faer cidTexte = JORFTEXT000000649198 Décret du 18 mai 2007 relatif à la composición du gouvernement» (francés). Legifrance.gouv.fr. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  30. «Décret du 19 juin 2007 relatif à la composición du gouvernement» (francés). Legifrance.gouv.fr. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  31. Angelique Chrisafis. «Christine Lagarde so investigación pol so papel nos pagos a Bernard Tapie» (inglés). The Guardian. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  32. casu-de-corrupcion-en-francia Christine Lagarde, imputada nun casu de corrupción en Francia. Público (España). 27 d'agostu de 2014. https://www.publico.es/540855/christine-lagarde-imputada-en-un casu-de-corrupcion-en-francia. Consultáu'l 27 d'agostu de 2014. 
  33. 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 (n'inglés) «FMI: EE.XX. sofita a Christine Lagarde pa puestu principal». BBC Mundo. 28 de xunu de 2011. https://www.bbc.co.uk/news/business-13944575. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 
  34. (n'inglés) «Gran Bretaña y Alemana sofiten a Legarde pa dirixir el FMI». Washington Post. 22 de mayu de 2011. http://www.washingtonpost.com/business/economy/germany-britain-back-lagarde-to-lead-imf/2011/05/21/AFVrri8G_story.html. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 
  35. (en francés) «/ article/2011/05/19/lagarde-veut-un-rassemblement-des-europeens-pour-une-candidature-au-fmi_1524323_1522571.html Soutiens européens à une la candidatura de Lagarde au FMI». Le Monde editorial=. 19 de mayu de 2011. http://www.lemonde.fr/dsk / article/2011/05/19/lagarde-veut-un-rassemblement-des-europeens-pour-une-candidature-au-fmi_1524323_1522571.html. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 
  36. «Christine Lagarde anuncia la candidatura al FMI» (inglés). BBC Mundo (25 de mayu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  37. «-FMI-india-votaron-por-la so-pranab_561366.html Lagarde por ser la cabeza del FMI, India votó a favor d'ella: Pranab» (inglés). Moneycontrol India (26 de mayu de 2011). Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  38. AP News AcessNorthGa.com: La francesa Lagarde ufiertar pal lideralgu del FMI 25 de mayu 2011
  39. Reuters (28 de xunu de 2011). «La francesa Lagarde gana'l cargu máximu del FMI» (inglés). Haaretz. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2011. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011.
  40. «Como la nueva xefa del FMI, ¿va poder Lagarde siguir sonriendo?». PBS NewsHour. 29 de xunu de 2011. http://www.pbs.org/newshour/businessdesk/2011/06/will-lagarde-keep-smiling.html. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 
  41. El FMI sofita a Lagarde tres la so imputación pola xusticia francesa, 30 d'agostu de 2014.
  42. http://economia.elpais.com/economia/2016/12/17/actualidad/1481966092_748646.html Christine Lagarde xugar en Francia la so reputación
  43. http://economia.elpais.com/economia/2016/12/19/actualidad/1482135290_111543.html El FMI sofita a Lagarde en siendo declarada culpable pol casu Tapie’
  44. Schwab, Nikki; Katy Adams (29 de xunu de 2011). «La nueva xefa del FMI representada na película ‘’To big to fail'’ de HBO». Washington Examiner. https://web.archive.org/web/http://washingtonexaminer.com/blogs/yeas-nays/2011/06/lagarde-chews-out-paulson-hbos-too-big-fail. Consultáu'l 6 de xunetu de 2011. 

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]