Pous Alexander VIII
| Pous Alexander VIII | |
|---|---|
| |
| |
| Geboortenaam | Pietro Vito Ottoboni |
| Pontifikaat begin | 6 Oktober 1689 |
| Pontifikaat eindig | 1 Februarie 1691 |
| Voorganger | Innocentius XI |
| Opvolger | Innocentius XII |
| Gebore | 22 April 1610 Venesië, Republiek van Venesië |
| Sterf | 1 Februarie 1691 Rome, Italië |
| Ander pouse genaamd Alexander | |
Alexander VIII was die 241ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1689 tot 1691. Hy is veral bekend vir sy nepotisme en die verryking van die Ottoboni-familie. Hy het die probleme tussen die Vatikaan en koning Lodewyk XIV besleg.
Biografie
[wysig | wysig bron]Pous Alexander VIII[1][2] is gebore as Pietro Vito Ottoboni op 22 April 1610 in Venesië, Republiek van Venesië. Hy was die seun van ’n edelman Marco Ottoboni, kanselier van die Republiek en sy vrou Vittoria Tornielli. Hy was ’n briljante student aan die Universiteit van Padua en kry ’n doktorsgraad in siviele en kerkreg in 1627. Pous Urbanus VIII maak hom goewerneur van Terni, Rieti en Spoleto. Hy dien vir veertien jaar as die ouditeur van die Heilige Roomse Rota. Deur die versoek van die Republiek van Venesië, stel Pous Innocentius X hom aan as kardinaal-priester op 19 Februarie 1652. Op 7 Desember 1654 word hy biskop van Brescia in die Venesiese Republiek en datarius in Rome. Op 6 Oktober 1689 volg hy Pous Innocentius XI op en word gekroon op 16 Oktober 1689 deur kardinaal Francesco Maidalchini. Hy regeer tot sy dood op 1 Februarie 1691 en word opgevolg deur Pous Innocentius XII. Die naam ‘Alexander’ beteken 'kryger'.
Kerklike loopbaan
[wysig | wysig bron]- 12 Maart 1652 – 15 November 1660 Kardinaal-priester van S. Salvatore in Lauro.
- 7 Desember 1654 – 9 Junie 1664 Biskop van of Brescia (Italië).
- 15 November 1660 – 13 September 1677 Kardinaal-priester van S. Marco.
- 1667–1669 – Datarius van die pous.
- 1676–1689 – Sekretaris van die Roomse Inkwisisie.
- 13 September 1677 – 8 Januarie 1680 Kardinaal-priester van S. Maria in Trastevere.
- 8 Januarie 1680 – 1 Desember 1681 Kardinaal-priester van S. Prassede.
- 1 Desember 1681 – 15 Februarie 1683 Kardinaal-biskop van Sabina.
- 15 Februarie 1683 – 10 November 1687 Kardinaal-biskop van Frascati.
- 10 November 1687 – 6 Oktober 1689 Kardinaal-biskop van Porto en Santa Rufina.
- 10 November 1687 – 6 Oktober 1689 Vise-dekaan van die Kollege van Kardinale.
- 6 Oktober 1689 – 1 Februarie 1691 Pous van Rome.
Pontifikaat
[wysig | wysig bron]Die ambassadeur van koning Lodewyk XIV verkry die verkiesing van Pous Alexander VIII[3] toe hy reeds 80-jaar oud was en hy was slegs sestien maande lank pous. Na maande se onderhandelinge het Alexander tog die Galliese Vryhede veroordeel op 4 Augustus 1690. Lodewyk se posisie was egter so haglik dat hy tog in 1690 die pouslike gebiede by Avignon en Venaissin teruggegee het en ook toegegee het oor die asielreg van die Franse ambassade in Rome.
Liefdadigheidswerke en nepotisme het die skatkis van die Vatikaan gou leeggemaak. Sy 22-jarige neef Pietro word kardinaal, ’n ander neef Marco hertog van Fiano en neef Antonio word generaal. Hy het die belasting van die armes in die Pouslike Staat verminder, maar het sy eie familie verryk. Venesië kry subsidies, sewe galeie en 2000 voetsoldate vir die veldtog in Albanië teen die Turke.
Hy veroordeel die leer van filosofiese sonde op 24 Augustus 1690 en in dieselfde jaar het hy ook Johannes van God heilig verklaar.
Die biblioteek van die Vatikaan word aansienlik uitgebrei met die versameling manuskripte en boeke van koningin Christina van Swede.
Na sy dood op 1 Februarie 1691 word hy begrawe in die Sint Pieterskerk in ’n graftombe ontwerp deur graaf Arrigo di. San Martino en gebeeldhou deur Angelo de' Rossi en Guiseppi Bertosi.
Die kollege van kardinale
[wysig | wysig bron]Pous Alexander VIII het 14 nuwe kardinale aangestel in drie konsistories.
Die konsistorie van 7 November 1689
[wysig | wysig bron]- Pietro Ottoboni, referendaris van die trubunaal van die Apostoliese Signatura van Geregtigheid en Genade en neef van die pous.
Die konsistorie van 13 Februarie 1690
[wysig | wysig bron]- Bandino Panciatici, titulêr patriarg van Jerusalem.
- Giacomo Cantelmo, titulêr aartsbiskop van Sesarea.
- Ferdinando d'Adda, titulêr aartsbiskop van Amasea.
- Toussaint de Forbin de Janson, biskop van Beauvais, Frankryk. + March 24, 1713.
- Giambattista Rubini, biskop van Vicenza.
- Francesco del Giudice, priester van die Apostoliese kamer.
- Giambattista Costaguti, priester van die Apostoliese kamer.
- Carlo Bichi, ouditeur van die Apostoliese kamer.
- Giuseppe Renato Imperiali, tesourier-generaal van die Apostoliese kamer.
- Luigi Omodei, iunior, priester van die Apostoliese kamer.
- Gianfrancesco Albani, sekretaris van Apostoliese briewe. (Later Pous Clemens XI).
Die konsistorie van 13 November 1690
[wysig | wysig bron]- Francesco Barberini, iunior, ouditeur van die Apostoliese kamer.
- Lorenzo Altieri, apostoliese protonotarius.
Saligverklarings
[wysig | wysig bron]Heiligverklarings
[wysig | wysig bron]- 16 Oktober 1690 – Giovanni (Johannes) van Capistrano
- 16 Oktober 1690 – Johannes van God.
- 16 Oktober 1690 – Juan van Sahagun (Juan Gonzales de Castrillo)
- 16 Oktober 1690 – Lorenzo Giustiniani, patriarg van Venesië.
- 16 Oktober 1690 – Pascal Baylon.
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Artaud de Montor, Alexis, Chevalier de. (1911) The lives and times of the popes (vertaal vanaf "Les vies des papes") The Catholic publication Society of America, New York. Heruitgee: Kessinger Publishing. http://www.saint-mike.org/library/ papal_library/default.asp
- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6.
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Alexander VIII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
- ↑ De Montor, Artaud, Chevalier de, 1911. The Lives and Times of the Popes. The Catholic Publications Society, New York.
- ↑ Peterson, J.B. (1907). Pope Alexander VIII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Desember 10, 2010 by: http://www.newadvent.org/cathen/01295a.htm
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)
- BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
- VH Inskrywing in die Vatican History (in Duits).
- CA Inskrywing in die "Cardinals of the Holy Roman Church".
- Inskrywing in die Catholic Hierarchy (Engels)
- Inskrywing in die Giga Catholic Information (Engels).
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Alexander VIII. |
Nota
[wysig | wysig bron]Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging
[wysig | wysig bron]| Voorafgegaan deur Marco Morosini |
Biskop van Brescia 1654 – 1664 |
Opgevolg deur Marino Giovanni Giorgi |
| Voorafgegaan deur Niccolo II Albergati-Ludovisi |
Biskop van Sabina 1664 – 1689 |
Opgevolg deur Carlo Pio di. Savoia |
| Voorafgegaan deur Innocentius XI |
Pous (Pontifex Maximus) 1689 – 1691 |
Opgevolg deur Innocentius XII |
Basis URL: en:Pope Alexander VIII
Normdata  |
|
|---|