Gaan na inhoud

Pous Leo II

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pous Leo II
Geboortenaam Leo Maneius
Pontifikaat begin 17 Augustus 682
Pontifikaat eindig 3 Julie 683
Voorganger Agato
Opvolger Benedictus II
Gebore 611
Sisilië, Italië
Sterf 3 Julie 683
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Leo

Leo II was die 80ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Pous Leo II is in Sisilië gebore van Griekse afkoms, die seun van Paulus. Hoewel hy reeds 'n paar dae na die dood van sy voorganger Pous Agato op 10 Januarie 681 tot pous verkies is, is hy nie in die amp bevestig tot 17 Augustus 682, en regeer tot sy dood op 3 Julie 683. Hy word opgevolg deur Pous Benedictus II. Die naam ‘Leo’ beteken 'Leeu'.

Pontifikaat

[wysig | wysig bron]

Pous Leo staan bekend as 'n welsprekende prediker, 'n musiekliefhebber en vir sy welsynswerk vir die armes. Die rede vir sy vertraagde bevestiging was waarskynlik die onderhandelings oor die keiser se betrokkenheid by die verkiesing van pouse. Die pous was beide Latyn en Grieks magtig en het briewe in beide tale geskrywe.

Sy kort bewind het hom nie toegelaat om veel te verrig nie. Hy het egter die besluite van die sesde Ekumeniese Konsilie (680681) bekragtig. Die konsilie het Monotelitisme verwerp as kettery. Pous Leo het briewe aan konings, biskoppe en adellikes in die Weste geskryf waarin hy in beroep op hulle doen om die besluite te onderskryf.

Die Konsilie het 'n banvloek teen Pous Honorius I uitgespreek omdat hy (Pous Honorius) nie sterk genoeg teen die Monotelitisme opgetree het nie. In opdrag van Pous Leo is in 684 'n sinode in Toledo gehou wat die besluite van die konsilie bevestig het.

Die banvloek teen Pous Honorius I het later probleme geskep toe die leer van die 'pouslike onfeilbaarheid' ter sprake gekom het. Leo skryf oor Pous Honorius I dat hy hom sien as iemand wat "profana proditione immaculatem fidem subvertare conatus est" (deur verraad probeer het om die onbevlekte geloof te ondermyn). In die Griekse teks van die brief aan die keiser is die gedeelte "subvertare conatus est" egter vervang met die sagtere "subversi permisit" (toegelaat het om ondermyn te word).[1]

Pous Leo II het ook 'n einde gemaak aan die pogings van die aartsbiskoppe van Ravenna om onafhanklik van Rome te wees. Keiser Konstantein het die edik van sy vader Konstans teruggetrek. Die pous het egter die belasting wat die aartsbiskoppe tradisioneel betaal het as hulle die pallium ontvang, afgeskaf.

As gevolg van die aanvalle van die Lombarde het die pous die relieke van verskeie martelare uit die katakombes na kerke binne die mure van Rome laat oorplaas.

Die pous het verskeie kerke laat bou, onder andere San Giorgio in Velabro vir die Griekse gemeenskap en St. Paulus en Ste. Sebastianus en George.

Verering

[wysig | wysig bron]

Pous Leo II word in die Rooms-Katolieke Kerk as heilige vereer. Sy feesdag is op 3 Julie.

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • Davis, R. (2001) Book of the Pontiffs (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press. ISBN 0-85323-545-7
  • Duff, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. bl. 62–63. ISBN 0300091656
  • Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, bl. 47. ISBN 0500017980.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia.

Opvolging

[wysig | wysig bron]
Voorafgegaan deur
Agato
Pous (Pontifex Maximus)
682683
Opgevolg deur
Benedictus II