Przejdź do zawartości

Sorana Cîrstea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sorana Mihaela Cîrstea
Ilustracja
Sorana Cîrstea (2023)
Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1990
Bukareszt

Wzrost

176 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Thomas Johansson

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 1 WTA 125, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (12 sierpnia 2013)

Australian Open

4R (2017, 2022)

Roland Garros

QF (2009)

Wimbledon

3R (2009, 2012, 2017, 2021, 2023)

US Open

QF (2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (9 marca 2009)

Australian Open

3R (2018)

Roland Garros

3R (2008, 2018)

Wimbledon

3R (2011)

US Open

3R (2009, 2017)

Sorana Mihaela Cîrstea (wym. [soˈrana ˈkɨrsta]; ur. 7 kwietnia 1990 w Bukareszcie) – rumuńska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Status profesjonalny uzyskała w 2006 roku. Przez pierwsze dwa lata kariery grała tylko w turniejach ITF. Zwyciężała w nich trzy razy. W WTA Tour zadebiutowała w sierpniu 2006 roku na kortach w Sztokholmie. Przebijając się przez eliminacje doszła do pierwszej rundy (w trzeciej rundzie kwalifikacji pokonała Agnieszkę Radwańską). W kolejnym starcie w turnieju WTA w Zurychu przegrała w pierwszej rundzie eliminacji. Sezon 2006 zakończyła na 348. miejscu.

W 2007 rozpoczęła od startów w turniejach niższej rangi. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w eliminacjach do turnieju w Budapeszcie. Doszła tam do finału pokonując m.in. Martinę Müller i Eleni Daniilidu. W decydującym meczu przegrała z Giselą Dulko. Po tym turnieju awansowała na 169. miejsce – wówczas najwyższe w karierze. W maju 2008 w marokańskim Fez zdobyła pierwszy w karierze tytuł WTA, wygrywając debla w parze z Anastasiją Pawluczenkową.

Na przełomie września i października 2008 grając w turnieju IV kategorii WTA Tour w stolicy Uzbekistanu Taszkencie i będąc rozstawioną z nr 3 wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej. Osiemnastoletnia wówczas Rumunka pokonała w finale Niemkę Sabine Lisicki 2:6, 6:4, 7:6(4). Sezon 2008 zakończyła na 37. miejscu w rankingu.

W 2009 doszła do ćwierćfinału French Open, pokonując między innymi Caroline Wozniacki (z którą występowała wtedy w deblu) i Jelenę Janković. W meczu o półfinał przegrała z Samanthą Stosur 6:1, 6:3. Kolejny sukces odniosła w turnieju kategorii Premier w Los Angeles, gdzie doszła do półfinału, w którym ponownie została pokonana przez Stosur, po drodze eliminując Caroline Wozniacki i Agnieszkę Radwańską. Po kolejnym turnieju w Cincinnati awansowała na wówczas najwyższe w karierze 23. miejsce w rankingu singlowym WTA.

Sezon 2012 zakończyła na 27. miejscu w rankingu, osiągając między innymi półfinał turnieju w Stanford.

W sierpniu 2013 odniosła największy sukces w karierze, dochodząc do finału turnieju w Toronto. Po drodze pokonała dwie byłe liderki rankingu WTACaroline Wozniacki i Jelenę Janković – oraz dwie triumfatorki turniejów wielkoszlemowychPetrę Kvitovą i Li Na. W meczu o mistrzostwo uległa wynikiem 2:6, 0:6 Serenie Williams. Ten wynik pozwolił jej awansować na najwyższe w karierze 21. miejsce w rankingu.

Pod koniec 2014 roku Cîrstea w parze z Andreją Klepač osiągnęły finał zawodów w Tiencinie, w którym uległy wynikiem 7:6(7), 2:6, 8–10 Ałłie Kudriawcewej i Anastasiji Rodionowej. W 2017 roku Cîrstea dotarła do 4 rundy w Melbourne eliminując po drodze Irinę Chromaczową 6:2, 6:1, Carlę Suárez Navarro rozstawioną z nr. 10 wynikiem 7:6(1), 6:3 i Alison Riske 6:2, 7:6(2), następnie uległa Garbiñe Muguruzie rozstawionej z nr. 7 wynikiem 2:6, 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R 1R 2R 2R 3R 3R 1R 1R A 4R 2R 1R 2R 3R 4R 1R 1R 0 / 16 16 – 16
French Open A A A A 2R QF 1R 3R 1R 3R 3R Q3 1R 2R 1R 2R 1R 4R 2R 1R 0 / 15 17 – 15
Wimbledon A A A Q2 2R 3R 1R 1R 3R 2R 1R Q2 1R 3R 2R 1R NH 3R 2R 3R 0 / 14 14 – 14
US Open A A A Q1 2R 3R 1R 1R 2R 2R 2R Q3 1R 2R 2R 3R 3R 2R 2R QF 0 / 15 18 – 15
Ranking na koniec roku 893 711 348 106 37 46 95 60 27 22 93 244 81 37 86 72 86 38 38 26 0 / 60 65 – 60

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R 1R 2R 1R 1R 1R A A 1R 3R 2R A A A A 1R 0 / 10 5 – 10
French Open A A A A 3R 1R 1R 1R 1R 2R 1R A A 1R 3R A A A A A 0 / 9 5 – 9
Wimbledon A A A A 2R 2R A 3R 1R 1R A A A A 1R 2R NH A A A 0 / 7 5 – 7
US Open A A A A 2R 3R 2R 2R 1R 1R 2R A A 3R 1R A A A A A 0 / 9 8 – 9
Ranking na koniec roku 659 639 292 200 46 50 87 69 226 316 136 472 254 95 144 207 532 1357 0 / 35 23 – 35

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A 1R A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 6 (2–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 29 kwietnia 2007 Budapeszt Ceglana Argentyna Gisela Dulko 7:6(2), 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 5 października 2008 Taszkent Twarda Niemcy Sabine Lisicki 2:6, 6:4, 7:6(4)
Finalistka 2. 11 sierpnia 2013 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 2:6, 0:6
Finalistka 3. 28 września 2019 Taszkent Twarda Belgia Alison Van Uytvanck 2:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 2. 25 kwietnia 2021 Stambuł Ceglana Belgia Elise Mertens 6:1, 7:6(3)
Finalistka 4. 29 maja 2021 Strasburg Ceglana Czechy Barbora Krejčíková 3:6, 3:6

Gra podwójna 10 (5–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 4 maja 2008 Fez Ceglana Rosja Anastasija Pawluczenkowa Rosja Alisa Klejbanowa
Rosja Jekatierina Makarowa
6:2, 6:2
Finalistka 1. 23 sierpnia 2008 New Haven Twarda Rumunia Monica Niculescu Czechy Květa Peschke
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:2, 5:7, 7–10
Zwyciężczyni 2. 26 października 2008 Luksemburg Twarda (hala) Nowa Zelandia Marina Erakovic Rosja Wiera Duszewina
Ukraina Marija Korytcewa
2:6, 6:3, 10–8
Finalistka 2. 19 kwietnia 2009 Barcelona Ceglana Słowenia Andreja Klepač Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
6:3, 2:6, 8–10
Finalistka 3. 2 maja 2009 Fez Ceglana Rosja Marija Kirilenko Rosja Alisa Klejbanowa
Rosja Jekatierina Makarowa
3:6, 6:2, 8–10
Zwyciężczyni 3. 8 maja 2010 Estoril Ceglana Hiszpania Anabel Medina Garrigues Rosja Witalija Djaczenko
Francja Aurélie Védy
6:1, 7:5
Finalistka 4. 11 lipca 2010 Budapeszt Ceglana Hiszpania Anabel Medina Garrigues Szwajcaria Timea Bacsinszky
Włochy Tathiana Garbin
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 27 sierpnia 2011 Dallas Twarda Włochy Alberta Brianti Francja Alizé Cornet
Francja Pauline Parmentier
7:5, 6:3
Finalistka 5. 12 października 2014 Tiencin Twarda Słowenia Andreja Klepač Rosja Ałła Kudriawcewa
Australia Anastasija Rodionowa
7:6(7), 2:6, 8–10
Zwyciężczyni 5. 14 kwietnia 2019 Lugano Ceglana Rumunia Andreea Mitu Rosja Wieronika Kudiermietowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
1:6, 6:2, 10-8

Finały turniejów WTA 125

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 maja 2023 Reus Ceglana Stany Zjednoczone Elizabeth Mandlik 6:1, 4:6, 7:6(1)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2007 Francja French Open Ceglana Stany Zjednoczone Alexa Glatch Białoruś Ksienija Mileuska
Polska Urszula Radwańska
1:6, 4:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]