Przejdź do zawartości

Mannheim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mannheim
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Badenia-Wirtembergia

Rejencja

Karlsruhe

Zarządzający

Christian Specht

Powierzchnia

144,97 km²

Wysokość

97 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2022)
• liczba ludności
• gęstość


315 554[1]
2177 os./km²

Nr kierunkowy

0621

Kod pocztowy

68159–68309

Tablice rejestracyjne

MA

Plan Mannheimu
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mannheim”
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Mapa konturowa Badenii-Wirtembergii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mannheim”
Ziemia49°29′N 8°28′E/49,483333 8,466667
Strona internetowa
Podział administracyjny Mannheim
Wieża telekomunikacyjna Mannheim z wieżowcami nad brzegiem Neckaru, za niektórymi zakładami przemysłowymi w siostrzanym mieście Ludwigshafen
Wieża ciśnień
Pałac – dawna rezydencja elektorów Palatynatu

Mannheim (wym. MAF: [ˈmanˌhaɪ̯m], posłuchaj) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, siedziba regionu Rhein-Neckar. Leży u ujścia Neckaru do Renu, na wysokości 97 m n.p.m., ok. 70 km na południe od Frankfurtu nad Menem, naprzeciwko Ludwigshafen am Rhein, z którym między innymi tworzy jeden organizm miejski i przemysłowy. Liczy 315 554 mieszkańców (31 grudnia 2022)[1] (stan na 2021 rok), powierzchnia miasta wynosi 144,9 km².

Mannheim jest też ważnym centrum naukowo-kulturalnym. Znajdują się tu liczne uczelnie (m.in. uniwersytet zał. 1907), muzea: Reiss-Engelhorn-Museen(inne języki), Städtische Kunsthalle(inne języki), biblioteki, planetarium. Miasto jest siedzibą dużych wydawnictw książkowych, takich jak Brockhaus. Odbywają się tu międzynarodowe festiwale filmów krótkometrażowych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Mannheim prawa miejskie otrzymał w 1607 r. Od 1720 r. miasto było rezydencją elektorów Palatynatu. W 1803 r. włączone zostało do Badenii.

Mannheim posiada zachowany zabytkowy układ urbanistyczny (I poł. XVIII wieku) na planie szachownicy – „kwadratowe miasto” – złożonej ze 144 pól. W starym centrum miasta ulice nie posiadają nazw, a jedynie oznaczenia siatki pól np. D7, L4 itd. Liczne zabytki barokowe z XVIII wieku. Największy w Niemczech pałac, rezydencja elektorów Palatynatu w latach 1720–1803 (zbudowany 1720–1760), w kaplicy znajdują się freski Cosmasa Damiana Asama. Kościół jezuitów (1738–1760), ratusz (1701–1711).

Miasto w czasie swoich podróży po Europie odwiedzał m.in. Wolfgang Amadeusz Mozart, który szczególnie cenił sobie walory tutejszej orkiestry przeniesionej później wraz z dworem elektorskim do Monachium. Kompozytor przebywał tutaj czterokrotnie, szczególnie przyjaźniąc się z rodziną kapelmistrza Christiana Cannabicha, gdzie udzielał lekcji także jego córce Rosie. Mozart zaprzyjaźniony był również z tutejszymi muzykami, czego owocem jest Koncert na obój i orkiestrę C-dur KV 314 podarowany przez niego Friedrichowi Rammowi. Twórcą tej orkiestry, jej sławy i głównym kompozytorem szkoły mannheimskiej był Johann Stamitz. Mannheim pod rządami elektora Karla Theodora przeżywał w ogóle swój kulturalny rozkwit, będąc nie tylko jednym z ówczesnych europejskich ważniejszych ośrodków muzycznych, lecz także stanowiąc główny ośrodek literackiego nurtu Sturm und Drang (Okres burzy i naporu). Tutaj też w wybudowanym w 1777 roku Teatrze Narodowym(inne języki) odbyła się prapremiera Zbójców Friedricha Schillera (1782)[2].

Pod koniec II wojny światowej Mannheim zostało zajęte 29 marca 1945 przez wojska amerykańskie[3].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]
Innenstadt/Jungbusch(inne języki) 32 533 Neuostheim/Neuhermsheim(inne języki) 7 609
111 Westliche Oberstadt 4152 611 Neuostheim-Nord 3140
121 Westliche Unterstadt 9368 612 Neuostheim-Süd 444
131 Östliche Oberstadt 3622 613 Neuostheim-Ost 185
141 Östliche Unterstadt 8131 621 Neuhermsheim 3840
151 Schlossgebiet 768 Seckenheim(inne języki) 15 826
211 Jungbusch 5120 631 Seckenheim 12 198
212 Mühlau 1372 632 Suebenheim 632
Neckarstadt-West(inne języki) 20 129 651 Hochstätt 2996
311 Neckarstadt-West 19 173 Friedrichsfeld(inne języki) 6041
312 Friesenheimer Insel 956 661 Friedrichsfeld-Ost 5157
Neckarstadt-Ost(inne języki) 35 045 662 Friedrichsfeld-West 251
321 Neckarstadt-Ost 16 558 671 Alteichwald 633
322 Herzogenried 8739 Käfertal(inne języki) 24 487
323 Neckarstadt-Nordost 4539 711 Käfertal-Mitte 8294
331 Wohlgelegen-West 4704 712 Käfertal-West 427
332 Wohlgelegen-Ost 505 713 Käfertal-Nordost 708
Schwetzingerstadt/Oststadt(inne języki) 25 058 721 Käfertal-Süd 5174
411 Oststadt-Nord 8595 722 Käfertal-Südwest 155
412 Oststadt-Süd 5167 723 Käfertal-Südost 3647
421 Schwetzingerstadt-West 11 248 731 Sonnenschein 3313
422 Schwetzingerstadt-Ost 48 741 Speckweggebiet östl. Hessische Str. 2769
Lindenhof(inne języki) 13 313 Vogelstang(inne języki) 13 594
431 Lindenhof-West 12 008 751 Vogelstang 13 594
432 Lindenhof-Mitte 39 Wallstadt(inne języki) 7 352
433 Lindenhof-Ost 475 761 Wallstadt 7237
441 Lindenhof-Niederfeld 791 762 Straßenheim 115
Sandhofen(inne języki) 13 210 Feudenheim(inne języki) 15 493
511 Sandhofen-West 4409 771 Feudenheim-Nord 10 609
512 Sandhofen-Mitte 5899 772 Feudenheim-Süd 4884
513 Sandhofen-Nord 227 Neckarau(inne języki) 31 172
514 Sandhofen-Südost 704 811 Almenhof 7053
521 Scharhof 779 812 Almenhof-Gewerbegebiet 466
531 Kirschgartshausen 46 821 Niederfeld 7651
541 Blumenau, Sandtorf 1146 831 Neckarau-Mitte 14 222
Schönau(inne języki) 14 045 832 Neckarau-Nordost 730
551 Schönau-Nord 10 257 833 Neckarau-Südost 1019
552 Schönau-Süd 3671 834 Neckarau-Süd 31
553 Schönau-West 117 Rheinau(inne języki) 25 825
Waldhof(inne języki) 24 055 841 Casterfeld-West 323
561 Waldhof-West 2492 842 Mallau 32
562 Waldhof-Mitte 1322 843 Casterfeld-Mitte 5048
571 Luzenberg 2720 844 Casterfeld-Ost 670
581 Gartenstadt 9743 851 Rheinau-Mitte 10 629
582 Gartenstadt-West 1182 852 Rheinau-Hafen 1167
591 Speckweggebiet 4466 853 Rheinau-Ost 28
592 Speckweggebiet westl. Hessische Str. 2130 861 Pfingstberg 1829
871 Rheinau-Süd 6099

Struktura etniczna

[edytuj | edytuj kod]
Grupy etniczne Liczba
31.12.2007
Turcy 19 039
Włosi 7700
Polacy 4425
Serbowie 3251
Grecy 2623
Chorwaci 2601
Bośniacy 1529
Hiszpanie 1345
Bułgarzy 1204
Amerykanie 1158
Rumuni 1114

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Mannheim to drugie co do wielkości miasto Badenii-Wirtembergii. Ważny port śródlądowy (przeładunek 8,6 mln t w 1988) i port lotniczy(inne języki). Przemysł maszynowy (silniki, maszyny rolnicze), środków transportu (fabryka Mercedes-Benz), elektrotechniczny, chemiczny (w tym farmaceutyczny), precyzyjny, włókienniczy i spożywczy. Znajduje się tu rafineria ropy naftowej, duża elektrownia cieplna (1 650 MW) oraz elektrownia wodna.

Na dzień 30 września 2011 roku w Mannheimie[a] zarejestrowanych było 3467 przedsiębiorstw[5]. Zatrudnianych w nich było około 29 000 osób[5]. Obrót wyniósł 1,89 miliarda euro[5].

Na pierwszym planie stacja rozrządowa, za nią Victoriaturm, most Kurta Schumachera i kościół Jezuitów

Niektóre przedsiębiorstwa z siedzibą w Mannheimie

[edytuj | edytuj kod]
Elektrownia w Mannheim na tle wieżowców

Transport

[edytuj | edytuj kod]
Panorama Mannheim z linią kolei S-Bahn do Heidelbergu

Transport kolejowy

[edytuj | edytuj kod]

Dworce i przystanki kolejowe: Mannheim Hauptbahnhof, Mannheim-Handelshafen, Mannheim-Neckarstadt, Mannheim-Luzenberg, Mannheim-Waldhof, Mannheim-Käfertal, Mannheim-Neckarau, Mannheim-Rheinau, Mannheim-Seckenheim, Mannheim-Friedrichsfeld. Na terenie Mannheimu i sąsiedniej miejscowości Heidelberg funkcjonuje S-Bahn Rhein-Neckar. Mannheim obsługują również pociągi dalekobieżne ICE.

Uczelnie

[edytuj | edytuj kod]

Ludzie związani z Mannheimem

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie:

  1. Nazwa miasta w języku polskim jest poddawana deklinacji[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mannheim – Einwohnerzahl bis 2021 [online], Statista [dostęp 2022-09-27] (niem.).
  2. Max Becker: Biografia ilustrowana – Wolfgang Amadeusz Mozart. Warszawa: Muza SA, 2006. ISBN 83-7319-911-X.
  3. Reinhold Weber, Hans-Georg Wehling: Geschichte Baden-Württembergs. Wyd. II. Monachium: C. H. Beck, 2012, s. 104. ISBN 978-3-406-55874-0. (niem.).
  4. Mannheim. [w:] Słowniki [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2021-04-23]. (pol.).
  5. a b c Handwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald: Zahlen. Daten. Fakten. Mannheim: Handwerkskammer Mannheim Rhein-Neckar-Odenwald, 2012.
  6. Über Uns | John Deere DE [online], www.deere.de [dostęp 2017-11-25].
  7. John Deere Deutschland | John Deere DE [online], deere.de [dostęp 2024-04-24] (niem.).
  8. Startseite – EvoBus GmbH [online], www.evobus.com [dostęp 2017-02-18] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]