Leo Randolph
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1958 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||
| Wzrost |
172 cm | ||||||
| Kategoria wagowa |
super kogucia | ||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||
| Liczba walk |
19 | ||||||
| Zwycięstwa |
17 | ||||||
| Przez nokauty |
9 | ||||||
| Porażki |
2 | ||||||
| Remisy |
0 | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
Leonard „Leo” Randolph (ur. 27 lutego 1958 w Tacoma) – amerykański bokser wagi muszej, mistrz olimpijski z Montrealu (1976), zawodowy mistrz świata organizacji WBA (1980).
Był zawodnikiem Tacoma Boys Club. W 1976 został mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze muszej[1]. W drugiej połowie lipca tego samego roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Zwyciężył najpierw Togijczyka Massoudiego Samatou (walkower), następnie Rumuna Constantina Gruiescu, zaś w kolejnej rundzie Irlandczyka Davida Larmoura. W półfinale wygrał z Leszkiem Błażyńskim, natomiast w walce finałowej pokonał Kubańczyka Ramóna Duvalóna, zostając mistrzem olimpijskim[2].
W latach 1978–1980 stoczył 19 walk na zawodowym ringu. Wygrał 17 z nich, w tym dziewięć przez nokaut. 4 maja 1980 roku zwyciężył poprzez TKO Kolumbijczyka Ricardo Cardonę, zostając mistrzem świata organizacji WBA. Tytuł utracił 9 sierpnia, w wyniku porażki z Argentyńczykiem Sergio Palamą. Była to również jego ostatnia walka w karierze[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ US National Championships. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ 21.Olympic Games – Montreal, Canada – July 18-31 1976. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ Leo Randolph. boxrec.com. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leo Randolph Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-31)]. (ang.).
