warunek

warunek (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈrũnɛk], AS: [varũnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ograniczenie, bez którego coś nie jest możliwe

(1.2) (tylko w liczbie mnogiej) sytuacja

(1.3) (tylko w liczbie mnogiej) cechy fizyczne osoby, cechy charakteru lub jej doświadczenie

(1.4) gwara studencka zaliczenie warunkowe roku

(1.5) gwara studencka egzamin zaliczający rok

(1.6) w nauce poziom zmiennej niezależnej

odmiana:

(1.1,4-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	warunek	warunki
dopełniacz	warunku	warunków
celownik	warunkowi	warunkom
biernik	warunek	warunki
narzędnik	warunkiem	warunkami
miejscownik	warunku	warunkach
wołacz	warunku	warunki

(1.2-3)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	warunki
dopełniacz	warunków
celownik	warunkom
biernik	warunki
narzędnik	warunkami
miejscownik	warunkach
wołacz	warunki

przykłady:

(1.1) Kupię ci tę zabawkę pod jednym warunkiem: będziesz grzeczny przez cały następny tydzień!

(1.2) Dzisiaj na drogach były niesprzyjające warunki.

(1.3) Mimo słabych warunków fizycznych został mistrzem olimpijskim w pływaniu.

(1.4) Myślałem, że wyrzucą mnie ze studiów, a skończyło się na warunku.

(1.5) Nie mogę pojechać z wami, mam warunek w przyszłym tygodniu.

składnia:

(1.2) warunki czegoś/do czegoś (D.)

kolokacje:

(1.1) spełnić / uwzględnić / przyjmować warunek

(1.2) warunki mieszkaniowe / pogodowe / drogowe • warunki geopolitczne / ekonomiczne • uwzględniać / stwarzać warunki • mieć warunki do czegoś • dogodne / sprzyjające warunki

(1.3) mieć warunki do czegoś

(1.4) dostać warunek

(1.5) zdać warunek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. warunkowicz m, warunkowanie n, uwarunkowanie n, warunki nmos

czas. warunkować, uwarunkować, uwarunkowywać

przym. warunkowy, uwarunkowany

przysł. warunkowo

związki frazeologiczne:

postawić warunek • warunki cieplarnianie • spartańskie warunki • dyktować warunki • warunki laboratoryjne

etymologia:

śwn. warunge

por. niem. Wahrung

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) condition
• arabski: (1.2) حالة ż, شرط m
• baskijski: (1.1) baldintza
• chorwacki: (1.1) uvjet m; (1.2) uvjet m
• czeski: (1.1) podmínka ż; (1.2) podmínka ż
• duński: (1.1) betingelse w, vilkår n, forudsætning w; (1.2) forhold lm
• esperanto: (1.1) kondiĉo; (1.2) kondiĉoj lm
• hiszpański: (1.1) condición ż; (1.2) condición ż; (1.3) condición ż
• kataloński: (1.1) condició ż
• łaciński: (1.1) conditio
• niderlandzki: (1.1) voorwaarde ż
• niemiecki: (1.1) Bedingung ż
• ormiański: (1.1) պայման
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) условие n; (1.2) условие n
• słowacki: (1.1) podmienka ż; (1.2) podmienka ż
• szwedzki: (1.1) förutsättning w, villkor n, betingelse w; (1.2) tillstånd w
• ukraiński: (1.1) умова ż
• włoski: (1.1) condizione ż; (1.2) condizione ż; (1.3) condizione ż

źródła: