Xosé Manuel Martínez Oca
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1 de xuño de 1942 (82 anos) A Estrada, España |
Actividade | |
Ocupación | escritor |
Obra | |
Obras destacables
| |
Premios | |
| |
Xosé Manuel Martínez Oca, nado na Estrada o 1 de xuño de 1942, é un escritor galego.[1][2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Empregado de banca. Entre 1953 e 1963 residiu en Ourense, de alí pasou á Coruña onde se asentou, con períodos en Ferrol, Cee, Madrid e Bilbao. Fixo o servizo militar en 1964 en Sidi Ifni, onde publicou os seus primeiros traballos nunha revista local. O seu primeiro traballo en galego foi publicado en 1976.[3]
Participou no Concurso de Narracións Modesto R. Figueiredo e foi premiado cinco veces. Publicou o seu primeiro relato en galego en 1976, Un home no corral.
Nunha autopoética para o Boletín Galego de Literatura, en 1994, o autor dicía que entende a creación literaria como unha diversión, un modo de desfrutar co exercicio da escrita e contrarrestar, a vacuidade da vida cotiá, enganándose a si mesmo para poderse crer un pequeno deus, creador de mundos e personaxes movidos ao seu antollo.[4]
Colaborou en revistas como Dorna, Man Común, Follas Secas, Luzes de Galiza, Boletín Galego de Literatura ou Madrygal, e tamén en xornais como El Ideal Gallego, La Región, La Voz de Galicia, Diario 16 de Galicia, Faro de Vigo ou A Nosa Terra.[3]
En 2022 a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG) distinguiuno como autor "na súa terra" por decisión unánime da súa asemblea de socias e socios. A homenaxe tivo lugar na Estrada o 18 de xuño.[5]
Obras
[editar | editar a fonte]Narrativa
[editar | editar a fonte]- A fuxida (1980). Vigo: Xerais. 197 páxs.
- Un ano e un día (1980). Ediciós do Castro, escrita en 1974.[6]
- A chamada escura dos caborcos (1981). Vigo: Xerais. 200 páxs. ISBN 9788475070391.
- A espada na auga (1982). Vigo: Edicións Castrelos. 128 páxs. ISBN 978-84-7041-106-9.
- Beiramar (1983). Vigo: Xerais.[7] 256 páxs. ISBN 9788475071152
- Os chapurros (1983). Sada: Ediciós do Castro. 215 páxs.
- Detrás do silencio (1986). Sotelo Blanco. 160 páxs. ISBN 978-84-86021-41-2
- As florestas do Mañuema (1988). Vigo: Xerais. ISBN 9788475073507.
- A cidade do vento (1992). Vigo: Edicións do Cumio. 96 páxs. ISBN 9788487126567.
- Os culpables (1993). A Coruña: Vía Láctea Editorial. 144 páxs. ISBN 978-84-86531-77-5.
- Diario de inverno (1994). A Coruña: Baía Edicións. ISBN 9788487674471.
- Violante - A aldea morta (1994). Vigo: Nigra. 61 páxs. ISBN 9788487709296.
- Náufragos en terra (1995). Vigo: Xerais. 149 páxs. ISBN 9788475079066.[8]
- Outono na illa (2004). A Coruña: Biblos Clube de Lectores. 140 páxs. ISBN 9788493332778.
- O tempo en ningunha parte (2004). Espiral Maior.[9] 261 páxs. ISBN 9788495625755.
- Como paxaro caído do niño (2006). A Coruña: Baía Edicións. 111 páxs. ISBN 978-84-96526-40-2.
- O vicio nefando (2009). A Coruña: Baía Edicións. 320 páxs. ISBN 978-8492630073.
- Tres en raia (2022). A Coruña: Baía Edicións. 266 páxs.[10] ISBN 978-84-9995-385-4.
Ensaio
[editar | editar a fonte]- Dos camiños de arrieiros ós pazos da Ulla - Terras de Montes e Tabeirós (2000). Vigo: A Nosa Terra. Libro de viaxes.
Literatura infanto-xuvenil
[editar | editar a fonte]- Roi e os seus amigos (1987). Editorial Casals. 190 páxs. ISBN 978-84-218-0846-7.
- Todo o peso do ceo (1997). Editorial Luis Vives. 48 páxs. ISBN 9788426348883.
Traducións
[editar | editar a fonte]- Paulo e Virxinia, de Bernardin de Saint-Pierre (1985). Vigo: Xerais.
- Maigret na escola, de Georges Simenon (1992). A Coruña: Vía Láctea Editorial.
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- Catro narracións (1977). Ediciós do Castro.
- A fundición e outras narracións (1978). Ediciós do Castro.
- Traballos premiados no 3º concurso de narracións curtas Modesto R. Figueiredo do Pedrón de Ouro (1978). Ediciós do Castro.
- A negra (1979). Ediciós do Castro.
- Os lóstregos e a carballeira, en Premios Casa de Galicia-Las Palmas (1981). Xerais. Con María Díaz Vidal, Aida Marqueta e Manuel Almeida Suárez.
- A Gran Novela e outras narracións (1982). Ediciós do Castro.
- Medusa - Relatos (1984). Sotelo Blanco.
- Monólogos (1987). Sotelo Blanco.
- Caderno de viaxe (1989). Vigo: Xerais.
- O relato breve. Escolma dunha década (1980-1990) (1990). Galaxia.
- Sede Central - 2 (1990). Clube Cultural Adiante.
- Os contos da campaña (1992). Xunta de Galicia.
- Berra liberdade (1996). Galaxia.
- Unha liña no ceo (1996). Xerais.
- Novo do trinque (1997). BNG.
- Dáme a túa man. Personalidade e obra poética de Xosé Manuel Mosquera Carbón (1999). Asociación Cultural da Estrada.
- Clásicos e modernos (2000) Universidade da Coruña.
- Alma de beiramar (2003). Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Contos de colonias escolares, belas adormecidas, atentados e tiburóns (2006). Xunta de Galicia.
Premios
[editar | editar a fonte]- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1975, por Un home no curral.
- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1976, por No fondo do espello.
- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1977, por A figueira.
- Gañador ex-aequo no Premio Modesto R. Figueiredo de 1978, por A negra.
- Premio Casa de Galicia-Las Palmas, por Os lóstregos e a carballeira.
- Finalista do Premio Blanco Amor no 1981, por A chamada escura dos caborcos.
- Gañador ex-aequo no Premio Modesto R. Figueiredo de 1981, por Noite de luar.
- Premio Blanco Amor no 1983, por Beiramar.
- I Premio Manuel Casado Nieto de narrativa, no 1986, por Detrás do silencio.
- IV Premio Rubia Barcia-Cidade de Ferrol no 2005, por Como paxaro caído do niño.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Xosé Manuel Martínez Oca Galegos Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2022-03-13.
- ↑ "Autores - Martínez Oca, Xose Manuel". baiaedicions.gal. Arquivado dende o orixinal o 20 de setembro de 2022. Consultado o 2022-03-13.
- ↑ 3,0 3,1 "Biografía Xosé Manuel Martínez Oca". aestrada.gal. Arquivado dende o orixinal o 20 de setembro de 2022. Consultado o 13 de marzo de 2022.
- ↑ "Xosé Manuel Martínez Oca". www.aelg.gal. Consultado o 2022-03-13.
- ↑ Escuredo, A. (2022-06-18). "Xosé Manuel Martínez Oca: "Un simple encontro pola rúa con alguén pode darme pé a escribir algo"". Nós Diario. Consultado o 2022-06-18.
- ↑ Reedeitada en 1990, na Colección Xabarín de Xerais, 248 páxs. ISBN 9788475075198.
- ↑ Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da Literatura Galega. Obras III. Galaxia. ISBN 84-8288-365-8.
- ↑ Despois incluída na Biblioteca Galega 120.
- ↑ Martínez Oca lendo un fragmento de O tempo en ningunha parte.
- ↑ Nicolás, Ramón (2022-03-08). "Tres en raia, de Xosé Manuel Martínez Oca". Caderno da crítica. Consultado o 2022-03-13.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xosé Manuel Martínez Oca |