Alexander Robertus Todd

Alexander Robertus Todd

Biografía
Nacemento	2 de outubro de 1907 Glasgow, Reino Unido
Morte	10 de xaneiro de 1997 (89 anos) Cambridge (Reino Unido)
54º Presidente da Royal Society
1975 – 1980 ← Alan Lloyd Hodgkin – Andrew Huxley →
Membro da Cámara dos Lords
16 de abril de 1962 – 10 de xaneiro de 1997 (finado no cargo)
Datos persoais
Educación	Oriel College (en) (1931–1933) Universidade de Frankfurt (–1931) Universidade de Glasgow - química (1924–1928) Allan Glen's School (en)
Director de tese	Robert Robinson
Actividade
Campo de traballo	Química orgánica
Lugar de traballo	Londres
Ocupación	químico, profesor universitario, bioquímico, político, físico
Empregador	Universidade de Cambridge (1944–1975) Universidade de Manchester (1938–1944) Universidade de Londres (1937–1938) Universidade de Edimburgo Universidade de Hertfordshire (pt) Victoria University of Manchester (en)
Membro de	Leopoldina (1959–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1955–) Royal Society (1942–) Sociedade Real de Edimburgo (pt) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia de Ciencias de Rusia Academia Austríaca de Ciencias Academia de Ciencias da URSS Academia de Ciências da Polónia (pt)
Obra
Doutorando	Colin Bernard Reese, Victor M. Clark (en) e Ian Oxley Sutherland (en)
Outro
Título	Barón Knight Bachelor
Premios
(1986)  honorary doctor of the University of Hong Kong (en) ../... 26+
Descrito pola fonte	Armenian Soviet Encyclopedia, vol. 12 (en) , (p.42)

Alexander Robertus Todd, Barón de Todd (PC, OM, FRS), nado o 2 de outubro de 1907 en Glasgow e finado o 10 de xaneiro de 1997 en Cambridge (Inglaterra), foi un químico e profesor universitario escocés galardoado co Premio Nobel de Química en 1957.

Traxectoria

Iniciou os seus estudos na Allen Glenns School e licenciouse en química na Universidade de Glasgow en 1928. Posteriormente ampliou os seus estudos na Universidade de Frankfurt, onde se doutorou en 1931.

En 1933 realizou un novo doutoramento na Universidade de Oxford, e en 1938 foi nomeado profesor de química na Universidade de Mánchester, cargo que desenvolveu ata 1944 cando aceptou o seu nomeamento como profesor de química orgánica na Universidade de Cambridge, onde tivo baixo a súa tutela ao bioquímico canario Antonio González González.

Entre 1952 e 1964 foi membro consultivo do Goberno Británico, en 1954 foi nomeado cabaleiro do Imperio Británico pola raíña Isabel II e en 1962 foille concedido o título honorífico de barón. Membro da Royal Society de Londres, foi o seu presidente entre os anos 1975 e 1980.

Investigacións científicas

Entre 1935 e 1936 foi membro do equipo investigador da Universidade de Edimburgo onde realizou investigacións sobre a vitamina B1 ou aneurina, da cal elaborou diversos procedementos de obtención por síntese, un dos cales utilizase para preparala industrialmente. Durante a súa estancia no Instituto Lister de Londres entre 1936 e 1938 proseguiu os seus traballos de sínteses da tiamina e outras substancias relacionadas.

A partir de 1955 iniciou as súas investigacións sobre os nucleótidos (os compostos que forman as unidades estruturais dos ácidos nucleicos ADN e ARN), coenzimas e compostos de fósforo, así mesmo efectuou outros estudos que permitiron esclarecer a complicada estrutura da vitamina B12 e vitamina E, a antocianina (pigmento vexetal causante das coloracions vermellas, moradas e azuis das flores). Estudou tamén os alcaloides atopados no haxix e no cánnabis.

O 1957 foi galardoado co Premio Nobel de Química polo seu traballo sobre nucleótidos e coenzimas.

Véxase tamén

• Premio Nobel de Química

Ligazóns externas

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1957 (en inglés).
• Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés).

Predecesor: Cyril Norman Hinshelwood e Nikolay Semyonov

Premio Nobel de Química 1957

Sucesor: Frederick Sanger