Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985
Tipo	Fórmula 1
Deporte	automobilismo
Organizador	Federación Internacional do Automóbil
Número de participantes	36
Localización e Datas
Intervalo de tempo	7 de abril de 1985 – 3 de novembro de 1985
Número de edición	36 (1985)
Competición
Campionato do Mundo de Construtores	McLaren
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1	Alain Prost
Datos estatísticos
Carreires	16
	← 1984 1986 →

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985 foi a 36ª tempada de Fórmula 1 organizada pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 28ª Copa Internacional de Construtores de F1. O campionato contou con dezaseis Grandes Premios que se iniciaron o 7 de abril e finalizaron o 3 de novembro.

Resumo do campionato

A tempada de Fórmula 1 de 1985 viu a continuación do éxito da escuadra McLaren-TAG. Logo de perder o campionato de pilotos por tan só medio punto o ano anterior, Alain Prost, asegurou o primeiro dos seus catro títulos por unha marxe de 23 puntos.

O defensor do título, Lauda, competiu na súa última tempada na Fórmula Un, pero non puido igualar os resultados de Prost, gañando só unha carreira en Zandvoort a pesar de estar preto do seu compañeiro de equipo en termos de ritmo. A maior parte tempada a táboa de puntos foi encabezada polo piloto de Ferrari, Michele Alboreto, que gozou da súa mellor tempada na F1. Gañou os Grandes Premios do Canadá e Alemaña, e estivo no podio en oito ocasións. Pero unha mala segunda metade da tempada levou a que destacaran outros pilotos emerxentes como Prost.

Entre estes pilotos atopábanse Ayrton Senna e Nigel Mansell, ambos os cales anotaron as súas primeiras vitorias en 1985. Peter Warr director do equipo Lotus substituíra a Mansell por Senna ao comezo da tempada, unha decisión que nun principio pareceu xustificarse cando Senna obtivo unha magnífica vitoria sobre mollado en Estoril. Con todo, Mansell defendeuse co seu Williams, e acadou dúas vitorias cerca do final da tempada. Talvez a combinación máis rápida do ano foi a de Keke Rosberg co outro Williams, que utilizaba o potente motor de Honda para establecer unha nova marca de volta rápida en Silverstone na clasificación para o Gran Premio do Reino Unido - converténdose no o primeiro home en acadar unha velocidade media de máis de 257 km/h. Terminou terceiro na clasificación logo de gañar nos circuítos urbanos de Detroit e Adelaida, pero carecían de fiabilidade para superar a Prost.

En 1985 os motores turbo de 1´5 litros convertéronse en universais, anunciando a extinción dos Ford Cosworth DFV de 3´0 litros de aspiración atmosférica. Entre 1985 e 1986 os motores da Fórmula Un acadarían os máis altos niveis de potencia nunca vistos antes neste deporte, antes das restricións e a súa "eliminación" que iniciouse en 1987. A potencia dos motores foi controlada en condicións de carreira por medio do estrito límite de consumo de combustible. Esta economía de combustible foi a clave para ter éxito na estratexia das carreiras de 1985; Mansell recorda o interese engadido da planificación do uso de combustible na súa autobiografía. Tamén resultou custoso para Ayrton Senna, quen perdeu a vitoria a só catro voltas en Imola, cando se lle acabou o combustible. Logo Prost foi descualificado por levar un McLaren con baixo peso, a vitoria caeu no Lotus de Elio de Angelis.

Bellof no 1985 Gran Premio de Alemaña .

A tempada 1985 é amplamente lembrada pola comunidade da F1 por ser unha das mellores e máis emocionantes de todos os tempos. Unha tempada chea de emoción, foi a primeira e a última de moitas cousas. A tempada 1985 foi a afirmación de Senna como un dos mellores pilotos do mundo en apenas a súa segunda tempada na Fórmula Un, o primeiro campionato dos 4 de Prost, as dúas primeiras vitorias das 31 de Mansell, tamén as dúas primeiras vitorias das 41 de Senna. Esta tempada foi tamén a última para o Gran Premio dos Países Baixos, foi a última carreira de Fórmula Un en Zandvoort. Tamén se viu a última carreira no orixinal circuíto de Kyalami, a última carreira no circuíto Paul Ricard, o último Gran Premio de Europa que se celebrará en Brands Hatch, a última carreira en Mónaco coa infame curva Dog leg e o último Gran Premio de Inglaterra en Silverstone coa chicane Woodcote, a incorporación permanente de Spa-Francorchamps como sede para o Gran Premio de Bélxica, e a última vitoria das 25 de Niki Lauda na súa última tempada na Fórmula Un.

O Gran Premio dos Países Baixos foi o último Gran Premio de Stefan Bellof, quen morreu na carreira do Campionato do Mundo de Resistencia celebrada en Spa Francorchamps na curva Eau Rouge.

Pilotos e construtores

Equipo	Construtor	Chasis	Motor	Pneu.	Nº	Piloto	Carreiras	Piloto de probas
Marlboro McLaren International	McLaren	MP4/2B	TAG TTE PO1 1.5 V6 t	G	1	Niki Lauda	1-13, 15-16	n/a
					1	John Watson	14
					2	Alain Prost	Todas
Tyrrell Racing Organisation	Tyrrell	012 014	Ford Cosworth DFV 3.0 V8 Renault EF4B 1.5 V6 t	G	3	Martin Brundle	1-8, 11-16	n/a
					3	Stefan Bellof	9-10
					4	Stefan Johansson	1
						Stefan Bellof	2-8, 11
						Martin Brundle	9-10
						Ivan Capelli	14, 16
						Philippe Streiff	15
Canon Williams Honda Team	Williams	FW10	Honda RA164E 1.5 V6 t	G	5	Nigel Mansell	Todas	Mike Thackwell
Canon Williams Honda Team	Williams	FW10	Honda RA164E 1.5 V6 t	G	6	Keke Rosberg	Todas	Mike Thackwell
Motor Racing Developments	Brabham	BT54	BMW M12/13 1.5 L4 t	P	7	Nelson Piquet	Todas	Emanuele Pirro^{[Cómpre referencia]} Willy T. Ribbs^{[Cómpre referencia]}
					8	François Hesnault	1-4
					8	Marc Surer	5-16
Skoal Bandit Formula 1 Team	RAM	03	Hart 415T 1.5 L4 t	P	9	Manfred Winkelhock	1-9	n/a
					9	Philippe Alliot	10-14
					10	Philippe Alliot	1-9
					10	Kenny Acheson	10-12
John Player Special Team Lotus	Lotus	97T	Renault EF15 1.5 V6 t	G	11	Elio de Angelis	Todas	n/a
John Player Special Team Lotus	Lotus	97T	Renault EF15 1.5 V6 t	G	12	Ayrton Senna	Todas	n/a
Equipe Renault Elf	Renault	RE60 RE60B	Renault EF4B 1.5 V6 t Renault EF15 1.5 V6 t	G	14	François Hesnault	9	n/a
					15	Patrick Tambay	1-14, 16
					16	Derek Warwick	1-14, 16
Barclay Arrows BMW	Arrows	A8	BMW M12/13 1.5 L4 t	G	17	Gerhard Berger	Todas	n/a
Barclay Arrows BMW	Arrows	A8	BMW M12/13 1.5 L4 t	G	18	Thierry Boutsen	Todas	n/a
Toleman Group Motorsport	Toleman	TG185	Hart 415T 1.5 L4 t	P	19	Teo Fabi	4-16	Alessandro Nannini^{[Cómpre referencia]} Emanuele Pirro^{[Cómpre referencia]} Luis Perez-Sala^{[Cómpre referencia]} Gabriele Tarquini^{[Cómpre referencia]} Oscar Larrauri^{[Cómpre referencia]} Volker Weidler^{[Cómpre referencia]}
Toleman Group Motorsport	Toleman	TG185	Hart 415T 1.5 L4 t	P	20	Piercarlo Ghinzani	10-16
Spirit Enterprises Ltd	Spirit	101D	Hart 415T 1.5 L4 t	P	21	Mauro Baldi	1-3	n/a
Benetton Team Alfa Romeo	Alfa Romeo	184TB 185T	Alfa Romeo 890T 1.5 V8 t	G	22	Riccardo Patrese	Todas	Giorgio Francia
Benetton Team Alfa Romeo	Alfa Romeo	184TB 185T	Alfa Romeo 890T 1.5 V8 t	G	23	Eddie Cheever	Todas	Giorgio Francia
Osella Squadra Corse	Osella	FA1F	Alfa Romeo 890T 1.5 V8 t	P	24	Piercarlo Ghinzani	1-8	Giorgio Francia
Osella Squadra Corse	Osella	FA1F	Alfa Romeo 890T 1.5 V8 t	P	24	Huub Rothengatter	9-16	Giorgio Francia
Equipe Ligier Equipe Ligier Gitanes	Ligier	JS25	Renault EF4B 1.5 V6 t	P	25	Andrea de Cesaris	1-11	Michel Ferté
					25	Philippe Streiff	12-14, 16
					26	Jacques Laffite	1-14, 16
Scuderia Ferrari SpA SEFAC	Ferrari	156/85	Ferrari 031 1.5 V6 t	G	27	Michele Alboreto	Todas	Johnny Dumfries
					28	René Arnoux	1
					28	Stefan Johansson	2-16
Minardi Team SpA	Minardi	M185	Ford Cosworth DFV 3.0 V8 Motori Moderni Tipo 615-90 1.5 V6 t	P	29	Pierluigi Martini	Todas	Michele Alboreto
West Zakspeed Racing	Zakspeed	841	Zakspeed 1500/4 1.5 L4 t	G	30	Jonathan Palmer	2-4, 7-11	n/a
West Zakspeed Racing	Zakspeed	841	Zakspeed 1500/4 1.5 L4 t	G	30	Christian Danner	13-14	n/a
Team Haas (USA) Ltd	Lola	THL1	Hart 415T 1.5 L4 t	G	33	Alan Jones	12, 14-16	n/a

Calendario de Grandes Premios

Rnd	Carreira	Data	Circuíto	Pole Position	Volta rápida	Piloto gañador	Construtor	Resultados
1	Gran Premio do Brasil	7 de abril	Jacarepaguá	Michele Alboreto	Alain Prost	Alain Prost	McLaren-TAG	Resultados
2	Gran Premio de Portugal	21 de abril	Estoril	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Lotus-Renault	Resultados
3	Gran Premio de San Marino	5 de maio	Imola	Ayrton Senna	Michele Alboreto	Elio de Angelis	Lotus-Renault	Resultados
4	Gran Premio de Mónaco	19 de maio	Mónaco	Ayrton Senna	Michele Alboreto	Alain Prost	McLaren-TAG	Resultados
5	Gran Premio do Canadá	16 de xuño	Circuíto Gilles Villeneuve	Elio de Angelis	Ayrton Senna	Michele Alboreto	Ferrari	Resultados
6	Gran Premio de Detroit	23 de xuño	Detroit	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Keke Rosberg	Williams-Honda	Resultados
7	Gran Premio de Francia	7 de xullo	Paul Ricard	Keke Rosberg	Keke Rosberg	Nelson Piquet	Brabham-BMW	Resultados
8	Gran Premio do Reino Unido	21 de xullo	Silverstone	Keke Rosberg	Alain Prost	Alain Prost	McLaren-TAG	Resultados
9	Gran Premio de Alemaña	4 de agosto	Nürburgring	Teo Fabi	Niki Lauda	Michele Alboreto	Ferrari	Resultados
10	Gran Premio de Austria	18 de agosto	Österreichring	Alain Prost	Alain Prost	Alain Prost	McLaren-TAG	Resultados
11	Gran Premio dos Países Baixos	25 de agosto	Zandvoort	Nelson Piquet	Alain Prost	Niki Lauda	McLaren-TAG	Resultado
12	Gran Premio de Italia	8 de setembro	Monza	Ayrton Senna	Nigel Mansell	Alain Prost	McLaren-TAG	Resultados
13	Gran Premio de Bélxica	15 de setembro	Spa-Francorchamps	Alain Prost	Alain Prost	Ayrton Senna	Lotus-Renault	Resultados
14	Gran Premio de Europa	6 de outubro	Circuíto de Brands Hatch	Ayrton Senna	Jacques Laffite	Nigel Mansell	Williams-Honda	Resultados
15	Gran Premio de Suráfrica	19 de outubro	Circuíto de Kyalami	Nigel Mansell	Keke Rosberg	Nigel Mansell	Williams-Honda	Resultados
16	Gran Premio de Australia	3 de novembro	Adelaida	Ayrton Senna	Keke Rosberg	Keke Rosberg	Williams-Honda	Resultados

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1985

Pos.	Piloto	BRA	POR	SMR	MON	CAN	DET	FRA	RU	ALE	AUT	HOL	ITA	BEL	EUR	RSA	AUS	Pts^[1]
1	Alain Prost	1	Ret	DSC	1	3	Ret	3	1	2	1	2	1	3	(4)	3	Ret	73 (76)
2	Michele Alboreto	2	2	Ret	2	1	3	Ret	2	1	3	4	13^†	Ret	Ret	Ret	Ret	53
3	Keke Rosberg	Ret	Ret	Ret	8	4	1	2	Ret	12^†	Ret	Ret	Ret	4	3	2	1	40
4	Ayrton Senna	Ret	1	7^†	Ret	16	Ret	Ret	10^†	Ret	2	3	3	1	2	Ret	Ret	38
5	Elio de Angelis	3	4	1	3	5	5	5	NC	Ret	5	5	6	Ret	5	Ret	DSC	33
6	Nigel Mansell	Ret	5	5	7	6	Ret	NTS	Ret	6	Ret	6	11^†	2	1	1	Ret	31
7	Stefan Johansson	7	8	6^†	Ret	2	2	4	Ret	9	4	Ret	5	Ret	Ret	4	5	26
8	Nelson Piquet	Ret	Ret	8^†	Ret	Ret	6	1	4	Ret	Ret	8	2	5	Ret	Ret	Ret	21
9	Jacques Laffite	6	Ret	Ret	6	8	12	Ret	3	3	Ret	Ret	Ret	11^†	Ret		2	16
10	Niki Lauda	Ret	Ret	4	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	5	Ret	1	Ret	NTS		Ret	Ret	14
11	Thierry Boutsen	11	Ret	2	9	9	7	9	Ret	4	8	Ret	9	10	6	6	Ret	11
12	Patrick Tambay	5	3	3	Ret	7	Ret	6	Ret	Ret	10^†	Ret	7	Ret	12		Ret	11
13	Marc Surer					15	8	8	6	Ret	6	10^†	4	8	13^†	Ret	Ret	5
14	Derek Warwick	10	7	10^†	5	Ret	Ret	7	5	Ret	Ret	Ret	Ret	6	Ret		Ret	5
15	Philippe Streiff												10	9	8	Ret	3	4
16	Stefan Bellof		6	Ret	DNQ	11	4	13	11	8	7^†	Ret						4
17	Ivan Capelli														Ret		4	3
=	René Arnoux	4																3
=	Andrea de Cesaris	Ret	Ret	Ret	4	14	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret						3
20	Gerhard Berger	Ret	Ret	Ret	Ret	13	11	Ret	8	7	Ret	9	Ret	7	10	5	6	3
—	Martin Brundle	8	Ret	9^†	10	12	Ret	Ret	7	10	NSC	7	8	13	Ret	7	Ret	0
—	Huub Rothengatter									Ret	9	NC	Ret	NC	NSC	Ret	7	0
—	John Watson														7			0
—	Pierluigi Martini	Ret	Ret	Ret	NSC	Ret	Ret	Ret	Ret	11^†	Ret	Ret	Ret	12	Ret	Ret	8	0
—	Riccardo Patrese	Ret	Ret	Ret	Ret	10	Ret	11	9	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	9	Ret	Ret	0
—	Eddie Cheever	Ret	Ret	Ret	Ret	17	9	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	11	Ret	Ret	0
—	Piercarlo Ghinzani	12	9	NC	NSC	Ret	Ret	15	Ret		NTS	Ret	NTS	Ret	Ret	Ret	Ret	0
—	Philippe Alliot	9	Ret	Ret	NSC	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret			0
—	Jonathan Palmer		Ret	Ret	11			Ret	Ret	Ret	Ret	Ret						0
—	Manfred Winkelhock	13	NC	Ret	NSC	Ret	Ret	12	Ret	Ret								0
—	Teo Fabi				Ret	Ret	Ret	14^†	Ret	Ret	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	Ret	0
—	François Hesnault	Ret	Ret	Ret	NSC					Ret								0
—	Alan Jones												Ret		Ret	NTS	Ret	0
—	Mauro Baldi	Ret	Ret	Ret														0
—	Christian Danner													Ret	Ret			0
—	Kenny Acheson										Ret	NSC	Ret					0
Pos	Piloto	BRA	POR	SMR	MON	CAN	DET	FRA	RU	ALE	AUT	HOL	ITA	BEL	EUR	RSA	AUS	Pts

Lenda
Cor	Resultado
Ouro	Gañador
Prata	2º posto
Bronce	3º posto
Verde	Remata nos puntos
Azul	Non remata nos puntos
Azul	Non se califica (NC)
Púrpura	Non remata (Ret)
Vermello	Non se califica (NSC)
Vermello	Non se precalifica (NSPC)
Negro	Descualificado (DSC)
Branco	Non tomou a saída (NTS)
Branco	Carreira cancelada (C)
Azul claro	Prácticas só (PS)
Azul claro	Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante)
En branco	Non participou nas prácticas (NPP)
	Excluído (EX)
	Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

Clasificación do Mundial de Construtores de 1985

McLaren gañou o Campionato Mundial de Construtores de 1985

Ferrari quedou 2º no Campionato Mundial de Construtores de 1985

Williams remaou 3º no Campionato Mundial de Construtores de 1985

Pos	Construtor	Coche nº	BRA	POR	SMR	MON	CAN	DET	FRA	RU	ALE	AUT	HOL	ITA	BEL	EUR	RSA	AUS	Pts
1	McLaren-TAG	1	Ret	Ret	4	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	5	Ret	1	Ret	NTS	7	Ret	Ret	90
1	McLaren-TAG	2	1	Ret	DSC	1	3	Ret	3	1	2	1	2	1	3	4	3	Ret	90
2	Ferrari	27	2	2	Ret	2	1	3	Ret	2	1	3	4	13	Ret	Ret	Ret	Ret	82
2	Ferrari	28	4	8	6	Ret	2	2	4	Ret	9	4	Ret	5	Ret	Ret	4	5	82
3	Williams-Honda	5	Ret	5	5	7	6	Ret	NTS	Ret	6	Ret	6	11	2	1	1	Ret	71
3	Williams-Honda	6	Ret	Ret	Ret	8	4	1	2	Ret	12	Ret	Ret	Ret	4	3	2	1	71
4	Lotus-Renault	11	3	4	1	3	5	5	5	NC	Ret	5	5	6	Ret	5	Ret	DSC	71
4	Lotus-Renault	12	Ret	1	7	Ret	16	Ret	Ret	10	Ret	2	3	3	1	2	Ret	Ret	71
5	Brabham-BMW	7	Ret	Ret	8	Ret	Ret	6	1	4	Ret	Ret	8	2	5	Ret	Ret	Ret	26
5	Brabham-BMW	8	Ret	Ret	Ret	NSC	15	8	8	6	Ret	6	10	4	8	13	Ret	Ret	26
6	Ligier-Renault	25	Ret	Ret	Ret	4	14	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	10	9	8		3	23
6	Ligier-Renault	26	6	Ret	Ret	6	8	12	Ret	3	3	Ret	Ret	Ret	11	Ret		2	23
7	Renault	14									Ret								16
		15	5	3	3	Ret	7	Ret	6	Ret	Ret	10	Ret	7	Ret	12		Ret
		16	10	7	10	5	Ret	Ret	7	5	Ret	Ret	Ret	Ret	6	Ret		Ret
8	Arrows-BMW	17	Ret	Ret	Ret	Ret	13	11	Ret	8	7	Ret	9	Ret	7	10	5	6	14
8	Arrows-BMW	18	11	Ret	2	9	9	7	9	Ret	4	8	Ret	9	10	6	6	Ret	14
9	Tyrrell-Ford	3	8	Ret	9	10	12	Ret											4
9	Tyrrell-Ford	4	7	6	Ret	NSC	11	4	13	11	10	NSC							4
10	Tyrrell-Renault	3							Ret	7	8	7	7	8	13	Ret	7	Ret	3
10	Tyrrell-Renault	4											Ret			Ret	Ret	4	3
—	Osella-Alfa Romeo	24	12	9	NC	NSC	Ret	Ret	15	Ret	Ret	9	NC	Ret	NC	NSC	Ret	7	0
—	Minardi-Motori Moderni	29			Ret	NSC	Ret	Ret	Ret	Ret	11	Ret	Ret	Ret	12	Ret	Ret	8	0
—	Alfa Romeo	22	Ret	Ret	Ret	Ret	10	Ret	11	9	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	9	Ret	Ret	0
—	Alfa Romeo	23	Ret	Ret	Ret	Ret	17	9	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	11	Ret	Ret	0
—	RAM-Hart	9	13	NC	Ret	NSC	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret			0
—	RAM-Hart	10	9	Ret	Ret	NSC	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	NSC	Ret	WD				0
—	Zakspeed	30		Ret	Ret	11			Ret	Ret	Ret	Ret	Ret		Ret	Ret			0
—	Toleman-Hart	19				Ret	Ret	Ret	14	Ret	Ret	Ret	Ret	12	Ret	Ret	Ret	Ret	0
—	Toleman-Hart	20										NTS	Ret	NTS	Ret	Ret	Ret	Ret	0
—	Minardi-Ford	29	Ret	Ret															0
—	Spirit-Hart	21	Ret	Ret	Ret														0
—	Lola-Hart	33												Ret		Ret	NTS	Ret	0
Pos	Construtor	Coche nº	BRA	POR	SMR	MON	CAN	DET	FRA	RU	ALE	AUT	HOL	ITA	BEL	EUR	RSA	AUS	Pts

Notas

↑ Só os 11 mellores resultados contan para o campionato de pilotos. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese corresponden ao total de puntos anotados.

Véxase tamén

Ligazóns externas

1985 Formula 1 review

[points-1] Só os 11 mellores resultados contan para o campionato de pilotos. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese corresponden ao total de puntos anotados.

[1]