Microscopio óptico

Un microscopio óptico é un microscopio baseado en lentes ópticas. Tamén se coñece como microscopio de luz, (que utiliza luz ou "fotóns") ou microscopio de campo claro.

O desenvolvemento deste apartado adoita asociarse cos traballos de Anton van Leeuwenhoek. Os microscopios de Leeuwenhoek constaban dunha única lente pequena e convexa, montada sobre unha placa, cun mecanismo para suxeitar o material que se ía examinar (a mostra ou espécime). Este uso dunha única lente convexa coñécese como microscopio sinxelo, resultando un aparello semellante á lupa, entre outros aparellos ópticos.

Historia ^[1]

1608 Zacharias Jansen construíu un microscopio con dúas lentes converxentes.
1611 Johannes Kepler suxeriu o xeito de fabricar un microscopio composto.
1665 Robert Hooke utilizou un microscopio composto para estudar cortes de cortiza e describir os pequenos poros en forma de celas ós que lle chamou "células", punto clave do seu libro Micrographia.
1674 Leeuwenhoek informou do seu descubrimento de protozoarios. Observou bacterias por primeira vez 9 anos despois.
1828 W. Nicol desenvolveu a microscopía con luz polarizada.
1838 Schleiden e Schwann propuxeron a teoría da célula e declaran que a célula nucleada é a unidade estrutural e funcional en plantas e animais.
1849 J. Quekett publicou un tratado práctico sobre o uso do microscopio.
1876 Abbe analizou os efectos da difracción na formación da imaxe no microscopio e amosou como perfeccionar o deseño.
1881 Retzius describe gran número de tecidos animais cun detalle non superado até o de agora por ningún outro microscopista de luz. Nas seguintes dúas décadas el, Cajal e outros histólogos desenvolven novos métodos de tinción e estabelecen os fundamentos da anatomía microscópica.
1882 Kock empregou lolorantes de anilina para tinguir microorganismos e identificou as bacterias causantes da tuberculose e o cólera. Nas dúas décadas seguintes, outros bacteriólogos, como Klebs e Pasteur, identificaron os axentes causantes doutras moitas doenzas examinando ao microscopio preparacións tinguidas.
1886 Carl Zeiss fabricou unhas lentes, seguindo as leis de Abbé, que permitiron ao microscopista resolver estruturas nos límites teóricos da luz visible.
1898 Golgi observou e describiu por primeira vez o orgánulo celular que leva o seu nome, o aparato de Golgi, impregnando as células con nitrato de prata.
1908 Köhler e Siedentopf desenvolveron o microscopio de fluorescencia.
1930 Levedeff diseña e constrúe o primeiro microscopio de contrasete interferencial.
1932 Zernicke inventa o microscopio de contraste de fases. Os microscopios de contraste interferencial e de fase permiten por primeira vez a observación en detalle de células vivas non tinguidas.
1937 Ernst Ruska e Max Knoll, físicos alemáns, constrúen o primeiro microscópio electrónico.
1941 Coons emprega anticorpos acoplados a colorantes fluorescentes para detectar antíxenos celulares.
1952 Nomarski idea e patenta o sistema de contraste interferencial que leva o seu nome para o microscopio óptico.
1981 Allen e Inoué prefeccionan a microscopía óptica de contraste vídeo-amplificado.

Notas

↑ Alberts, Bruce (1992). Omega, ed. Biología molecular de la célula (en castelán). ISBN 84-282-0896-4.

Véxase tamén

Bibliografía

Locquin, Marcel; Maurice Langueron (1985) [1978]. Manual de microscopía [Manuel de microscopie] (en castelán). Barcelona: Labor. ISBN 84-335-0024-4. |data-acceso= require |url= (Axuda)

Alberts, Bruce; Bray D., Lewis J., Raff M., Roberts K. e Watson J.D. (1992) [1989]. Biología molecular de la célula (en castelán) (2ª ed.). Barcelona: Omega. ISBN 84-282-0896-4. |data-acceso= require |url= (Axuda)

Paniagua, Ricardo; Manuel Nistal, Sesma, M.P., Álvarez-Uría, M., Anadón, R., Fraile, B., Sáez, F.J. (2002). Citología e histología vegetal y animal (en castelán) (3ª ed.). Madrid: McGraw-Hill - Interamerecana de España. ISBN 84-481-9984-7. |data-acceso= require |url= (Axuda)

Outros artigos

[1] Alberts, Bruce (1992). Omega, ed. Biología molecular de la célula (en castelán). ISBN 84-282-0896-4.

[1]