Edukira joan

Antonio Salieri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Antonio Salieri

court chapel master (en) Itzuli

1788 -
Bizitza
JaiotzaLegnago1750eko abuztuaren 18a
Herrialdea Veneziako Errepublika
 Austriar Inperioa
HeriotzaViena1825eko maiatzaren 7a (74 urte)
Hobiratze lekuaVienna Central Cemetery (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: istripu zerebrobaskularra
Familia
Ezkontidea(k)Therese Helferstorfer (en) Itzuli
Haurrideak
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Irakaslea(k)Francesco Salieri (en) Itzuli
Giuseppe Simoni (en) Itzuli
Florian Leopold Gassmann (en) Itzuli
Giovanni Battista Pescetti (en) Itzuli
Giuseppe Tartini
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmusikagilea, orkestra zuzendaria, musikologoa eta musika-irakaslea
Enplegatzailea(k)University of Music and Performing Arts Vienna (en) Itzuli
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaLudlamshöhle (en) Itzuli
Musika instrumentuaorganoa

IMDB: nm0758283 Spotify: 4zAMiCvE5KTXuTHxi56cPE Musicbrainz: bb5329a8-8995-4f30-9f25-f7e7ce7b0183 Discogs: 989105 IMSLP: Category:Salieri,_Antonio Find a Grave: 1387 Edit the value on Wikidata

Antonio Salieri (Legnano, 1750eko abuztuaren 18a - Viena, 1825eko maiatzaren 7a) italiar musikagile, orkestra-zuzendaria eta irakaslea izan zen. 1774an, Vienako gorteko musikagile izendatu zuen Jose II.a enperadoreak. 1788-1824 urte-bitartean, gorteko kapera-maisua izan zen. Operak idatzi zituen batik bat, Austrian, Frantzian eta Italian aurkeztu zituenak. 1804tik aurrera operak idazteari utzi zion, eta eliza-musika lantzen hasi zen. Salierik ikasle ugari izan zuen, Beethoven, Liszt eta Schubert, besteak beste, eta Joseph Haydnen adiskide izan zen. Mozarten arerioa izan zen Vienako gortean, eta hura pozoitu izanaz ere salatu zuten, arrazoirik gabe ordea. Berrogei bat opera idatzi zituen alemanez eta italieraz. Opera aipagarrienak: Les Danaïdes (1784); La grotta di Trofanio (1785); Tratare (1787). Operez gainera, oratorioak, kantatak, mezak, sinfoniak, kontzertuak, ganbera-musika eta klaberako sonatak idatzi zituen, besteak beste.

  • La vestale (1768, Viena)
  • Le donne letterate (commedia per musica, (1770, Viena)
  • L'amore innocente, (1770, Viena)
  • Don Chisciotte alle nozze di Gamace, (1771, Viena)
  • La moda, ossia I scompigli domestici (1771, Viena)
  • Armida, (1771, Viena)
  • La fiera di Venezia, (1772, Viena)
  • Il barone di Rocca Antica, (1772, Viena)
  • La secchia rapita, (1772, Viena)
  • La locandiera, (1774, Viena)
  • La calamita de' cuori, (1774, Viena)
  • La finta scema (commedia per musica, (1775, Viena)
  • Daliso e Delmita, (1776, Viena)
  • L'Europa riconosciuta, (1778, Milan)
  • La escuela de los celosos, (1779, Venezia)
  • La partenza inaspettata, (1779, Erroma)
  • Il talismano, (1779, Milan)
  • La dama pastorella, (1780, Erroma)
  • Der Rauchfangkehrer, oder Die unentbehrlichen Verräther ihrer Herrschaften aus Eigennutz, (1781, Viena)
  • Semiramide, (1782, Munich)
  • Les Danaïdes, (1784, Paris)
  • Il ricco d'un giorno, (1784, Viena)
  • La grotta di Trofonio, (1785, Viena)
  • Prima la musica e poi le parole, (1786, Viena)
  • Les Horaces (1786, Versailles)
  • Tarare, (1787, Paris)
  • Axur re d'Ormus, (1788, Viena)
  • Cublai gran kan de' Tartari, (1788, ez zen antzeztu)
  • Il pastor fido, (1789, Viena)
  • La cifra, (1789, Viena)
  • Catalina,(1792, ez zen antzeztu)
  • Il mondo alla rovescia, (1795, Viena)
  • Eraclito e Democrito (1795, Viena)
  • Palmira regina di Persia, (1795, Viena)
  • Il moro, (1795, Viena)
  • Falstaff ossia Le tre burle, (1799, Viena)
  • Cesare in Farmacusa, (1800, Viena)
  • L'Angiolina, ossia Il matrimonio per sussurro (1800, Viena)
  • Annibale in Capua, (1801, Trieste)
  • La bella selvaggia (1802, ez zen antzeztu)
  • Die Neger, (1804, Viena)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]