|
Het verhaal begint met Arthurpoester die met zijn vader, stiefmoeder en stiefzusjes in een huisje van snoepgoed woont. Op een kwade dag moet zijn vader op dienstreis en is hij alleen met zijn boze stiefmoeder en nog bozere stiefzusjes. De stiefwijven doen niets anders dan het leven van de Arthurpoester zuur maken. Hij moet dweilen, schrobben, afwassen, en hun zweetvoeten masseren. Op een avond gaan de stiefwijven naar een gaaf housefeest waar Marianne Weber en Rex Gildo zingen. De arme Arthurpoester mag niet mee, en dat terwijl hij een hele grote fan is van Marianne Weber. Hij staat zachtjes te huilen als hij het ondergoed van de stiefwijven met pesticide staat te wassen. Lees meer...
|
Evert was een everzwijn.
Zijn vrienden noemden hem Bob.
Kareltje was een klein konijn.
Met pluizige oortjes op zijn kop.
Samen hadden ze altijd
heel erg veel plezier.
Maar op een dag toen ging het mis.
Toen gingen ze naar de rivier.
Evert besloot met Kareltje
om van de heuvel af te rollen.
En toen Evert naar beneden ging,
ging Kareltje hem achterna hollen.
Maar...
Hij keek niet uit.
Hij brak zijn snuit.
Zijn pootjes en zijn rug ook.
Lees meer...
|
Waarom een apart hoofdstuk over de kokosnoot zult u misschien vragen. Dat is uw goed recht. Dat wil echter niet zeggen, dat u ook recht heeft op een antwoord. Het is namelijk ons kookboek en wij maken uit wat er in komt te staan. Wat wij met Kokosnoten hebben is onze zaak. U kunt het daar mee eens zijn of niet, dat interesseert de redactie van dit kookboek geen zier. Als het u niet bevalt, dan koopt u maar een boek van die viezerik die overal met zijn vette worstvingers aan moet zitten, die Jaap Kotshekke. Kokosnoten zijn niet vies. Ze bezitten nog de maagdelijke blankheid van het paradijs, onder een ruwe bolster, waar minder verlichte geesten door misleid worden.
Lees meer...
|
