Kiek

! Opgelet ! Dit artikel bevat zóveel Vlaamse elementen, dat het voor een gemiddelde Nederlander niet meer te volgen is. Zijt gij in dit geval, waarde lezer, begeef u dan terstond en zonder dralen HERWAARTS, nu het nog kan...

“En for joe de seem!”
~ Urbanus van Anus tegen een Engels kiekske da' deed alsof da' z'em nie verstaan had.

Een kiek gekiekt tijdens een intiem moment... Pok!

Geachte naar kennis dorstende lezer, als gij hier terecht gekomen zijt omdat gij naar een kip op zoek waart, wees dan welkom. Want een kiek is gewoon interessanter.

Twee misverstanden voor de prijs van één

“Dus? Dus? Dus? Dus? Een kiek en is geen mus!”
~ Anonieme Vlaming over een kiek.

Neem even de tijd om bovenstaand citaat te overwegen.

En den tijd passeerdegede...

Jawel, daar zit een woord teveel in! Deze Oudvlaamse gewoonte om het woord "en" toe te voegen aan een negatie, naar analogie met het stilaan verdwijnende Franse "ne", heeft voor een groot misverstand gezorgd! Toen dit negatie-onderdeel uit het Nederlands verdween, maar de zegswijze onveranderd in gebruik bleef, dacht de gemiddelde sterveling dat die pluimige eierlegger een "kieken" was!

Meer noordelijk lag de kwestie anders: daar was op steelse wijze het woord "kip" binnengeslopen, of liever binnengesmokkeld in de XIXde eeuw door een haastige drukker die zijn tijd liever besteedde aan mooie boeken dan aan pluimveecatalogi. Niet alleen was het woord een kwart korter, het meervoud werd nóg korter (zie verder). Om de teloorgang van het oorspronkelijke woord nog te versnellen, werd de taal besmet door de picturale activiteiten van ene Israël D. Kiek, wiens naam in de Noordelijke Laaglanden voorgoed verbonden werd met een foto-afdruk.

Het woord

Het woord "kiek" heeft één, en slechts één meervoud, en dat is "kiekeren". Het is een zogenaamd "dubbel meervoud", zoals "kinderen", "schoenen" en... "eieren". Over deze laatste later meer. Gelieve dan ook iedereen die het waagt om niet alleen het woord "kieken" te gebruiken, maar dat ook te vermeerderen tot "kiekens", terstond terecht te stellen wijzen. Oncyclopedia staat achter u. Onderschat deze bron van wijsheid niet.

Het dier zelf

Toepassing van periodieke pluimen.

Het heeft pluimen (witte, bruine, zwarte, paarse en grijze) en legt eieren. Op de typische seizoensgebonden paarse pluimen na zoudt gij dat van elke vogel kunnen zeggen. Maar hebt gij al eens een merel of een lijster horen kakelen? Neen, dat hebt gij niet. Geen enkel bepluimd wezen kan zo verleidelijk "Pok!" zeggen, tenzij misschien een Braziliaanse samba-danseres.

Stokslapen

Een kiek slaapt op een stok. Een horizontale, maar toch een stok. Doe het haar maar na! Zij valt daar nooit af: vraag maar na bij kiekerenfokkers die zich een ongeluk werken om in hun slaap overleden kiekeren van hun stok te verwijderen. Deze vakmensen vinden het beneden hun eer om de kiekeren vlak boven de stok af te zagen, en peuteren ze langzaam maar zeker los, om ze dan ten grave te dragen.

Wormhypnose

Gij kunt een ""kiek" maïs en andere voedzame vruchten des velds aanbieden, gij moet dat zelfs doen, maar zij zal altijd de worm verkiezen. In tegenstelling tot de merel (hij weer) en de lijster (zij ook) loopt de kiek de worm niet eindeloos achterna. Neen, zij hypnotiseert het skelet- en weerloze dier zodra het één millimeter boven de grond uitkomt. Eénmaal het beest verlamd door de hypnotiserende blik, pakt zij voorzichtig met haar bek het uitstekende wormeinde beet, en begint zéér langzaam en geduldig de worm uit de aarde te trekken. Hebt gij dit ooit geprobeerd, lezer? Hoe lang was het stuk worm dat gij overhieldt? Aha! De kiek haalt de worm er helemaal uit, en slokt hem dan vliegensvlug naar binnen. Pas op dát ogenblik vertoont zij weer die typische kiekerenblik met dat mengsel van goedmoedigheid en nieuwsgierigheid. Op naar de volgende worm. Pok.

Rassen

Nee, dit is geen Engels kiekske, maar een Amerikaanse haan!

Ik weet niet, waarde lezer, hoveel merelrassen of lijsterrassen gij kent, maar van kiekeren bestaan er veel. Meestal gaat het om subtiele fluctuaties in de pluimagie, maar de Oncyclopedia Neerlandica onderscheidt ook de volgende rassen:

Engels kiekske

Een exotisch ras is het zogenaamd "Engels kiekske". Deze decoratieve miniatuurversie van de kiek biedt weinig voeding, maar is een uitstekend middel om de buren te pesten. Deze dieren zijn namelijk met geen kilometers kiekerendraad binnen te houden, en zijn voorzien van een bijzonder slecht karakter. Buurman roept hen dan iets toe in de zin van "Stomme kiek!", wat totaal geen effect heeft, omdat deze dieren

• Engelstalig zijn
• alleen als kiekske kunnen bestempeld worden, en nooit als kiek.

Weet buurman veel.

Dwaze kiek

Ook een dwaze kiek lacht soms groen.

Echte vrouw.

Sommige kiekeren hebben het uiterlijk van een mensachtige, maar met behoud van de oorspronkelijke herseninhoud. Zij kakelen, maar leggen helaas geen eieren, en lijken allen bijzonder goed op vrouwen. Deze variëteit wordt dwaze kiek genoemd, en bij de beroemdste horen ontegensprekelijk

• Paris Hilton
• Britney Spears
• Koda Kumi
• De leden van One Direction

Uiteraard worden zij door échte vrouwen met de grootste verachting bejegend. Ketters verkiezen de uitdrukking "Kip zonder kop", maar gij weet nu beter.

Kieken!

Neen, kennisdorstige, dit is geen écht ras. Maar als een naslagwerk zich al geen scherts meer mag veroorloven, waar gaan we dan naartoe? Naar de het voetbal! Want in Vlaanderen wordt voetbaleske terreur gezaaid door F.C. De Kampioenen, en één der spelers, die eigenlijk "Marrekske" heet, wordt voornamelijk met "Kieken!" aangesproken. Wel, hij behoort eigenlijk wél tot een apart ras.

Kiekeren en filosofie

De klassieke Griekse filosofen zijn altijd gefascineerd geweest door de kiek. In hun vrije ogenblikken braken zij de schelp van een ei en zich het hoofd over de herkomst van dat ei. Niet dat zij het product wilden traceren tot aan de bijhorende kiekerenkont, neen, zij dachten verder. Want dit ei kwam van een kiek. Die zélf uit een ei kwam. Dat ook van een kiek kwam... Zij geraakten er niet uit, en het ei smaakte niet meer.

Een vals probleem?

Het merkwaardige aan dit zogenaamde probleem is, dat zij zich die vraag alleen bij kiekeren stelden. Niemand heeft ooit zitten filosoferen over "de merel en het ei", of "de lijster en het ei". Noch over "de dinosaurus en het ei". Neen, het moest een kiek wezen. Dat nu, waarde lezer, was hoogst verdacht. Er is wel eens geopperd dat deze filosofen gewoon te lui waren om verder dan het ei op hun bord te kijken, maar dat is wat overdreven. Neen, de ware toedracht was anders.

Grieken en handel

Grieken zijn altijd een volk van handelaars geweest. Onovertroffen daarin waren zij, zijn zij, en zullen zij zijn. Welnu, het was een plaatselijke kiekerenfokker, een zekere Kóta Kotópoelo, die dit nepvraagstuk lanceerde, én onderhield, om zijn verkoop van kiekeren én eieren te stimuleren. En daarin slaagde hij! Tot eeuwen na zijn dood hebben denkers mét en denkers zónder hersenen zich te pletter gediscussiëerd over deze kwestie. De Kotópoelos varen er nog altijd wél bij, en zullen waarschijnlijk binnenkort overgaan tot het vandaliseren van deze pagina.

Het begin

Deze denkers kónden gewoon de échte oplossing niet achterhalen, omdat de Schepper zich pas in 2005 ná Jezus zou openbaren. Anders zouden zij geweten hebben dat de eerste kiek gecreëerd werd op het ogenblik dat zij een ei ging leggen.