Zum Inhalt springen

A High Wind in Jamaica

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: A High Wind in Jamaica
Düütsch Titel: Sturm über Jamaika
Produkschoonsland: Grootbritannien
Johr vun’t Rutkamen: 1965
Läng: 103 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Spaansch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: Alexander Mackendrick
Dreihbook: Stanley Mann
Ronald Harwood
Dennis Cannan
Produkschoon: John Croyden för
20th Century Fox
Musik: Larry Adler
Kamera: Douglas Slocombe
Snitt: Derek York
Szenenbild: John Hoesli
John Howell
Kledaasch: John McCorry
Dorstellers

A High Wind in Jamaica (op plattdüütsch so veel as „Starken Wind in Jamaika“; dt. Titel: Sturm über Jamaika) is de Titel vun en britschen Piraten- un Aventüerfilm ut dat Johr 1965. Dat Dreihbook baseert op den gliek nöömten Roman vun den britschen Schriever Richard Hughes. Speelbaas vun den Film weer Alexander Mackendrick, de Hööftrullen hebbt Anthony Quinn un James Coburn speelt.

Dat engelsche Ehpoor Thornton leevt in Jamaika. As dat Eiland een Dag vun en gresigen Störm drapen warrt, will de Ehfro jemehr Kinner vun dor weghebben. Al so finnt se, dat se nich op dat ruge Eiland höört, man in en ordige engelsche School. Dat Poor beslutt also, de Kinner mit en Seilschipp torüch na England to schicken, wiel se sülvst in Jamaika blievt. Man, de Reis verlöpt nich so, as de Thorntons sik dat vörstellt hebbt. Na korte Tiet al, warrt dat Schipp vun Piraten opbröcht un utplünnert.

De Kinner seht den Twüschenfall aver mehr as en Afwesseln un Speel an. Se versteckt sik in’t Lager vun’t Piratenschipp, woneem se ut Versehen inslaten warrt. Eerst to laat warrt se opdeckt, un so mööt se an Boord blieven. För de Piraten bringt dat Lasten mit sik, de mit de Kinner natürlich nich torecht kamt. De Kaptein Chavez wennt sik mit de Tiet aver an jem un frünnt sik sogor ’n beten mit jem an – vör allen mit de lütten Emily. Man, de annern Piraten sünd bang, vunwegen dat Kinner op en Schipp blots Arger un Unglück bringt.

Chavez will de Kinner dorüm in Tampico an Land setten, woneem Rosa, de Besittersche vun en Horenhuus eerstmol för jem sorgen schall. De Naricht vun’n Kinnerroov hett sik aver ok al bit Tampico rümsnackt. Bito kummt dat to en gresigen Unfall, as een vun de Kinner ut en Finster fallt un doodblifft. Ofschoonst de Piraten dor keen Schuld an hebbt, mööt se sik nu ok noch dormit rümslahn, dat man jem en Moord anhangen künn. Se warrt ut de Stadt wegschickt. As kort later ok noch Emily besehrt warrt, fangt Chavez an, sik to ännern. He sorgt för de Deern und wiest, dat sien Levenswannel em Leed deit. Opletzt verseggt he de Mannschop, en hollännsch Hannelsschipp antogriepen. Staats dat Schipp uttoplünnern, will Chavez de Kinner översetten laten, vunwegen dat ha bang is, dat Emily anners nich överleevt.

Dormit is de Mannschop aver gor nich inverstahn un fangt en Meuteree an. Dorna griept se den Holländer an, un bringt den fangen Kaptein bi sik an Boord. Dat löst en wieteren Twüschenfall ut, de gresige Folgen hett: De bange Emily, de vun Fever plaagt warrt, is bang för den hollänschen Kaptein un stickt em doot. Kort dorna warrt dat Piratenschipp vun de britischen Marine stellt.

Torüch in England warrt de Kinner utfraagt, üm de Piraten bestrafen to künnen, man unvermodens vertellt de Kinner nix, wat jem belasten de. Liekers schall Emily vör’t Gericht utseggen. Dor warrt se utfraagt, wat dat mit den Moord an den Kapitein op sik harr. Se föhlt sik ünner Druck sett un mag natürlich nich togeven, dat se Schuld doran weer, un so antert se blots mit enkelte Saken ahn Tosamenhang. Ahn to wullen belast se Chavez dormit swoor, so dat de Piraten opletzt to’n Dood veroordeelt warrt. Chavez wiest sik dorophen meist froh över de gerechte Straaf.

Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat weer en spannenden Film, ofschoonst de Rullen vun de Kinner to flach anleggt weern[1]. De Spiegel schreev dorgegen vun en langwieligen Film, de dat Speel twüschen Kinner un Piraten slecht dramatiseern de[2].

  1. Kritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
  2. Kritik in »Der Spiegel«, Utgaav 24/1965 vun’n 9. Juni 1965; afropen an’n 3. Dezember 2011