Julia Timoshenko

Yulia Tymoshenko
Юлія Тимошенко
MP
Yulia Tymoshenko; Юлія Тимошенко MP
Kryeministre e Ukrainës
	Në detyrë; 18 dhjetor 2007 – 4 mars 2010
Paraprirë nga	Viktor Janukoviq
Pasuar nga	Oleksandr Turchynov (Acting)
Presidenti	Viktor Yushchenko
	Në detyrë; 24 janar 2005 – 8 shtator 2005;
Zv/kryeministre e Ukrainës për Energji dhe Miniera
	Në detyrë; 30 dhjetor 1999 – 19 janar 2001
Paraprirë nga	Aleksey Sheberstov (Energy)
Të dhëna vetjake
U lind më	Yulia Volodymyrivna Hrihyan; Gabim: Nevojitet datë e vlefshme lindjeje: viti, muaji, data; Dnipropetrovsk, Dnipropetrovsk Oblast, Ukrainian SSR, USSR
Partia politike	Hromada (1997–1999); Fatherland (from 1999)
Lidhjet e tjera; politike	Yulia Tymoshenko Bloc (2001–2012); Dictatorship Resistance Committee (2011–2014)
Bashkjetuesja/et	Oleksandr Tymoshenko (m. 1979)
Fëmijët	Eugenia
Arsimimi	National Mining University of Ukraine; Dnipropetrovsk National University; Kyiv National Economic University
Faqja në rrjet	Official website; Party website

Julia Volodimirivna Timoshenko (ukrainisht: Ю́лія Володи́мирівна Тимоше́нкоe , Stampa:IPA-uk; lindur Hrihyan, Грігян,^[2] 27 nëntor 1960) është një politikane ukrainase.

Ajo është liderja e Unionit Pan-Ukrainas "Atdheu". Ajo është për integrimin e Ukrainës në Bashkimin Evropian dhe fuqimisht kundërshton anëtarësimin e Ukrainës në Unionin Doganor Euroaziatik. Ajo mbështet anëtarësimin e Ukrainës në NATO.

Tymoshenko ishte bashkëdrejtuese e Revolucionit të Portokalltë dhe është gruaja e parë e zgjedhur kryeminstre e Ukrainës, pozitë që e mbajti nga 24 Januari deri më 8 shtator 2005, dhe prapë nga 18 dhjetori 2007 deri më 4 mars 2010. U rendit e treta nga revista Forbes në listën e grave më të fuqishme në botë në vitin 2005.

Ajo përfundoi e dyta në balotazh në zgjedhjet presidenciale ukrainase të vitit 2010 me 3.5 përqind pas, Viktor Janukoviq.

Pas zgjedhjeve presidenciale të vitit 2010, u ngrit një numër procedimesh penale ndaj saj. Në vitin 2011, ajo u fajësua për korrupsion dhe keqpërdorim të pushtetit, dhe u dënua me shtatë vjet burg. Nga shumica e qeverive perëndimore ky u konsiderua dënim politik. Ajo u lirua në vitin 2014, në ditët e fundit të revolucionit Euromaidan dhe pastaj u rehabilitua. Në zgjedhjet presidenciale të vitit 2014, ajo ka marrë 12.8% të votave, duke përfunduar e dyta pas fituesit Petro Poroshenko.

Shënime

References

^ Soviet Plant Source Book with a section on NUCLEAR ENERGY IN UKRAINE Arkivuar 11 dhjetor 2012 tek Library of Congress Web Archives, International Nuclear Safety Center (July 1997)
^ An orange revolution: a personal journey through Ukrainian history by Askold Krushelnycky, Harvill Secker, 2006,

[1] Soviet Plant Source Book with a section on NUCLEAR ENERGY IN UKRAINE Arkivuar 11 dhjetor 2012 tek Library of Congress Web Archives, International Nuclear Safety Center (July 1997)

[Grigyan-2] An orange revolution: a personal journey through Ukrainian history by Askold Krushelnycky, Harvill Secker, 2006,

[1]

[2]