Boris Tadiq
Boris Tadiq Борис Тадић | |
---|---|
Presidenti i 3-të i Serbisë | |
Në detyrë 11 korrik 2004 – 5 prill 2012 | |
Kryeministri | Vojislav Koshtunica Mirko Cvetkoviq |
Paraprirë nga | Predrag Markoviq (në detyrë) |
Pasuar nga | Slavica Gjukiq Dejanoviq (në detyrë) |
Ministër i Mbrojtjes së Serbisë dhe Malit të Zi | |
Në detyrë 17 mars 2003 – 16 prill 2004 | |
Presidenti | Svetozar Maroviq |
Paraprirë nga | Velimir Radojeviq |
Pasuar nga | Prvoslav Daviniq |
Ministër i Telekomunikacionit të Republikës Federale të Jugosllavisë | |
Në detyrë 4 nëntor 2000 – 7 mars 2003 | |
Presidenti | Vojislav Koshtunica |
Kryeministri | Zoran Žižić Dragisha Peshiq |
Paraprirë nga | Ivan Markoviq |
Pasuar nga | Zyra u shpërbë |
Të dhëna vetjake | |
U lind më | 15 janar 1958 Sarajevë, RS Bosnja dhe Hercegovina, RSF Jugosllavia |
Partia politike | SDS (2014–duke vazhduar) DS (1990–2014) |
Bashkëshortja/et | Veselinka Zastavnikoviq (m.1980; div.1996) Tatjana Rodiq (m.1997; div.2019) |
Fëmijët | Masha dhe Vanja |
Prindërs |
|
Shkollimi | Universiteti i Beogradit |
Nënshkrimi | |
Boris Tadiq (Serbisht: Борис Тадић; lindi më 15 janar 1958) është politikan serb i cili shërbeu si Presidenti i Serbisë nga viti 2004 deri më 2012.
Tadiq ishte anëtar i Partisë Demokratike që nga themelimi i saj në vitin 1990, dhe ka qenë president i tyre nga viti 2004 deri më 2012. Pas rënies së Millosheviqit, ai u emërua në qeveri si Ministri i Telekomunikacionit të Republikës Federale të Jugosllavisë dhe më vonë do të shërbejë si Ministri i parë i Mbrojtjes i Serbisë dhe Malit të Zi përpara se të zgjidhej si president në vitin 2004. Ai u rizgjodh për mandatin e tij të dytë në vitin 2008. Pas humbjes së tij në zgjedhjet presidenciale 2012 dhe vlerësimet e dobëta të partisë, ai dha dorëheqjen në nëntor 2012, për të marrë pozicionin e presidentit të nderit të partisë. Pas një ndarje me udhëheqjen e re në janar 2014, Tadiq u largua nga Partia Demokratike dhe formoi Partinë e tij të Re Demokratike (më vonë u riemërua party Social Demokrate) për zgjedhjet parlamentare të vitit 2014.
Gjatë presidencës së tij, BE ka hequr vizat për shtetasit serbë që udhëtojnë në vendet e zonës Shengen, qeveria serbe nënshkroi Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit (MSA) dhe mori një status të kandidatit të BE-së, si dhe Serbia ka përfunduar detyrimet ndaj Gjykatës Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë.[1] Ai u bë kreu i parë serb i shtetit ose kreu i qeverisë që vizitoi Memorialin e Gjenocidit të Srebrenicës dhe ai nisi një iniciativë që parlamenti serb të miratojë një rezolutë që dënon masakrën e Srebrenicës.[2] Periudha e një qeverie koalicioni të udhëhequr nga Partia Demokratike e Tadiqit u karakterizua nga sfidat e deklaratës së pavarësisë së Kosovës dhe krizës globale financiare, duke çuar në nivele të ulëta të rritjes ekonomike. Ai vlerësohet gjerësisht si një udhëheqës pro-perëndimor, i cili gjithashtu favorizon marrëdhëniet e ekuilibruara me Rusinë, Shtetet e Bashkuara dhe BE-në.
Ai u diplomua në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Beogradit me një diplomë në psikologji, konkretisht psikologji sociale në departamentin e psikologjisë klinike.
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Oko izbora 18 (PDF) (në anglisht). CeSID. 2012. fq. 11–12.
- ^ Bojana Barlovac (12 janar 2010). "Serbia Split on Srebrenica Declaration" (në anglisht). Balkan Insight.