Solunsko Kraljevstvo
Solunska kraljevina ili Solunsko kraljevstvo je bila krstaška država koju su oni stvorili posle zauzimanja Carigrada 1204. godine, tokom IV krstaškog pohoda na prostoru nekadašnjeg Vizantijskog carstva, koja je de jure bila vazal Latinskog carstva stvorenog u Carigradu. Njen prvi kralj i osnivač bio je jedan od vođa IV krstaškog pohoda Bonifacije Monferatski (1204—1207), koji se kao najviđeniji od krstaša nadao tituli latinskog cara, ali je ona zahvaljujući Mletačkom preglasavanju pripala Balduinu Flandrijskom (1204—1205). Bonifacije je zatim zauzeo i prisvoji Solun sa okolinom, umesto poseda u Nikeji koji mu je predviđen, sa čime su se na kraju složile i ostale krstaške vođe čime je stvorena Solunska kraljevina koja se od samog nastanka našla u ratu sa susednim drugim bugarskim carstvom. Međutim, već 4. septembra1207.godine Bonifacije je poginuo u sukobu sa Kalojanom (1197—1207), a novi kralj postaje njegov tek rođeni sin Dimitrije (1207—1224, u egzilu 1224—1230) umesto koga počinju da vladaju lombardijski plemići na čelu sa Obertom II (regent 1207—1209) čiji je krajnji cilj bilo postavljanje za kralja Bonifacijevog starijeg sina Vilijema. Pored toga, oni su se sukobili i sa moćnim latinskim carem Henrikom (regent 1205—1206, car 1206 — 1216), koji ih suzbija 1209. godine i za novog regenta postavlja svog brata Justasa Flandrijskog (regent 1209—1216). Stalnim napadima Bugara priključili su se od 1210. godine i napadi epirskih despota, prvo Mihajla (1210—1214) koji nije postigao značajnijeg uspeha, a zatim i Teodora (despot 1214—1224, car 1224—1230) koji vremenom uspeva da zauzme veći deo kraljevine i svede je na Solun sa najbližom okolinom. Završni udar kraljevini Teodor je zadao u decembru 1224. godine kada je zauzeo Solun i uništio kraljevinu, a poslednji kralj Dimitrije spasao se bekstvom i nastavio je da nosi titulu solunskog kralja u egzilu.
Solunska kraljevina je de jure bila vazal Latinskog carstva. U njenom sklopu se kao njen vazal nalazilo tzv. atinsko vojvodstvo u čijem je stvaranju pomogao Bonifacije Monferatski.
- Bonifacije Monferatski (1204—1207)
- Dimitrije Monferatski (1207—1224)
- Oberto II od Bijandrata (regent 1207—1209)
- Justas Flandrijski (regent 1209—1216)
- ? (regent 1216—1224)
- Dimitrije Monferatski (1225—1230)
- Fridrih II (1230—1239)
- Bonifacije II Monferatski (1239—1253)
- Viljem VII Monferatski (1253—1284)
- Hju IV Burgundijski (1266—1271) (rivalski nosilac titule)
- Robert II Burgundijski (1273—1305) (rivalski nosilac titule do 1284)
- Hju V Burgundijski (1305—1313)
- Luj Burgundijski (1313—1316)
- Jud IV Burgundijski (1316–1320?)
- Posle 1320. godine više nema nosilaca titule solunskog kralja.