Dziga Vertov
| Dziga Vertov | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 2. januar 1896. Białystok, Carska Rusija |
| Smrt | 12. februar 1954. Moskva, Sovjetski savez |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | filmski redatelj |
| Znamenita djela | |
| |
| Inspiracija | |
Na
| |
Dziga Vertov pravim imenom Denis Abramovič Kaufman (2. januar 1896. (21. decembar 1895 ., po starom kalendaru[1]) Białystok - 12. februar 1954. Moskva[2]bio je sovjetski filmski redatelj, scenarist i snimatelj dokumentarnih filmova i teoretičar filma.
Kritičari britanskog magazina Sight&Sound u anketi provedenoj 2012. proglasili su njegov film Čovjek sa kamerom iz 1929., - 8 najboljim filmom svih vremena. [3]
Mladi Denis Abramovič Kaufman je studirao muziku na Konzervatoriju u rodnom Białystoku (danas u Poljskoj)) sve do 1915. kad se sa porodicom preselio u Moskvu pred nadirućim njemačkim trupama. Porodica se ubrzo preselila u Sankt Peterburg u kom je Denis počeo studirati psihijatriju, i pisati poeziju, satiru i naučnu fantastiku, tad se i prezvao u Dziga Vertov što na ukrajinskom znači vrtuljak. [1]
Od 1917. počinje raditi za moskovski Kinokomitet, na filmskim žurnalima i snimanju događaja iz Ruskog građanskog rata, tad je snimio filmove: Godišnjica revolucija (1919.), Bitka kod Caričina (1920.). Kao vrlo mlad postao je direktor sovjetskog komiteta za film, tih godina je objavio puno teorijskih tekstova, u kojima se okomio na teatralizam u filmu, istovremeno je osnovao i avangardnu grupu Kinoki (filmsko oko) i zajedno sa njima pokrenuo filmski žurnal Kino Pravda koji je izdavao tjedne vijesti od 1922. -1924. [1]
Predmet njegovih kasnijih filmova bio je sam život, koji je Vertov snimao koncentrirajući se na formu i tehniku. Vertov je tih godina počeo eksperimentirati sa usporenim snimanjem (slow motion), raznim kutovima snimanja, brzim izmjenama kadrova (velika uvećanja -smanjenja, radi usporedbe), montirao je kameru na lokomotive, motore i druga vozila, i tako snimljene kadrove, izmjenjivo sa statičnim kadrovima, da dobije na dramaturgiji filma. Iz tog vremena su filmovi; Iskorak, Sovjeta!, Jedna šestina svijeta, Jedanajesti, Čovjek sa kamerom - 1928., Entuzijazam (Simfonija Donbasa) - 1930. i Tri pjesme o Lenjinu - 1934. [1]
Pred kraj života Vertov je postao direktor Centralnog dokumentarnog filmskog studija Sovjetskog Saveza. [1]
Vertov je u filmskom svijetu poznat po svojoj teoriji Kino - oko, koja je polazila od teze da je kamera instrument nalik ljudskom oku, pa da ju je stoga najbolje koristiti za dokumentiranje događaja iz stvarnog života. On je izvršio velik uticaj na razvoj dokumentarnog i realističkog filma 20-tih godina prošlog stoljeća. Vertov je bio poznat kao jedan od pionira tog tad novog medija, on ga je pokušao osloboditi od starih utjecaja teatra i umjetne studijske inscenacije i stvoriti specifični filmski jezik. [1]
Vertov je utjecao na filmski pokret Cinéma vérité i francuske mlade redatelje, koji su 1960-ih osnovali Grupu Dziga Vertov (Groupe Dziga Vertov). [1]
- 1919. - Kino - Pravda
- 1919. - Godišnjica revolucije
- 1920. - Bitka kod Caričina
- 1922. - Historija Građanskog rata
- 1922. - Eserski proces
- 1924. - Sovjetske igračke
- 1924. - Kino oko
- 1925. - Kinopravda
- 1926. - Jedna šestina svijeta
- 1926. - Iskorak, Sovjeta!
- 1928. - Jedanajesti
- 1929. - Čovjek sa kamerom (serija od 5 filmova)
- 1930. - Entuzijazam (Simfonija Donbasa)
- 1934. - Tri pjesme o Lenjinu
- 1937. - U počest Sergeju Орджоникидзе
- 1937. - Колыбельная
- 1938. - Tri heroine
- 1942. - Kazahstan, za front!
- 1944. - U gorama Altaja
- 1954. - Novosti dana
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 „Dziga Vertov” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 20. 02. 2013.
- ↑ „Dziga Vertov” (engleski). IMDb. Pristupljeno 22. 02. 2013.)
- ↑ „Sight & Sound Revises Best-Films-Ever Lists”. studiodaily. 1. 08. 2012. Arhivirano iz originala na datum 2012-08-03. Pristupljeno 01. 08. 2013.
