Aulo Gabinije

Aulo Gabinije (Aulus Gabinius, ? - 48/47. pne.) bio je rimski vojskovođa i državnik iz vremena kasne Republike, poznat kao jedan od Pompejevih pristaša i suradnika.

Godine 67. pne. je služio kao plebejski tribun i na tom je mjestu dao prijedlog za Lex Gabinia, znameniti po njemu nazvani zakon kojim je Pompej dobio neočekivano široke ovlasti da vodi i okonča treći mitridatski rat. Gabinije je godine 61. pne. služio kao pretor, a godine 58. pne. je izabran za konzula, iako su suvremenici tvrdili da je to uspio uz pomoć podmićivanja. Za vrijeme mandata je uz pomoć Publije Klodija isposlovao Ciceronov egzil.

Nakon mandata je Gabinije poslan kao guverner u Siriju. Na toj je dužnosti, između ostalog, suzbio ustanke i doveo do nekih reformi u upravi Judeje]. Godine 55. pne. je po naredbi Pompeja, a bez ovlaštenja Senata, otišao u Egipat kako bi vratio svrgnutog kralja Ptolemeja XII] na prijestolje. Kampanja, u kojoj je kao jedan od njegovih oficira sudjelovao mladi Marko Antonije], završila je s uspjehom. Gabinije je potom ostavio dio svoje vojske kao trajni garnizon u Egiptu, s ciljem da čuva Ptolemeja. Te trupe, koje su po njemu dobile ime Gabiniani, kasnije su se odmetnule od Rima i prešle na stranu anti-rimski raspoloženih Egipćana.

Nakon što se vratio u Siriju, ugušio je novopodignute ustanke, a potom predao vlast novom guverneru Marku Liciniju Krasu. Pri povratku u Rim ga je čekalo suđenje zbog protuzakonito poduzete vojne akcije u Egiptu; iako ga je branio Ciceron, osuđen je za primanje mita od Ptolemeja te je otišao u egzil.

Po izbijanju građanskog rata je prešao u Cezarovu službu, iako nije aktivno sudjelovao u borbama protiv svog pokrovitelja. Nakon Pompejevog poraza kod Farsala, poslan je u Ilirik, gdje je bio napadan od Dalmata, a potom u Saloni opsjedan od pompejskog komandanta Marka Oktavija. Za vrijeme opsade je umro.

Prethodi: Gaius Julius Caesar i Marcus Calpurnius Bibulus

Konzul Rimske Republike zajedno sa Lucijem Kalpurnijem Pizonom Cezoninom 58. pne.

Slijedi: Publius Cornelius Lentulus Spinther i Quintus Caecilius Metellus Nepos Iunior