66. pne.
Godina 66. pne. bila je godina predjulijanskog rimskog kalendara. U rimskoj državi bila je poznata kao Godina konzulstva Lepida i Tula (ili, rjeđe, godina 688. Ab urbe condita). Oznaka 66. pne. za ovu godinu se koristila od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini postala glavna metoda u zapadnoj Evropi sa označavanje godina.
| Gregorijanski | 66. pne. |
| Olimpijada | 178:2.–178:3. |
| Ab urbe condita | 688. |
| Seleukidski | 246–247. |
| Islamski | 708–707. BH |
| Hebrejski | 3695–3696. |
| Bizantski | 5443–5444. |
| Koptski | -349–-348. |
| Iranski | -687–-686. BP |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | -9–-8. |
| • Shaka Samvat | N/D |
| • Kali Yuga | 3036–3037. |
| Kineski | 2571–2572. |
| Holocenski kalendar | 9935. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
- Rimskom Republikom upravljaju konzuli Manije Emilije Lepid i Lucije Volkacije Tul.
- Ciceron služi kao praetor na Siciliji.
- U Rimu donesen Lex Manilia, zakon kojim je prokonzul Pompej proglašen vrhovnim komandantom svih rimskih snaga na Istoku, s ovlašću da samostalno objavljuje rat i sklapa mirovne ugovore. Pompej odmah koristi odredbe zakona kako bi Luciju Lukulu oduzeo komandu nad vojskom i natjerao ga da se u Rim vrati kao privatni građanin.
- Treći mitridatski rat: Bitka na Liku u kojoj Pompej nanosi posljednji veliki poraz pontskom kralju Mitridatu Velikom, tjerajući ga da još jednom potraži utočište izvan svog kraljevstva.
- Treći mitridatski rat: Armenski kralj Tigran Veliki se predaje Pompeju, koji s njime sklapa mirovni sporazum po kome Tigran plaća 6000 talanata odštete, Rimu predaje sve teritorije osvojene u doba mitridatskih ratova, a zauzvrat je proglašen "prijateljem rimskog naroda" i ostavljen da vlada svojim nekadašnjim kraljevstvom kao rimskom tampon-zonom.
- Aristobul II postaje kralj i vrhovni svećenik Judeje (do 63. pne.).
- Gaj Antonije izabran za rimskog pretora.
- Rimski političari Autronije i Sula Mlađi izabrani za konzule za sljedeću godinu, ali su prije dolaska na dužnost optuženi za korupciju od strane Lucija Aurelija Kote i Lucija Manlija Torkvata. Na suđenju su proglašeni krivim, a njihovi optužitelji preuzimaju konzulske funkcije. Autronije i Sula Mlađi uz pomoć Katiline pokušavaju ubiti legalno izabrane konzule, ali zavjera propada te su obojica osuđeni na progonstvo.
- Licinije Macer, rimski historičar iz škole analista