François Bayrou

François Bayrou

François Bayrou (Bordères, Pirenei atlàntici, 25 di maiu dû 1951) è n'omu pulìticu francisi.

Prufissuri di liceu

Figghiu d'agricultura e agriculturu puru iddu, maritatu e patri di sei figghi, doppu la làuria 'n lìttiri a Bordeaux e na spicializzazzioni 'n lìttiri cràssichi nzegna pi quarchi tempu ntôn liceu. E' auturi di nummarusi saggi littirari, tra cui na priggèvuli biografìa di Enricu IV.

Diputatu cattòlicu

Cattòlicu pratticanti, a l'èbbica di l'univirsità adirisci a lu Centre des démocrates sociaux (CDS), lu partitu dimucristianu eredi dû MRP ca fà parti di l'Unioni pi la Dimucrazzìa Francisa (UDF). Cunzigghieri pruvinciali dû 1982, è diputatu a l'Assimbrea Nazziunali dû 1986. Rieliggutu ntô 1988, 1993, 1997 e 2002, ma a càusa dâ liggi supra la ncumpatibbilitati hà lassatu l'Assemblée Nationale ntê pirìudi nta cui hà statu ministru (1993 - 1997) o diputatu europeu (1999 - 2002).

Prisidenti dî CDS e di l'UDF

Dû 1994 è prisidenti dû CDS, partitu ca ntô 1995 si funna cu li sucialdimicràtici custituennu Force Démocrate (FD). Ntô 1998 è eliggiutu prisidenti di l'UDF, addivintannu lu capufila dî furmazzioni pulìtichi libbirali e di chiddi cintristi.

Ministru di l'aducazzioni nazziunali

È ministru di l'aducazzioni nazziunali ntô cuvernu di Édouard Balladur (1993 - 1995). Ministru di l'aducazzioni nazziunali, dû nzignamentu supiriuri, dâ ricerca scintìfica e dâ furmazzioni prufissiunali ntô cuvernu di Alain Juppé (1995 - 1997, nta nu rimpastu ntô nuvèmmiru di 1995 lassa la furmazzioni prufissiunali).

L'Europa

Vici prisidenti di l'Internazziunali Dimucràtica Cristiana (IDC). Doppu aviri adiritu nizziarmenti a lu Partitu Pupulari Europeu (di cui hà statu viciprisidenti), ntô 2004 hà funnatu, nzèmmula a lu partitu talianu di Margherita, lu Partitu Dimucràticu Europeu, di cui è attuarmenti co-prisidenti nzèmmula a Francesco Rutelli.

Cantidatu ê prisidinziali dû 2002

È cantidatu a l'elezzioni prisidinziali di l'aprili di 2002, ottinennu lu 6,84% di li cunzenzi e arrivannu quartu doppu a Jacques Chirac, Le Pen e Jospin. A lu secunnu turnu ca vidi 'n badduttaggiu Chirac e Le Pen, Bayrou susteni apertamenti lu primu, quannu li leader di tutti li partiti dimucràtici dicìdinu di fari frunti cumuni contra lu cantidatu di l'estrema dritta addumannannu a li sò elettura di vutari pi lu prisidenti dâ Ripùbblica niscenti.

Prisidenti dâ nova UDF

Sùbbutu doppu la rielezzioni plibbiscitaria di Jacques Chirac Bayrou pigghia li distanzi dû capu dû Statu oppunènnusi â fusioni tra l'UDF e l'RPR ca duna vita a l'Unioni p'un Movimentu Pupulari. E d'accussì, doppu l'elezzioni liggislativi dû giugnu dû 2002, nzèmmula a trenta diputati rifiuta d'adiriri â nova furmazzioni e custituisci la nova UDF. A l'elezzioni riggiunali e a chiddi europei dû 2004, l'UDF rifunnata cunquista lu 12% dî voti, riavvicinànnusi ê pircintuali ragghiunti dâ vecchia UDF prima dû sciugghimentu ntô 2002.

Doppu li cungressi dû 2005 e dû 2006, l'UDF adotta na lìnia pulìtica di centru autònuma sia di l'UMP a lu guvernu, sia dû Parti socialiste (Ps). Ntô cursu dû 2006, l'UDF vota na muzzioni di sfiducia contra lu cuvernu di Dominique de Villepin.

Cantitatu ê prisidinziali dû 2007

Bayrou, cunfirmannu 'n parti li sunnaggi dâ viggilia, putissi èssiri l'agugghia dâ vilanza tra lu prisidenti di l'UMP Nicolas Sarkozy e la sucialista Ségolène Royal, vincitura dû primu turnu dî prisidinziali dû 22 d'aprili dû 2007 e cuncurrenti a lu badduttaggiu dû 6 di maiu.

Avennu arrivatu terzu e quinni esclusu dû badduttaggiu, una sò dichiarazzioni di votu putissi èssiri ditirminanti a fari privàliri unu dî dui cantitati, puru siddu Sarkozy, cû sò 31,11% summatu a lu 12,67 dî duo cantitati di l'estrema dritta (Le Pen e de Villiers) parti di na pusizzioni di sicuru vantaggiu.

Secunnu li dati diffusi dû Ministeru di l'Internu francisi, lu pacchettu Bayrou ammunta a 6.750.006 voti, pari a lu 18,55%.

Lijami sterni

• Ministeru dî Interni francisi
• Francois Bayrou - Blog