Przejdź do zawartości

Zbigniew Ostrowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Ostrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1955
Braniewo

Zawód, zajęcie

dziennikarz radiowy, menedżer, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Turystyki” Brązowy Medal „Za Zasługi dla Policji”
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Wiktor Ostrowski (ur. 28 lipca 1955 w Braniewie) – polski dziennikarz radiowy, menedżer i polityk, w latach 2011–2014 wicewojewoda kujawsko-pomorski, od 2014 wicemarszałek w zarządzie województwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Gabrieli[1]. Jego przodkowie pochodzili z Kujaw, po II wojnie światowej jego rodzina osiedliła się na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Zbigniew Ostrowski mieszkał w Morągu, gdzie ukończył liceum[2]. Ukończył w 1978 studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym samym roku rozpoczął pracę jako dziennikarz radiowy w Polskim Radiu w Bydgoszczy (przemianowanym na Radio PiK). W 1979 objął kierownictwo redakcji Polskiego Radia w Toruniu, podjął współpracę z Programem III. W 1992 był współzałożycielem i następnie objął stanowisko redaktora naczelnego pierwszej regionalnej stacji komercyjnej – Radia Toruń. Rok później zakładał Radio GRA. W 1997 powrócił do mediów publicznych, był dziennikarzem w TVP3 Bydgoszcz, zaś w latach 2000–2006 kolejno pełnił funkcje wiceprezesa i prezesa Radia PiK. W 2007 powołany na zastępcę dyrektora Opery Nova w Bydgoszczy. W 2008 został przewodniczącym rady programowej Radia PiK.

Jest autorem książek reporterskich: Diogenes z Tadzina (KAW, 1984) i Nasi w kraju Kilimandżaro (KAW, 1988)[3]. Jest także autorem około 200 reportaży i słuchowisk radiowych, twórcą lub współtwórcą programów telewizyjnych, publicystą prasowym. Prowadził wykłady na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy i w Kujawsko-Pomorskiej Szkole Wyższej.

W wyborach w 2010 bez powodzenia kandydował z listy Platformy Obywatelskiej do sejmiku kujawsko-pomorskiego[4]. 1 lutego 2011 został powołany na urząd wicewojewody kujawsko-pomorskiego[5]. 1 grudnia 2014 radni sejmiku V kadencji powołali go na stanowisko wicemarszałka w nowym zarządzie województwa[6]. W 2018 uzyskał mandat radnego województwa na okres VI kadencji[7], po czym ponownie został wybrany na wicemarszałka[8]. W 2024 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach do sejmiku, zdobywając 21 099 głosów[9]. W maju tego samego roku sejmik wybrał go na stanowisko wicemarszałka w zarządzie województwa VII kadencji[10]. W tymże miesiącu został też prezesem Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty (żona Barbara), ma czworo dzieci: Katarzynę, Jakuba, Mateusza i Helenę.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2005)[12], odznaką honorową „Za Zasługi dla Turystyki” (2009), Medalem za Zasługi dla Policji (2015)[13] oraz Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2022)[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2019-02-07].
  2. ↑ Marcin Kowalski, O reporterze, który dostał propozycję. Sylwetka wicemarszałka [online], wyborcza.pl, 5 grudnia 2014 [dostęp 2024-05-22].
  3. ↑ Zbigniew Ostrowski, studia.biz.pl [zarchiwizowane 2016-08-07].
  4. ↑ Wybory samorządowe 2010 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2010-12-16].
  5. ↑ Ewa Mes wojewodą kujawsko-pomorskim, a Zbigniew Ostrowski wicewojewodą!, pomorska.pl, 14 grudnia 2010 [zarchiwizowane 2014-07-14].
  6. ↑ Piotr Całbecki marszałkiem województwa kujawsko-pomorskiego. Ostrowski i Kurzawa wicemarszałkami!, pomorska.pl, 1 grudnia 2014 [zarchiwizowane 2015-05-14].
  7. ↑ Wyniki wyborów samorządowych 2018 do sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego. Kto został radnym sejmiku? [online], nowosci.com.pl, 23 października 2018 [dostęp 2018-10-23].
  8. ↑ Wybrano marszałka województwa kujawsko-pomorskiego [online], interia.pl, 19 listopada 2018 [dostęp 2018-11-19].
  9. ↑ Wybory samorządowe 2024 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-05-21].
  10. ↑ Olga Taraszka, Znamy skład zarządu województwa. Piotr Całbecki ponownie marszałkiem [online], tvp.pl, 9 maja 2024 [dostęp 2024-05-09].
  11. ↑ Martyna Sobecka, Zbigniew Ostrowski stanął na czele TMMB. Zastąpi wieloletniego prezesa Jerzego Derendę [online], tvp.pl, 27 maja 2024 [dostęp 2024-05-27].
  12. ↑ M.P. z 2005 r. nr 56, poz. 762
  13. ↑ Nominacje i odznaczenia, bydgoszcz.uw.gov.pl, 12 listopada 2011 [zarchiwizowane 2016-08-17].
  14. ↑ Odznaczenia dla zasłużonych z okazji 41. rocznicy Bydgoskiego Marca, prezydent.pl, 19 marca 2022 [zarchiwizowane 2022-03-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Ostrowski&oldid=74557722”