Zadie Smith

Zadie Smith
Data i miejsce urodzenia	25 października 1975 ; Londyn
Narodowość	brytyjska
Dziedzina sztuki	literatura
	Ważne dzieła
	Białe zęby; Łowca autografów; O pięknie; Londyn NW;
	Nagrody
	James Tait Black Memorial; The Guardian First Book Award Whitbread Prize; Whitbread Book Awards (pierwsza powieść); Commonwealth Writers First Book Prize; Betty Trask Award; Orange Prize for Fiction; Anisfield-Wolf Book Award;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Zadie Smith (ur. 25 października 1975 w Londynie) – brytyjska pisarka, autorka opowiadań i powieści. Ukończyła King's College w Cambridge, członkini The Royal Society of Literature (RSL).

Życiorys

Zadie Smith urodziła się jako Sadie Adeline Smith (zmieniła imię z Sadie na Zadie w wieku 14 lat) w północno-zachodniej części Londynu, w robotniczej dzielnicy Brentu. Jej matka, Yvonne Bailey, dorastała na Jamajce i wyemigrowała do Anglii w 1969. Dla jej ojca, Anglika Harveya Smitha, była drugą żoną. Smith ma przyrodnią siostrę i przyrodniego brata oraz dwóch młodszych braci. Jeden z nich, Ben Bailey Smith (ur. 1977), został aktorem, raperem oraz komikiem występującym na scenie pod pseudonimem Doc Brown^[1]. Jej rodzice rozwiedli się, gdy była nastolatką.

W dzieciństwie Smith uwielbiała stepowanie. Jako nastolatka zastanawiała się nad rozpoczęciem kariery aktorskiej w musicalu. W czasie studiów zarabiała na życie jako śpiewaczka jazzowa i chciała zostać dziennikarką, zanim skoncentrowała się na twórczości beletrystycznej.

Jej debiutancka powieść Białe zęby z 2000 zdobyła wiele nagród; jej nakład w Wielkiej Brytanii przekroczył milion egzemplarzy. W 2002 została zaadaptowana przez stacje Channel 4 na mini serial telewizyjny^[2].

Oprócz powieści pisze też opowiadania dla „The New Yorkera” i uczy kreatywnego pisania na New York University^[3].

W listopadzie 2016 została wyróżniona Nagrodą Literacką niemieckiego dziennika „Die Welt”^[4].

Życie prywatne

Zadie Smith jest żoną północnoirlandzkiego pisarza i poety Nicka Lairda, któremu zadedykowała swoją trzecią powieść O pięknie. Poznali się na studiach w Cambridge; ślub wzięli w 2004 roku. W 2009 urodziła im się córka Katherine (Kit), a w 2013 syn Harvey (Hal)^[5].

Wybrane publikacje

Powieści:

Białe zęby, 2002 (White Teeth, 2000, tłum. pol. Zbigniew Batko) – powieść zdobyła nagrody: nagrodą James Tait Black Memorial^[6], The Guardian First Book Award Whitbread Prize^[7], Whitbread Book Awards w kategorii Pierwsza Powieść^[8], Commonwealth Writers First Book Prize^[9], Betty Trask Award^[10], a następnie została zaadaptowana na mini serial telewizyjny
Łowca autografów, 2004 (The Autograph Man, 2002, tłum. pol. Zbigniew Batko)
O pięknie, 2006 (On Beauty, 2005, tłum. pol. Zbigniew Batko) – nominowana do Nagrody Bookera^[11], laureatka: Somerset Maugham Award^[12], Anisfield-Wolf Book Award^[13], Women’s Prize for Fiction^[14]
Londyn NW, 2014 (oryg. tytuł NW, 2012, tłum. pol. Jerzy Kozłowski), ISBN 978-83-240-3110-8
Swing Time, 2016^[3]
Oszustwo, tłum. pol. Justyn Hunia, 2024 ISBN 978-83-240-6842-5^[15]

Eseje:

Jak zmieniałam zdanie, 2010 (Changing My Mind: Occasional Essays, 2009)
Widzi mi się, 2018 (Feel Free: Essays, 2018)
Grand Union: Stories, 2019^[16]

Przypisy

↑ Doc Brown | United Agents [online], unitedagents.co.uk [dostęp 2016-12-27] .
↑ AidaA. Edemariam AidaA., Profile: Zadie Smith, „The Guardian”, 3 września 2005, ISSN 0261-3077 [dostęp 2021-03-23] (ang.).
↑ ^a ^b NataliaN. Szostak NataliaN., Zadie Smith i "Swing Time". O czym jest nowa powieść ulubionej pisarki świata? [online], wyborcza.pl, 15 listopada 2016 [dostęp 2016-11-28] .
↑ „Welt“-Literaturpreis 2016 für Zadie Smith. WeltN24 GmbH. [dostęp 2016-12-27]. (niem.).
↑ The world according to Zadie Smith [online], www.standard.co.uk, 28 czerwca 2013 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
↑ Winners of the James Tait Black Prize for Fiction. The University of Edinburgh. [dostęp 2020-05-15]. (ang.).
↑ Guardian First Book Award 2000. The Guardian. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
↑ Costa Book Awards Archive. Costa Book Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
↑ Zadie Smith wins Commonwealth regional prize. The Guardian, 2006-02-07. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
↑ Previous winners of the Betty Trask Prize and Awards. The Society of Authors Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
↑ The Man Booker Prize 2005 [online], The Booker Prizes [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-01] (ang.).
↑ Previous winners of the Somerset Maugham Awards [online], Society of Authors [dostęp 2020-06-06] (ang.).
↑ Winners by Year [online], Anisfield-Wolf Book Awards [dostęp 2020-06-06] (ang.).
↑ Previous Winners 2006 [online], Women’s Prize for Fiction [dostęp 2020-06-06] (ang.).
↑ Oszustwo. [dostęp 2024-08-31].
↑ Grand Union by Zadie Smith review – endlessly various short stories [online], the Guardian, 4 października 2019 [dostęp 2021-03-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

strona polskiego wydawcy Zadie Smith
Esej Mówiąc językami opublikowany w „Dzienniku” – o Baracku Obamie i doświadczeniu utraty języka dzieciństwa
Zadie Smith w katalogu Biblioteki Narodowej

[1] Doc Brown | United Agents [online], unitedagents.co.uk [dostęp 2016-12-27] .

[2] AidaA. Edemariam AidaA., Profile: Zadie Smith, „The Guardian”, 3 września 2005, ISSN 0261-3077 [dostęp 2021-03-23] (ang.).

[:0-3] NataliaN. Szostak NataliaN., Zadie Smith i "Swing Time". O czym jest nowa powieść ulubionej pisarki świata? [online], wyborcza.pl, 15 listopada 2016 [dostęp 2016-11-28] .

[4] „Welt“-Literaturpreis 2016 für Zadie Smith. WeltN24 GmbH. [dostęp 2016-12-27]. (niem.).

[5] The world according to Zadie Smith [online], www.standard.co.uk, 28 czerwca 2013 [dostęp 2021-03-22] (ang.).

[6] Winners of the James Tait Black Prize for Fiction. The University of Edinburgh. [dostęp 2020-05-15]. (ang.).

[7] Guardian First Book Award 2000. The Guardian. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).

[8] Costa Book Awards Archive. Costa Book Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).

[9] Zadie Smith wins Commonwealth regional prize. The Guardian, 2006-02-07. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).

[10] Previous winners of the Betty Trask Prize and Awards. The Society of Authors Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).

[11] The Man Booker Prize 2005 [online], The Booker Prizes [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-01] (ang.).

[12] Previous winners of the Somerset Maugham Awards [online], Society of Authors [dostęp 2020-06-06] (ang.).

[13] Winners by Year [online], Anisfield-Wolf Book Awards [dostęp 2020-06-06] (ang.).

[14] Previous Winners 2006 [online], Women’s Prize for Fiction [dostęp 2020-06-06] (ang.).

[15] Oszustwo. [dostęp 2024-08-31].

[16] Grand Union by Zadie Smith review – endlessly various short stories [online], the Guardian, 4 października 2019 [dostęp 2021-03-23] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]