Przejdź do zawartości

Zachyłka oszczepowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zachyłka oszczepowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

zachylnikowate

Rodzaj

zachyłka

Gatunek

zachyłka oszczepowata

Nazwa systematyczna
Phegopteris connectilis (Michx.) Watt
Canad. Naturalist Geol., n.s., 3(2): 159 (1867)[3]

Zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis (Michx.) Watt) – gatunek należący do rodziny zachylnikowatych. Występuje w strefie umiarkowanej i okołobiegunowej na półkuli północnej w Ameryce Północnej, Europie i Azji[3]. W Polsce jest częsty w górach, na pogórzu i wyżynach, rozproszony na zachodzie i północy, bardzo rzadki w Wielkopolsce i na Mazowszu[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Jest to roślina trwała o wysokości od 15 do 30 cm. Kłącze około 0,3 cm grubości. Liście w zarysie trójkątnie jajowate, podwójnie pierzaste, najniższa para odcinków 1 rzędu prawie zawsze skierowana w dół, nie większa od innych nad nią położonych, wierzchołkami zwróconymi ku przodowi. Brzeg blaszek oraz nerwy górnej i dolnej strony białawo owłosione. Główna oś liścia z wierzchu gęsto owłosiona, spodem pokryta brunatnymi włoskami. Zarodnie z kilku (1–3) włoskami[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w cienistych, świeżych lub wilgotnych lasach, zwykle na zboczach[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. a b c Phegopteris connectilis (Michx.) Watt. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-28].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 403, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. a b Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1973.