Tadeusz Dietrich

Tadeusz Dietrich
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1905 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1960 ; Uppsala
	Minister finansów
Okres	od 21 listopada 1952; do 28 lipca 1960
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Konstanty Dąbrowski
Następca	Jerzy Albrecht
	Minister handlu wewnętrznego
Okres	od 23 lutego 1949; do 21 listopada 1952
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Marian Minor
	Prezes Centralnego Urzędu Planowania
Okres	od 20 marca 1948; do 10 lutego 1949
Przynależność polityczna	Polska Partia Socjalistyczna (1948), Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (1948–1949)
Następca	likwidacja urzędu
	Odznaczenia

Grób Tadeusza Dietricha na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Tadeusz Barnaba Dietrich (ur. 14 czerwca 1905 w Łodzi, zm. 28 lipca 1960 w Uppsali w Szwecji) – polski ekonomista i polityk komunistyczny. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji, minister handlu wewnętrznego (1949–1952) oraz minister finansów (1952–1960).

Życiorys

Syn Bolesława i Heleny. Studiował na wydziale finansowo-ekonomicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi, następnie na wydziale prawno-ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, doktorat obronił na Uniwersytecie Toruńskim (doktoryzował się w naukach prawnych i ekonomicznych). Od 1925 pracował w administracji skarbowej w Poznaniu i Łodzi, w latach 1936–1939 pracował w Ministerstwie Skarbu. W trakcie wojny pracował w przedsiębiorstwach prywatnych, w 1945 w Izbie Skarbowej w Łodzi, w latach 1945–1946 dyrektor departamentu podatkowego w Ministerstwie Skarbu, następnie do 1948 jego podsekretarz stanu.

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1947 członek Rady Naczelnej PPS, a w latach 1948–1960 Komitetu Centralnego PZPR. Pełnił mandat poselski na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji z okręgu Prudnik^[1]. W latach 1948–1949 prezes Centralnego Urzędu Planowania, następnie do 1952 minister handlu wewnętrznego, a w latach 1952–1960 minister finansów.

Zaliczany do byłych członków PPS zbliżonych do „puławian” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych^[2]. Był stałym członkiem Komitetu Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej z Zagranicą.

Był żonaty z Marią Reginą z Dzienisiewiczów (1902–1999)^[3].

Zmarł 28 lipca 1960^[4]. Po przewiezieniu jego zwłok ze Szwecji został pochowany 1 sierpnia 1960 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[5] (kwatera A 27-Tuje-15)^[3].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (pośmiertnie, 1960)^[6]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1947)^[7]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (18 stycznia 1946)^[8]
Złoty Krzyż Zasługi^[9]
Order 9 września 1944 II stopnia (Bułgaria, 1948)^[10]

Przypisy

↑ Prudnicki minister, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 47 (261), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 19 listopada 1995, s. 13, ISSN 1231-904X .
↑ Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.
↑ ^a ^b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-05-05] .
↑ Zmarł Tadeusz Dietrich. „Nowiny”, s. 1, Nr 179 z 29 lipca 1960.
↑ Dziś pogrzeb Tadeusza Dietricha. „Nowiny”, s. 1, Nr 181 z 1 sierpnia 1960.
↑ Pośmiertne odznaczenie Sztandarem Pracy I klasy. „Nowiny”, s. 1, Nr 181 z 1 sierpnia 1960. „w uznaniu wybitnych zasług w działalności polityczno-społecznej oraz w pracy nad rozwojem gospodarki narodowej”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 114, poz. 727 „za wybitne zasługi położone w dziedzinie przebudowy systemu podatkowego”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 28, poz. 50 „w uznaniu wielkich zasług położonych w dziele zorganizowania przez urzędników Skarbowości polskiej”.
↑ Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-05-05] .
↑ Symbole braterskiej współpracy [w:] „Gazeta Robotnicza”, nr 149, 1 czerwca 1948, s. 2.

Bibliografia

Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991 : władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. Warszawa: PWN, 1991. ISBN 83-01-10386-8.
Informacje w BIP IPN.

[1] Prudnicki minister, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 47 (261), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 19 listopada 1995, s. 13, ISSN 1231-904X .

[2] Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.

[:0-3] Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-05-05] .

[4] Zmarł Tadeusz Dietrich. „Nowiny”, s. 1, Nr 179 z 29 lipca 1960.

[5] Dziś pogrzeb Tadeusza Dietricha. „Nowiny”, s. 1, Nr 181 z 1 sierpnia 1960.

[6] Pośmiertne odznaczenie Sztandarem Pracy I klasy. „Nowiny”, s. 1, Nr 181 z 1 sierpnia 1960. „w uznaniu wybitnych zasług w działalności polityczno-społecznej oraz w pracy nad rozwojem gospodarki narodowej”.

[7] M.P. z 1947 r. nr 114, poz. 727 „za wybitne zasługi położone w dziedzinie przebudowy systemu podatkowego”.

[8] M.P. z 1946 r. nr 28, poz. 50 „w uznaniu wielkich zasług położonych w dziele zorganizowania przez urzędników Skarbowości polskiej”.

[9] Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-05-05] .

[10] Symbole braterskiej współpracy [w:] „Gazeta Robotnicza”, nr 149, 1 czerwca 1948, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]