Tachikawa Ki-17

Tachikawa Ki-17
	; Tachikawa Ki-17
	Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Tachikawa Aircraft Company Limited
Typ	samolot szkolno-treningowy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji mieszanej
Załoga	2
	Historia
Data oblotu	lipiec 1935
Lata produkcji	1936–1944
Wycofanie ze służby	1945
Liczba egz.	560
	Dane techniczne
Napęd	silnik gwiazdowy Hitachi Ha-12
Moc	150 KM
	Wymiary
Rozpiętość	9,82 m
Długość	7,8 m
Wysokość	2,95 m
Powierzchnia nośna	26,02 m²
	Masa
Własna	618 kg
Startowa	900 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	170 k/h
Prędkość przelotowa	130 km/h
Pułap praktyczny	5300 m
Długotrwałość lotu	3,45 h
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Cesarska Armia Japonii
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tachikawa Ki-17 (Samolot Armii Wzór Szkolenia Podstawowego 95-3 Model A, 九五式三型練習機, Kyugoshiki san-gata renshuki, amerykańskie oznaczenie kodowe - Cedar) – japoński samolot szkolno-treningowy służący do szkolenia podstawowego. Samolot wszedł do służby Cesarskiej Armii Japońskiej w 1936 i służył do końca wojny.

Tło historyczne

W 1935 na zamówienie Armii powstał Tachikawa Ki-9, który w zamierzeniu miał być budowany w dwóch wersjach z różnymi silnikami i w zależności od wersji miał być przeznaczony do szkolenia podstawowego lub pośredniego^[1]. Wersja ze słabszym, 150-konnym silnikiem, okazała się jednak nieudana i w kwietniu 1935 Koku Hombo (ministerstwo ds. lotnictwa) wydało polecenie zaprojektowania nowego samolotu przeznaczonego do szkolenia podstawowego, który otrzymał oznaczenie Ki-17^[2]. Według specyfikacji Armii masa startowa samolotu miała wynosić nie więcej niż 1000 kg, obciążenie skrzydeł nie miało przekraczać 35 kg/m² i samolot miał wytrzymywać przeciążenia do 6 g (w porównaniu Ki-9 przeznaczony do szkolenia pośredniego musiał być w stanie wytrzymać 12 g)^[2]. Projektanci Tachikawy próbowali przekonać Koku Hombo do zwiększenia maksymalnie dopuszczalnego ładowania skrzydła, ale eksperci ministerstwa nie wyrazili na to zgody^[2]. Dwa pierwsze prototypy samolotu miały być gotowe już sierpniu 1935^[2].

Opis konstrukcji

Tachikawa Ki-17 był dwupłatowym, dwumiejscowym, jednosilnikowym samolotem szkolno-treningowym przeznaczonym do treningu podstawowego^[3]. Wewnętrzna konstrukcja kadłuba, powierzchni nośnych i sterowych była stalowa, kryta płótnem^[3]. Instruktor i uczeń siedzieli w otwartych kokpitach w układzie tandem (jeden za drugim)^[3]. Samolot miał podwozie klasyczne, stałe z płozą ogonową^[3].

Zewnętrznie samolot przypominał jego poprzednika, Ki-9, ale w porównaniu z nim jego górne i dolne skrzydła miały równą rozpiętość (Ki-9 miał mniejsze dolne skrzydło), przez co Ki-17 miał większą powierzchnię skrzydeł pomimo mniejszej rozpiętości^[2].

W pierwszej wersji samolot miał lotki na obydwu skrzydłach, ale w czasie oblatywania okazało się, że były one zbyt czułe i w wersji produkcyjnej samolot miał lotki już tylko na dolnym skrzydle^[4].

Napęd samolotów stanowił 7-cylindrowy, chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy typu Hitachi Ha-12 o mocy startowej 150 KM^[3].

Masa własna samolotu wynosiła 681 kg, a masa startowa zaledwie 900 kg^[3]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 9,82 m, długość samolotu wynosiła 7,8 m, a jego wysokość 2,95 m^[3].

Prędkość maksymalna Ki-17 wynosiła 170 km/h, a prędkość przelotowa 130 km/h. Samolot mógł wspiąć się na pułap 5300 m, w powietrzu mógł się utrzymywać do 3,45 godzin^[3].

Historia

Pierwszy z dwóch prototypów został ukończony w lipcu 1935 i został oblatany w tym miesiącu^[2]. Samoloty weszły do służby w 1936 i służyły do końca wojny^[5]. W latach 1936–44 wyprodukowano 560 egzemplarzy tego samolotu (łącznie z dwoma pierwszymi prototypami)^[5].

Przypisy

↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 246.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 248.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 250.
↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 248-249.
↑ ^a ^b René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 249.

Bibliografia

René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. Londyn: Putnam, 1979. ISBN 0-370-30251-6.

[Francillon246-1] René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 246.

[Francillon248-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 248.

[Francillon250-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 250.

[Francillon248-249-4] René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 248-249.

[Francillon249-5] René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 249.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Samoloty myśliwskie	Ki-10 Ki-27 Ki-43 Ki-44 Ki-45 Ki-61 Ki-64 Ki-84 Ki-93 Ki-100 Ki-102 Ki-109
Samoloty bombowe	Ki-21 Ki-30 Ki-32 Ki-48 Ki-49 Ki-51 Ki-66 Ki-67
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe	Ki-15 Ki-46 Ki-36 Ki-76 Ki-70
Samoloty transportowe	Ki-34 Ki-54 Ki-56 Ki-57 Ki-105 DC-2
Samoloty szkolno-treningowe	Ki-9 Ki-17 Ki-55
Samoloty kamikaze	Ki-115 Ki-167
Szybowce	Ku-1 Ku-2 Ku-3 Ku-4 Ku-5 Ku-6 Ku-7 Ku-8 Ku-9 Ku-10 Ku-11 Ku-12 Ku-13 Ku-14
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne	Ki-19 Ki-58 Ki-60 Ki-62/Ki-63 Ki-68 Ki-74 Ki-78 Ki-82 Ki-83 Ki-85 Ki-87 Ki-88 Ki-91 Ki-94-I Ki-94 II Ki-96 Ki-98 Ki-105 Ki-108 Ki-119 Ki-162 Ki-200 Ki-201 Ki-202 Ta-go Z
Inne	System oznaczeń samolotów Cesarskiej Armii Japońskiej Lista oznaczeń Kitai