Przejdź do zawartości

Tatjana Czernowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tatjana Czernowa
Ilustracja
Tatjana Czernowa na mistrzostwach świataDaegu (2011)
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1988
Krasnodar

Wzrost

189 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja

Tatjana Siergiejewna Czernowa (ros. Татьяна Сергеевна Чернова; ur. 29 stycznia 1988 w Krasnodarze) – rosyjska lekkoatletka specjalizująca się w wielobojach.

Na początku swojej międzynarodowej kariery zdobyła w 2005 mistrzostwo świata juniorek młodszych oraz w 2006 mistrzostwo świata juniorek. Podczas mistrzostw świata w Osace nie ukończyła rywalizacji w siedmioboju wycofując się z rywalizacji po czwartej konkurencji (biegu na 200 metrów). Zimą 2008 zajęła siódmą lokatę na halowych mistrzostwach świata. Rywalizację na igrzyskach olimpijskich w Pekinie Tatjana Czernowa ukończyła na czwartym miejscu, jednak kilka dni później okazało się, iż zdobywczyni drugiego miejsca Ukrainka Ludmyła Błonśka startowała korzystając z niedozwolonego dopingu i została zdyskwalifikowana. Wobec tego zdarzenia Rosjanka zdobyła brązowy medal. Rok po igrzyskach zajęła ósmą lokatę na mistrzostwach świata w Berlinie, a zimą 2010 zdobyła w Dosze brąz halowych mistrzostw świata. Tuż za podium – na czwartym miejscu – ukończyła w 2010 rywalizację podczas mistrzostw Europy. W 2011 zdobyła w Daegu złoty medal mistrzostw świata, lecz został jej on odebrany w związku w wykryciem niedozwolonych substancji w jej organizmie[1]. Rok później została brązową medalistką igrzysk olimpijskich w Londynie. W 2013 zdobyła złoto na uniwersjadzie w Kazaniu, jednak kontuzja uniemożliwiła jej występ na mistrzostwach świata w Moskwie[2].

Stawała na podium mistrzostw Rosji (także w skoku w dal).

Jest córką Ludmiły Czernowej, mistrzyni olimpijskiej z 1980 roku w biegu rozstawnym 4 x 400 metrów.

Rekordy życiowe: pięciobój (hala) – 4855 pkt. (3 lutego 2010, Penza); siedmiobój (stadion) – 6880 pkt. (30 sierpnia 2011, Daegu); skok w dal (stadion) – 6,82 (29 maja 2011, Götzis).

W 2017 roku została pozbawiona wszystkich medali od igrzysk olimpijskich w 2008 w Pekinie, gdyż w ponownych badaniach próbek wykryto w jej organizmie zakazany środek turinabol.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2005 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Maroko Marrakesz siedmiobój 1. miejsce 5875 pkt.
2006 Mistrzostwa świata juniorów Pekin siedmiobój 1. miejsce 6225 pkt.
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka siedmiobój DNF
2008 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Walencja pięciobój 7. miejsce 4543 pkt.
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin siedmiobój DSQ 6591 pkt.
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin siedmiobój DSQ 6288 pkt.
2010 Halowe mistrzostwa świata Katar Doha pięciobój DSQ 4762 pkt.
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona siedmiobój DSQ 6512 pkt.
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu siedmiobój DSQ[1] 6880 pkt.
2012 Halowe mistrzostwa świata Turcja Stambuł pięciobój DSQ 4725 pkt.
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn siedmiobój DSQ 6628 pkt.
2013 Uniwersjada Rosja Kazań siedmiobój DSQ 6623 pkt.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).
  2. MŚ: Jessica Ennis-Hill nie wystąpi w Moskwie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]