Przejdź do zawartości

Słuch absolutny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Słuch absolutny, słuch doskonały – umiejętność zapamiętywania wysokości dźwięków pozwalająca na rozpoznawanie ich bez odwoływania się do dźwięku wzorcowego[1][2].

Słuch absolutny bywa korzystny w zawodzie muzyka, zwłaszcza u grających na instrumentach smyczkowych oraz stroicieli fortepianów[2]. Badania przeprowadzone przez naukowców pod kierunkiem dr. Keitha Schneidera sugerują, że za słuch absolutny odpowiadają określone geny. Posiadaczami słuchu absolutnego byli prawdopodobnie Mozart i Beethoven[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. absolutny słuch, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-06-01].
  2. a b Aleksandra Bliźniuk: Kilka słów o słuchu absolutnym. meakultura.pl, 2015-02-03. [dostęp 2018-03-12]. (pol.).
  3. Słuch absolutny wynika z różnic w budowie mózgu i zależy od genów | Nauka w Polsce [online], naukawpolsce.pap.pl [dostęp 2020-01-03] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]