Przejdź do zawartości

Reinhard von Scheffer-Boyadel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reinhard von Scheffer-Boyadel
Ilustracja
generał piechoty generał piechoty
Pełne imię i nazwisko

Reinhard Gottlob Georg Heinrich Freiherr von Scheffer-Boyadel

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1851
Hanau

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1925
Bojadła

Przebieg służby
Siły zbrojne

Królewska Armia Prus
Armia Cesarstwa Niemieckiego

Główne wojny i bitwy

wojna francusko-pruska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Order Orła Czarnego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Domowy Hohenzollernów Order Alberta Niedźwiedzia (Anhalt) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Zasługi Wojskowej (wojenny, Bawaria) Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego (Hesja) Krzyż Honorowy Reusski I Klasy Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Ernestyński (Saksonia) Order Krzyża Honorowego(inne języki) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Komandor Orderu Korony Włoch Order Korony Żelaznej I klasy Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Miecza (Szwecja) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Order „Pour le Mérite”

Reinhard von Scheffer-Boyadel, właśc. Reinhard Gottlob Georg Heinrich Freiherr von Scheffer-Boyadel (ur. 28 marca 1851 w Hanau, zm. 8 listopada 1925 w Bojadłach) – generał pruskiej piechoty podczas I wojny światowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Reinhard von Scheffer urodził się 28 marca 1851 w Hanau w rodzinie Eduarda Scheffera – radnego w królewskim rządzie pruskim. Jego żoną była córką fabrykanta – Carla Adolfa Riebecka(inne języki)[1]. W 1870 zgłosił się na ochotnika do służby podczas wojny francusko-pruskiej[2], dołączając do 83 Pułku Piechoty[3]. Za udział w wojnie został odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy[1]. Następnie, w 1871 został porucznikiem Królewskiej Armii Pruskiej(inne języki)[2]. W latach 1874–1877 studiował w Pruskiej Akademii Wojennej(inne języki)[3]. W 1879 awansowany na porucznika. Od 1881 służył w Wielkim Sztabie Generalnym(inne języki). W 1883 został awansowany na kapitana[1]. W 1894 roku von Scheffer został awansowany do stopnia podpułkownika i pełnił funkcję szefa sztabu Korpusu Gwardii, a następnie w 1899 został mianowany dowódcą 1 Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra[1]. W 1890 został nobilitowany[4]. Następnie w 1901 objął 3 Brygadę Piechoty Gwardii jako generał dywizji i w 1903 został nadkwatermistrzem(inne języki) Wielkiego Sztabu Generalnego. W 1904 został generałem porucznikiem. W tym samym roku zakupił od hrabiny Ewy von Bassewitz-Levetzov wywodzącej się ze szlachty Kottwitz(inne języki), dobra bojadelskie za 1 900 000 marek. W skład dóbr weszły: Pałac w Bojadłach, Bojadła, Sosnówka, Susłów, Przewóz, Święte, Mesze, Głuszyca, Połomie, Kartno, Pólko, Wirówek, Karczemka oraz folwarki Alexanderhof i Ziegelvorwerk[4]. W 1906 został mianowany dowódcą 2 Dywizji Gwardii(inne języki)[1], uzyskując w tym samym roku uzyskał tytuł barona przysługujący zakupu majątku Bojadła i zaczął posługiwać się tytułem Freiherr Boyadel[4]. W 1908 został awansowany do stopnia generała piechoty i mianowany generałem komendantem(inne języki) XI Korpusu Armii(inne języki)[1], którym dowodził aż do przejścia na emeryturę w 1913[2][5].

Udział w bitwie pod Łodzią (1914)

[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 1914 po wybuchu I wojny światowej został powołany do czynnej służby wojskowej. Objął wówczas dowództwo nowo zorganizowanego XXV Korpusu Rezerwowego(inne języki), który wszedł w skład 9 Armii(inne języki)pod dowództwem Augusta von Mackensena[5]. Między 12 a 16 listopada 1914 w trakcie bitwy pod Łodzią trzy korpusy 9 Armii całkowicie zniszczyły lewe skrzydło rosyjskiej 1 Armii Imperium Rosyjskiego, do czego przysłużył się w dużej mierze Korpus dowodzony przez Scheffera. Podczas walk jego korpusowi udało się przebyć około 120 km w ciągu pięciu dni, następnie przełamał linię wojsk rosyjskich i ruszył w kierunku Łodzi, docierając na wschód od Łodzi, lokują się na tyłach 2 Armii Imperium Rosyjskiego organizującej obronę tego terytorium i zaatakował Rosjan od tyłu. W wyniku przybycia rosyjskich posiłków 50 tysięczne oddziały Scheffera zostały otoczone -przez około 200 tysięczną Armię Rosyjską. Schrefferowi udało się uciec z okrążenia, wracając na linię niemieckiego frontu, tracąc około 4300 żołnierzy, przy 3-krotnie wyższych stratach rosyjskich. Ponadto jego wojska pojmały około 16 tys. jeńców i przejęły 64 działa[5]. Za ten manewr Scheffer otrzymał 2 grudnia 1914 order Pour le Mérite[6].

Bitwa pod Łodzią, zakończyła się wkroczeniem podjazdów niemieckich do miasta w niedzielny wczesny ranek 23 listopada?/6 grudnia 1914. Główne siły wojsk niemieckich – XXV Korpusu Rezerwy, dowodzone przez Scheffera, wkroczyły do Łodzi w tym samym dniu o godzinie 16:45, rozpoczynając prawie czteroletni okres okupacji miasta[7][8].

Od 3 września 1916 do 17 września 1917 Scheffer dowodził XVII Korpusem Rezerwowym(inne języki). Następnie objął dowództwo nad 67 Korpusem(inne języki). W grudniu 1918 przeszedł na emeryturę[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Reinhard von Scheffer-Boyadel [online], prussianmachine.com [dostęp 2022-05-09].
  2. a b c Ulrich Trumpener, Junkers and Others: the Rise of Commoners in the Prussian Army, 1871-1914, „Canadian Journal of History”, 14 (1), 1979, s. 29–48, DOI10.3138/cjh.14.1.29, ISSN 0008-4107 [dostęp 2022-05-09].
  3. a b Залесский К.А. Кто был кто во второй мировой войне. Союзники Германии. Москва, 2003.
  4. a b c Grzegorz. Bosy, Rozwój wsi Bojadła jako centrum majątku ziemskiego na północnym Śląsku do 1945 roku, 2013, OCLC 909680757 [dostęp 2022-05-09].
  5. a b c Trevor N. Dupuy, A genius for war. The German army and general staff, 1807-1945, Falls Church, Va.: N, 1997, ISBN 0-9638692-1-3, OCLC 38943022 [dostęp 2022-05-09].
  6. a b Karl Friedrich Hildebrand, Die Ritter des Ordens Pour le mérite, Osnabrück: Biblio, 1998–, ISBN 3-7648-2473-5, OCLC 40133827 [dostęp 2022-05-09].
  7. Arkadiusz Grzegorczyk, Ilustrowana encyklopedia historii Łodzi. Od wojny do niepodległości. Miasto w latach 1914–1948, t. 8, 2010, s. 228, ISSN 1731-092X.
  8. Mieczysław Hertz, Łódź w czasie Wielkiej Wojny, t. I, 1933, s. 56.
  9. Rangliste der Königlich Preußischen Armee und des XIII. (Königlich Württembergischen) Armeekorps für 1914. Mit den Dienstalterslisten der Generale und der Stabsoffiziere [...]. Nach dem Stande vom 6. Mai 1914 – Śląska Biblioteka Cyfrowa, www.sbc.org.pl, Berlin 1914 [dostęp 2022-05-08] (niem.).