Przejdź do zawartości

Reevesia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reevesia
Ilustracja
Reevesia thyrsoidea
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

ślazowate

Rodzaj

Reevesia

Nazwa systematyczna
Reevesia Lindley
Quart. J. Sci. Arts [24]: 112. 1827[3]
Typ nomenklatoryczny

R. thyrsoidea Lindley[3]

Synonimy
  • Veeresia Monach. & Moldenke[4][5]

Reevesiarodzaj drzew z rodziny ślazowatych. Obejmuje 21[4]–25 gatunków[5][6]. Występują one głównie w Azji Południowo-Wschodniej – na Półwyspie Indochińskim, w Nepalu, w południowych i wschodnich Chinach kontynentalnych i na Tajwanie. Dwa gatunki obecne są w Ameryce Centralnej – we wschodnim Meksyku i Nikaragui[4][5]. Rosną w lasach i w skalistych dolinach, przy czym zwraca uwagę to, że często na stanowiskach swych występują w postaci pojedynczych okazów. Rośliny te rzadko są uprawiane, choć uznawane są za bardzo ozdobne[7].

Nazwa rodzaju upamiętnia Johna Reevesa (1774–1856), pracownika Kompanii Wschodnioindyjskiej, który żyjąc od 1812 roku w Makau i Kantonie przesłał wiele chińskich roślin i ich rycin botanicznych do Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego (ang. Royal Horticultural Society) w Londynie[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Drzewa, zwykle niewielkie – osiągające do 10 m wysokości[7], rzadko krzewy[5].
Liście
Zimozielone, skrętoległe i pojedyncze[7], ogonkowe[5]. Blaszka całobrzega, rzadziej drobno piłkowana[8], naga do gęsto owłosionej (włoski gwiazdkowate)[5].
Kwiaty
Zebrane w obfite, wiechowate kwiatostany[8], zwykle baldachowato spłaszczone[7]. Kwiaty są obupłciowe, szypułkowe[5], promieniste lub słabo grzbieciste[8]. Działki kielicha nierównej długości[7], w liczbie od 3 do 5, rzadko 6[7][5] są one u dołu zrośnięte[8]. Płatki korony białe, czasem żółte lub różowe, z paznokciem[8][5]. Pręciki i zalążnia wyniesione są na długim androgynoforze. Pręciki w liczbie 15 zrośnięte są po 3 w 5 grup, z nitkami zrośniętymi w rurkę obejmującą zalążnię, z pylnikami siedzącymi, skupionymi w gęstą główkę. Zalążnia pięciokomorowa z dwoma zalążkami w każdej z komór, zwieńczona siedzącym, pięcioramiennym znamieniem[5].
Owoce
Drewniejące i owłosione torebki[8], pękające 10 klapami[5]. Zawierają nasiona nagie i oskrzydlone[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna

W systemach APG z XXI wieku i końca XX jest to rodzaj z plemienia Helictereae i podrodziny Helicteroideae w obrębie ślazowatych Malvaceae[2][9]. W dawniejszych systemach klasyfikacyjnych rodzaj umieszczany był w rodzinie zatwarowatych Sterculiaceae[5].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-07-24] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-07-24] (ang.).
  3. a b Reevesia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2021-07-24].
  4. a b c d Reevesia Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-07-24].
  5. a b c d e f g h i j k l Reevesia Lindley. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-07-24].
  6. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 785, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 153. ISBN 0-333-73003-8.
  8. a b c d e f g K. Kubitzki, C. Bayer (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. V. Flowering Plants. Dicotyledons. Berlin, Heidelberg, New York: Springer-Verlag, 2003, s. 260. ISBN 3-540-42873-9.
  9. Genus Reevesia Lindl.. Germplasm Resources Information Network (GRIN), United States Department of Agriculture, Agricultural Research Service. [dostęp 2021-07-24]. (ang.).