Razzle (muzyk)
| |
| Imię i nazwisko |
Nicholas Charles Dingley |
|---|---|
| Pseudonim |
Razzle |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Instrumenty |
perkusja, wokal |
| Gatunki |
rock, glam punk, punk rock, glam rock, hard rock, glam metal |
| Zawód | |
| Aktywność |
1977–1984 |
| Zespoły | |
| Hanoi Rocks, Thin Red Line, The Fuck Pigs, Demon Preacher, The Dark | |
Razzle, właśc. Nicholas Dingley (ur. 2 grudnia 1960 w Royal Leamington Spa, zm. 8 grudnia 1984 w Redondo Beach) – angielski perkusista fińskiego zespołu muzycznego Hanoi Rocks. Był jego członkiem od 1982 roku do śmierci.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Royal Leamington Spa w Anglii jako syn Patricii Ingram, która oddała go do adopcji. Adoptowali go Henry i Irena Dingley. Dojrzewał w miasteczku Coventry, później na wyspie Wight, we wsi Binstead[1].
Przed dołączeniem do Hanoi Rocks grał w brytyjskich zespołach takich jak Thin Red Line, The Fuck Pigs, Demon Preacher (z udziałem Nika Fienda, późniejszego członka Alien Sex Fiend) i The Dark, w którym wydał mini-album[2].
W 1983 r. Sami Yaffa ujawnił, że on i Razzle planują opuścić zespół Andy’ego McCoya, głównie z powodu nieznośnego zachowania lidera[1].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec 1984 roku Hanoi Rocks odbywało pierwszą trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych. Kiedy frontman, Michael Monroe, złamał sobie kostkę, zespół pominął kilka koncertów; w trakcie przerwy wokalista Mötley Crüe – Vince Neil – zaprosił grupę do swojego domu w Kalifornii.
8 grudnia Razzle odwiedził dom Neila i spędził z nim dzień w Redondo Beach. Obaj zadecydowali, że pojadą do pobliskiego sklepu alkoholowego samochodem Vince’a, De Tomaso Pantera. Neil prowadząc auto w stanie nietrzeźwości, w momencie przyspieszania, stracił nad nim kontrolę i uderzył w nadjeżdżający pojazd. Po tym zdarzeniu odnieśli poważne rany[3]. Razzle został wysłany do South Bay Hospital, w którym o 7:12 czasu lokalnego zarejestrowano zgon. Muzyk został pochowany w Holy Cross Church w Binstead na wyspie Wight. Z powodu tego wydarzenia trzeci album Mötley Crüe o nazwie Theatre of Pain został wydany z dedykacją dla perkusisty[4].
Relacja Neila na temat tego zdarzenia została udokumentowana w autobiograficznej książce o Mötley Crüe, pt. „The Dirt: Confessions of the World’s Most Notorious Rock Band” (pol. „Brud. Wyznania gwiazd rocka cieszących się najgorszą sławą”). Max Milner zagrał Razzle’a w filmie The Dirt (pol. Brud) z 2019 r., który był adaptacją książki.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Z Hanoi Rocks
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]- Self Destruction Blues (1982 r.) (Występuje tylko w japońskiej, odnowionej wersji)
- Back to Mystery City (1983 r.)
- Two Steps from the Move (1984 r.)
Albumy z nagraniami na żywo
[edytuj | edytuj kod]- All Those Wasted Years (1984 r.)
- The Nottingham Tapes (2008 r.) (Filmik)
Kompilacja albumów
[edytuj | edytuj kod]- The Best of Hanoi Rocks (1984 r.)
- This One’s for Rock’n’roll – The Best of Hanoi Rocks 1980–2008 (2008 r.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b X, Razzle Biography [online], Free Space Virgin, lipiec 2000 [zarchiwizowane z adresu 2012-05-16] (ang.).
- ↑ The Dark, The Dark’s Living End EP [online], Fallout Records, 4 marca 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Paul Miles, 1984 [online], Chronological Crue, 12 marca 2011 (ang.).
- ↑ Frank Meyer, Andy McCoy Exclusive Interview: Back To The Mystery City Of Hanoi Rocks [online], KNAC.COM, 1 stycznia 2002 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Razzle na stronie Find a Grave
- Razzle na stronie Discogs