Przejdź do zawartości

Peckham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peckham
Dzielnica Londynu
Ilustracja
Widok na południową część Peckham
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Region

Wielki Londyn

Miasto

Londyn

Gmina

Southwark

Kod pocztowy

SE15

Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Peckham”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Peckham”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Peckham”
51°28′17″N 0°03′45″W/51,471400 -0,062500
Multimedia w Wikimedia Commons

Peckham – dzielnica południowego Londynu, część gminy Southwark, położona w odległości 5,6 km od centrum Londynu (Charing Cross). Wchodzi w skład okręgu wyborczego Camberwell i Peckham. Posiada kod pocztowy SE15. Pod względem ludności, Peckham jest dzielnicą wielokulturową, gdzie w 2001 ok. 55% mieszkańców było rasy czarnej lub mieszanej, a ok. 30% – białej[1].

Peckham jest dzielnicą o wysokiej przestępczości, na terenie której dochodzi do dużej ilości wykroczeń popełnianych przez miejscowe gangi. Uchodzi za jeden z najbardziej zdeprawowanych terenów na terenie Wielkiej Brytanii[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Peckham jest wspomniane w Domesday Book (1086) jako "Pecheham"[3]. W XVI wieku miało opinię bogatej dzielnicy, a na początku XIX wieku uchodziło za "cichą okolicę otoczoną polami". W 1851 roku uruchomiono kurs omnibusu łączącego Peckham z centrum Londynu, a dokładnie z Hyde Parkiem[4]. W 1865 otworzono stację kolejową Peckham Rye, a rok później – Queens Road Peckham[4][5]. Wraz z napływem młodych, zamożnych ludzi, centralna ulica Rye Lane stała się popularnym miejscem handlowym. W 1894 roku oficjalnie otworzono park Peckham Rye[6].

W latach 60. XX wieku w północnej części Peckham zaczęto budować wielopiętrowe bloki w stylu brutalistycznym, w których najczęściej przydzielano mieszkańcom lokale socjalne. Wysokie bezrobocie i brak perspektyw doprowadziły do zaniedbania i podupadnięcia Peckham. Na znajdujących się tam osiedlach zaczęła kwitnąć przestępczość, często dochodziło do aktów wandalizmu, włamań, rabunków, a nawet zabójstw[7][8]. Sytuację w niewielkim tylko stopniu poprawił program odnowy dzielnicy, przeprowadzony w latach 90. i na początku XXI wieku, na który wydano 290 milionów funtów[9][10]. W jego ramach wyburzono część starych bloków socjalnych zastępując je nowymi mieszkaniami, wybudowano bibliotekę oraz wyremontowano część ulic.

W kulturze

[edytuj | edytuj kod]
  • Akcja powieści Ballada o Peckham Rye Muriel Spark z 1960 roku ma miejsce w Peckham[11].
  • Na terenie Peckham rozgrywa się akcja serialu komediowego Tylko głupcy i konie (Only Fools and Horses, BBC, 1981–1991), choć kręcony był on poza tą dzielnicą, w dużej części poza Londynem[12].
  • W Peckham nagrano część scen teledysków „London” Pet Shop Boys (2002), „Double Bubble Trouble” M.I.A. (2014) i „Trigger Bang” Lily Allen (2018)[13].

Znane osoby

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Rye Lane
    Rye Lane
  • Galeria Peckham Platform
    Galeria Peckham Platform
  • Lokalna biblioteka
    Lokalna biblioteka
  • Bird in Bush Park
    Bird in Bush Park

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Area: Peckham (Ward). www.neighbourhood.statistics.gov.uk. [dostęp 2017-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)]. (ang.).
  2. ↑ Sarah Helm: Real lives: Gang violence in Peckham. [w:] The Guardian [on-line]. 2000-11-29. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
  3. ↑ The Domesday Book Online - Surrey. www.domesdaybook.co.uk. [dostęp 2017-01-30]. (ang.).
  4. ↑ a b Welcome to Peckham Guide. www.southlondonguide.co.uk. [dostęp 2017-01-31]. (ang.).
  5. ↑ John D. Beasley: The Story of Peckham. Londyn: The Council of the London Borough of Southwark, 1976, s. 10. ISBN 0-905849-05-1. (ang.).
  6. ↑ John D. Beasley: Peckham & Nunhead Through Time. Chalford: Amberley Publishing, 2009, s. 83. ISBN 978-1-84868-290-0. (ang.).
  7. ↑ Rebecca Camber: Teenager shot dead by gang in chilling echo of Damilola case. [w:] Daily Mail [on-line]. 2010-12-31. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
  8. ↑ Joanna Coles: IS THERE LIFE IN PECKHAM? » 3 Jul 1987 » The Spectator Archive. [w:] The Spectator [on-line]. 1987-07-03. [dostęp 2017-07-04]. (ang.).
  9. ↑ North Peckham estate regeneration. 35percent.org. [dostęp 2017-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-04)]. (ang.).
  10. ↑ 10 years on, child gangs still terrorise estate where Damilola Taylor was killed. praca = London Evening Standard, 2010-08-05. [dostęp 2017-01-31]. (ang.).
  11. ↑ No 384 The Ballad of Peckham Rye by Muriel Spark. 746books, 2022-02-03. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
  12. ↑ Stuart Jeffries: Cities in culture: how today's Peckham compares with Only Fools and Horses. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2023-06-30]. (ang.).
  13. ↑ Pet Shop Boys - London. YouTube. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Peckham&oldid=74541605”